Vikan


Vikan - 04.09.1947, Blaðsíða 10

Vikan - 04.09.1947, Blaðsíða 10
10 VIKAN, nr. 36, 1947 • HEIMILIÐ • .... / ---- Verið grönn og ungleg. ftlatseðillinn Tízkumynd Hakkað buff. 2 kg. malað kjöt (nauta- eða kálfskjöt). % 1. kjötsoð eða vatn. 50 gr. hveiti. 6 laukar. Steikt í 175 gr. smjöri, iy2 tesk. salt. Kjötið er þvegið með klút; stærstu sinar og himnur teknar af, skorið í litla bita og hakkað einu sinni. Bún- ar til litlar buffkökur með hníf, stráð á salti og pipar. Kökunum dýft í hveiti og brúnaðar fallega ljósbrúnar báðum megin. Látnar í pott með heitu vatni eða soði og soðnar hægt í 45 mín. Þá eru þær teknar upp og haldið heitum; sósan jöfnuð með hveitinu, sem áður er hrært út í köldu vatni, hún er soðin í nokkrar mínútur; salt látið í, ef þarf. Kökun- um raðað á fat og sósunni hellt yfir. — Laukurinn er brytjaður smátt, brúnaður og stráð yfir stykkin. Brún- aðar kartöflur bomar með. Brúnaðar kartöf lur. 1Í4 kg. kartöflur. 150 gr. smjör. 100 gr. sykur (gjarnan púður- sykur). Kartöflurnar eru þvegnar, soðnar og afhýddar og látnar kólna. Syk- urinn er settur á pönnu, og þegar hann er fallega brúnn, er smjörinu hrært saman við, kartöflumar látn- ar á og brúnaðar ljósbrúnar. Blár sloppur úr ullarefni með satín- bryddingum, hentugur fyrir veturinn. HJÓNASKILIMAÐIR 13. Sitjandinn: Ef þér hafið gert undanfarandi æfingar samvizkusamlega, þá á að vera auðvelt að gera þá æf- ingu, sem hér fer á eftir. Setjist á gólfið og styðjið höndunum niður til beggja hliða. Réttið vel úr fótunum, og lyftið þeim saman skáhalt upp og til vinstri, og siðan niður aftur. Gerið síðan sömu æfingu til hægri. Þér finnið alveg hvort þér gerið æfinguna rétt, því sé svo, þá finnið þér glöggt að mjaðm- arvöðvarnir hreyfast. Þetta er skemmtileg æfing, og þér munuð smám saman fá vel lagaðann og grannan sitjanda. koma harðar niður á börnunum en foreldrunum. Stöðugt fjölgar til mín bréfunum um böm skilinna foreldra. Venju- lega eru þau skrifuð af móðurinni eða ömmunni. Og enn á þeim sjálfsagt eftir að fjölga, því að hjónaskilnuð- um fer stöðugt fjölgandi. Það er erfitt að svara þessum bréf- um að gagni, því að öll uppeldisvanda- mál verða erfiðari viðfangs, þegar foreldrarnir eru skildir. Bamið hefur orðið að búa við hið óholla andrúms- loft á heimilinu, sem leiddi til skiln- aðarins, og áhrifin sitja eftir í bam- inu. Annað foreldrið eða ættingjar reyna að vekja óbeit eða hatur hjá þvi til hins foreldrisins. Hitt foreldrið og ættingjar þess reyna hið sama. • Og svo hendir suma dómara, sem ekki virðast hafa neinn skilning á eðli og þörfum bama, sú hræðilega skissa að úrskurða, að barnið skuli vera til skiptis hjá foreldrunum. — Veslings bamið, því er sparkað á milli foreldra og ættingja þeirra eins og fótknetti. Ég mun berjast gegn slíkri villimennsku meðan mér endist heilsa og líf. Ef foreldrarnir skilja þetta Eftir dr. G. C. Myers. ekki, finnst mér að dómararnir ættu að hafa vit fyrir þeim. Oft er baminu komið fyrir hjá afa og ömmu. En þó að þau séu vitur og öll af vilja gerð, em þau svo miklu eldri en barnið, að þau geta átt erfitt með að skilja það og leiðbeina því. Auk þess er það alltof þung byrði að leggja á svo aldraðar manneskjur. Ef foreldrið, sem hefir barnið í umsjá sinni, giftist aftur, getur ver- ið að seinni makinn eigi einnig böm, eða ef til vill fæðast börn í seinna hjónabandinu, og eykur þetta allt á uppeldiserfiðleikana. Hver getur séð fyrir öll þau öfl, sem meinað geta hjónaskilnaðarbami að njóta þeirra uppeldisáhrifa, sem stuðla að heil- brigðum þroska ? Samt eru sum þess- ara bama svo lánsöm að eignast gott stjúpforeldri. ' Mér er það fyllilega ljóst í hvert skipti sem ég gef ráðleggingar í sambandi við ákveðin uppeldisvanda- mál, að ef andrúmsloftið á heimilinu er ekki heilbrigt, getur brugðið til beggja vona um árangur af ráðlegg- ingum mínum. Og þegar vandamál- ið er x sambandi við hjónaskilnaðar- barn, segir mér enn þyngri hugur um árangur. Rétt er það, að stundum getur það verið betra fyrir bamið, að foreldr- amir skilji. En foreldrar, sem raun- verulega gera sér fulla grein fyrir skyldum sínum gagnvart barninu, ættu að finna hjá sér ríkari hvöt en almennt gerist til að halda áfram að búa saman sem góðir félagar. Auð- vitað getur það reynzt öðru foreldr- inu ofvaxið að framkvæma slíkan ásetning. Að þvi getur komið að sam- búðin við maka verði óbærileg, og af rannsóknum, sem gerðar hafa verið, virðist mega ráða, að það sé miklu oftar konan, sem verður að hliðra til en maðurinn. Hvernig eiginmenn og konur og foreldrar verða þessi hjóna- skilnaðarbörn ? Og hvað getum við gert fyrir þau á meðan þau era ung ? Þetta eru spurningar, sem við getum öll búizt við að þurfa að svara ein- hvem tíma, og mikið veltur á, að við svörum þeim af ábyrgðartilfinningu. SKRÍTLUR „Nei, mamma, ertu komin? Við Filippus áttum ekki von á þér fyrr en eftir 10 mxnútur!“ Hollenzkur bóndi var að sá þegar tveir þýzkir liðsforingjar fóru fram hjá honum. „%á, sáðu, góðu maður," sagði ann- ar Þjóðverjinn, „það erum við sem uppskerum." „Það vona ég,“ svaraði bóndinn, „ég er að sá hampi.“

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.