Vikan - 11.09.1947, Blaðsíða 8

8
VTKAN, nr. 37, 1947
Mikið skal til mikils vinna!
Teikning «fUr Georgv McManua.
Gissur: Hver skollinn! Ég hefi gleymt að setja
benzin á, vindlakveikjarann minn, og ég hefi engar
eldspýtur!
Gissur: Fyrirgefið, þér hafið vænti ég ekki eld-
spýtur ?
Frófessorinn: Þó það nú væri! Þú ættir að koma
og sjá konuna mina!
Strákurinn: Það er ekkert að marka, hvað hann
segir!
Gissur: Ekki vænti ég að þér hafið eldspýtur?
Lögfræðingurinn: Þetta var undarleg tilviljun! Eg
ætlaði einmitt að fara að biðja yður um eldspýtu!
Kona skraddarans: Nei, hann hefir engar eldspýtur, og Gissur: Nei, lagsmaður, þama fer bruna- Gissur: Of seinn! Það er ekki einu sinni smáglóðar-
þótt hann hefði þær, fengi hann ekki að lána yður þær liðið! Ég hlýt að geta fengið eld á bruna- moli eftir! Ef ég fæ ekki eldspýtu bráðum, þá
til að kveikja í öðrum eins óþverra og vindli! staðnum! kafna ég!
Gissur: Hann hefir ekkert við eldspýtur að gera, hann
lifir á barmi gjósandi eldfjalls!
Gissur: Er það sem mér sýnist? Er þetta ekki Gissur: Heyrðu, Snjóki, áttu ekki eldspýtur? Gissur: Nei, hvert í heitasta! Ég hefi gleymt
Snjóki þama uppi á slánni? Hann hlýtur að hafa Snjóki: Jú, fullan stokk meira að segja! vindlunum mlnum heima!
eldspýtur! * Snjóki: Fáðu mér þá eldspýtumar mínar aftur!
Stráksi: Jú, þetta er hann, sérðu ekki að hann er
að slæpast?