Vikan - 03.03.1949, Síða 14

14
VIKAN, nr. 9, 1949
LPPREISTIIM
Framhald af bls. 7.
kastaníutrjánum, er voru úti fyrir íbúö
hennar. En hún var einungis lítið her-
bergi.
Hann mælti: „Farðu ekki strax inn,
Gerd. Ég þarf að segja þér nokkuð.“
„Gerðu það ekki, Johan. Látum okkur
vera vinir eins og við höfum verið fram
til þessa. Ég hef aldrei fyrr verið svo
hamingjusöm og nú. Og ég er svo hrædd
um að þetta tæki enda, einn góðan veður-
dag.“
Hann sá að tár komu í fögru augun
hennar. Hann faðmaði hana að sér.
„Johan! en Johan!“ sagði hún kjökr-
andi, og sleit sig lausa úr örmum hans.
Hún þaut inn í húsið hágrátandi.
Daginn eftir var Johan mjög alvarleg-
ur. Og þennan dág valdi móðir hans til
þess að tala um málefni, sem hún lengi'
hafði dregið að minnast á. Hún mælti:
„Þú hefur verið all súr á svipinn upp á
síðkastið, drengur minn. Ég álít að við
þörfnumst tilbreytingar.“ Hún klappaði
Johan undir hökunni með vísifingri. Þetta
var siður hennar þegar hann kom í nánd
við hana.
Johan ýtti hönd móður sinnar burt.
Hann sagði: „Ég er ekki fýldur.“
„Jú, Jonne minn,“ sagði frúin. „Ég hefi
veitt þér athygli. Það er nú kominn tími
til þess að við förum þessa Frakklands-
för.“
Fyrir tveim árum var það heitasta ósk
Johans að fara til Frakklands. En það
var þá ekki vilji móðurinnar. Hún lagðist
um það leyti, og kvaðst sárþjáð fyrir
hjartanu. Nú var málum öðruvísi háttað.
Hún vildi fara, en hann ekki.
Johan mælti: „Ég fer ekki-í ferðalag.
Mig langar ekki til þess að sjá heiminn
í núverandi ásigkomulagi. Mér líður ágæt-
lega hér heima, og ég vil vera óáreittur.“
Að svo mæltu stóð hann á fætur.og fór.
Þannig hafði Johan aldrei fyrr komið
komið fram gagnvart móður sinni. Til
þess, hlaut einhver ástæða að vera. Hana
ákvað frúin að finna:
Að nokkrum dögum liðnum hafði Johan
ekið til kaupstaðarins til þess að hitta
Gerd. I fyrstu vildi hún ekkert við hann
tala. En hann gat þó talið hana á það
að aka með sér um stund.
í þessari bílferð sagði Gerd Johan, með
grátinn í kverkunum, að hún elskaði hann
svo heitt, að hún hefði ákveðið að vera
aldrei framar með honum.
I næstu skiptin sem Johan kom að
finna Gerd, lét hún segja honum að hún
væri ekki heima. Johan gafst því upp við
þessar heimsóknir. Hann óttaðist það, að
Gerd flytti úr byggðarlaginu, ef hann yrði
of frekur.
Einn dag, er Johan kom heim, sagði
læknirinn honum að móðir hans hefði
veikzt.
Læknirinn var ungur maður, og höfðu
463.
krossgáta
Vikunnar
Lárétt skýring:
1. Staðarheiti. — 4 6-
æti. — 8. atv.orð. — 12.
Skyldm. — 13. upphr. —
14. kv.n. — 15. sjór. —
16. ílát. — 18. röng. —
20. segja. — 21. tala. —
23. hljóð. — 24. geð-
prúð. — 26. flækingur.
1— 30. fornafn. — 32.
dygg- — 33. miskun. —
34. dýr. — 36. á litinn.
— 38. útlend. — 40. staf-
imir. --- 41. óhreinindi.
— 42. bær skammt frá
R.v.k. — 46. verzlunar.
— 49. skepnu. — 50.
hægt. -— 51. sláa. — 52. tap. — 53. veiki. —
57. rengi. — 58. dýr. — 59. atv.orð. — 62. hrópa.
— 64. streymdu. — 66. líkamshl. — 68. á litinn.
— 69. manni. — 70. ending. — 71. fóru. — 72.
farir. — 73. á bátnum þ.f. — 74. framkvæmdar-
leysi.
Lóörétt skýring:
1. Bæjarnafn. — 2. kraftar. — 3. farartæki.
— 4. hl.stafir. — 5. drykkjarílát. — 6. málið.
— 7. atv.orð. — 9. djörf. — 10. grænmeti. —
11. ending. — 17. samhl. — 19. blað. — 20.
stúlka. — 22. ílátið. — 24. geðprýði. — 25. for-
setning. — 27. fljótt. — 28. mannsn. —- 29. ólgar.
- 30. gælun. — 31. klúra. — 34. gáum. — 35.
samtal. — 37. hl.stafir. — 39. mann. — 43. atv,-
orð. — 44. hætta boðh. — 45. hleður. — 46.
fornan. — 47. rand. — 48. mann. — 53. skyldm.
— 54. tala. — 55. þjóta. — 56. gælun. — 57.
hrörnun. — 60. lækning. 61. bað. — 63. atv.-
orð. — 64. forsetn. —65. kv.n. — 67. mánuði.
Lausn á 462. krossgátu Vikunnar
Lárétt: 1. tvö. — 3. fast. — 7. fósann. —
12. sláttuvélin. — 15. mókir. — 17. ósi. — 18.
annar. — 20. marðir. — 22. kló. — 24. kem.
— 25. aða, — 26. næga. — 28. Larsen. — 31.
kg. — 32. gutl. — 33. hina. — 34. ró. —35.
eta. — 37. tæting. — 39. lít. — 40. hnípa. —
42. rrr. — 43. Aníka. — 45. aga. — 46. lárétt.
— 49. átu. — 50. ui. — 51. sili. — 52. arar.
— 54. mó. — 56. slátra. — 58. hníf. — 59. sem.
— 60. err. — 61. glæ. —63. ósanna. — 65. egnir.
— 67. agn. — 69. afinn. — 70. Akrafjallið. —
71. túrana. — 74. agla. — 75. sóa.
Lóðrétt: 1. tomman. — 2. öskra. — 3. fárinu.
— 4. at. — 5. stó. — 6. tuska. — 7. fé. — 8.
Óla. — 9. sinkra. -— 10. annes. — 11. nær. —
13. lið. — 14. vil. — 16. óaðgengileg. -— 19.
ameríkumenn. — 21. rætt. — 23. ólin. — 27.
glærri. 29. anga. — 30. nóta. — 32. gap. -—
33. hirtan. — 36. tía. — 38. tré. — 39. lít. —
40. haus. — 41. alin. — 44. nár. — 47. álag.
— 48. trió. — 51. strika. — 53. afsala. —- 55.
ópaanna. — 57. árnar. — 58. hægja. — 59. sniðs.
62. laf. — 64. afi. — 65. ert, — 66. rrn. —
68. nag. — 71. aa. — 72. 11.
þeir Johan og hann, kynnst í íþróttafé-
laginu.
Læknirinn sagði: „Frú Huysman hefur
veiklað hjarta. En aðalveikindi hennar
eru þó í tauganum? Það hvílir mikil á-
byrgð á yður sem syni hennar.“
Johan mælti: „Þér álítið að hún gæti
veikzt, en það er hún ekki nú, ef ég fer
ekki í öllu eftir hennar höfði.“
Læknirinn svaraði: „Það er ekki fjarri
sanni, sem þér segið. En móðir yðar er
roskin ágætiskona, sem hefur fórnað æfi
sinni fyrir einkason sinn. Það er eðlilegt
að hún búist við að tillit sé tekið til sinna
skoðana.“
Johan mælti: „Hún hefur ekki verið
beitt skoðanakúgun og verður tekið það
tillit til hennar vilja er hún á heimtingu á.
En það er einkennilegt að hún hefur
aðeins veikzt þrisvar alla sína æfi.
1 fyrsta skipti veiktist hún er ég ætlaði
í skóla, í annað sinn er ég ætlaði til
Frakklands, og í þriðja sinn nú, þegar
Svör við „Veiztu —?“ á bls. 4:
1. Claire Trevor.
2. Gránufélagið var stofnað 1870 og veitti
Tryggvi Gunnarsson því forstöðu.
3. Austurrískur, uppi 1759—-91.
4. 1447 m.
5. 314.
6. 489.
7. Úr Rangárvallasýslu.
8. Árið 1875.
9. Tage Erlander.
10. 2 km! og 2000 íbúar.
Hann fór inn í sjúkraherbergið.
Móðir hans mælti með þjáningarhreim
í röddinni og svo lágt að telja mátti hvísl:
„Hér lætur þú þína deyjandi móður
og ekur til kaupstaðarins til þess
að finna búðarstúlku. Aðeins venju-
lega stúlku!“
Johan svaraði: „Þú hefur rétt að mæla.
Hún er venjuleg stúlka, og ég ætla að
giftast henni, ef hún tekur mér. Þetta
er venjuleg stúlka og venjuleg saga.“
Framhald á nœstu síðu.