Vikan - 01.09.1994, Blaðsíða 10

ATVINNULIFIÐ
sem sú verslun var opin og
fyrstu hjónabandsárin vann
hún í Skífunni. Hún tók sér
síðan hvdd frá verslunar-
störfum og vann sem flug-
freyja í sex ár.
„Þegar við opnuðum í
Kringlunni fannst mér ég
verða að fylgja þessu „barni"
okkar eftir og hóf aftur störf
var fyrir framleiðsluvörur
RCA. Fljótlega bættist EMI
við og síðan Polygram. Þeg-
ar hér er komið sögu er inn-
flutningur Skífunnar um 60%
af erlenda hljómplötumark-
aðnum á íslandi.
Verslunarskólamenntunin
hefur þá fljótlega komið sér
vel?
Þegar Helga var lítil fór hún í búóarleik þegar hinar stelpurnar voru í
dúkkuleik. Nú hefur hún hönd í bagga meó yfirstjórnarmálum Skífunnar
auk þess sem hún rekur þrjár verslanir fyrirtækisins og sér um rekstur
Regnbogans og gallerísins þar.
„Já, auðvitað. Annars eru
viðskipti flestum þeim í blóð
borin sem út í þau fara. Þótt
ég sé með verslunarskóla-
próf upp á vasann er ekki
þar með sagt að ég hafi
sama vit á tölum og Jón þótt
hann sé ekki með sömu
menntun. Skólar eru vissu-
lega góðir en starfsreynslan
er það sem gildir," segir
Helga.
Hvernig er að reka fyrir-
tæki á íslandi?
„Mér finnst mjög gaman
Hin atorkumikla kona heimaviö aó afloknum vinnudegi. „Eiginlega
vildi ég hafa fleiri tíma í sólarhringnum því ég á þrjú börn og svo á ég
athafnamann sem er ekki bara í Skífunni heldur mörgu fleiru.
hjá fyrirtækinu," segir Helga.
Helga var enn við nám í
Verslunarskólanum þegar
fyrsta búðin opnaði. Eftir að
hún lauk námi opnuðu þau
hjónin Skífuna að Laugavegi
33 sem lengi vel var flagg-
skip fyrirtækisins.
„Svo hlóð þetta utan á sig,
við fórum að auka innflutning
og stækkuðum óðum. Síðan
fengum við erlend umboð fyr-
ir plötur og þá byrjaði boltinn
að rúlla,“ segir Helga.
Fyrsta umboð Skífunnar
að vera í viðskiptum og
þekki það best. Okkur hefur
gengið vel og við erum dug-
leg og höfum unnið fyrirtæk-
ið upp hörðum höndum en
að sjálfsögðu myndi ég vilja
sjá markaðinn aðeins stærri.
Svo væri eflaust betra að
vera í stöðugra efnahags-
umhverfi. Aðallega finnst
mér smæð markaðarins
halda aftur af möguleikunum
hér; þú kemst upp á vissan
tind og svo ekki lengra,
markaðurinn er ekki stærri,
það er einfaldlega ekki fleira
fólk í landinu. Þess vegna
geri ég mikið af því að reyna
að brydda upp á nýjungum í
búðunum og fyrirtækinu;
bæði til þess að gera mér
starfið skemmtilegra og eins
til þess að fólk sjái að við er-
um stöðugt að gera eitthvað
nýtt.“
Helga situr í stjórn Skíf-
unnar og hefur hönd í bagga
með yfirstjórnarmálum fyrir-
tækisins, auk þess sem hún
rekur þrjár verslanir Skífunn-
ar, sér um rekstur Regnbog-
ans og gallerísins þar, fyrir
utan það að gegna hinum
krefjandi hlutverkum eigin-
konu og móður.
Verslunarstjórar sjá um
innkaup og daglegan rekstur
verslananna en Helga fylgist
með því að þeir vinni sína
vinnu. „Ég kem oft í búðirnar,
sérstaklega á annatímum,
og tek púlsinn á starfseminni
til að finna hvort viðskipta-
vinir séu ánægðir og hvort
starfsfólkið sé að sinna sín-
um störfum. Ég er þannig
fremur svæðisstjóri en sá
sem sinnir daglegum rekstri
búðanna,“ segir hún. Helga
sér líka alfarið um allan inn-
flutning á smávöru fyrir fyrir-
tækið en það flytur meðal
annars inn mikið af geymsl-
um fyrir kassettur og diska.
Skífunni fylgir heildsölu-
dreifing og mikill innflutning-
ur, auk útgáfu á íslenskri
tónlist. Einnig eru þau hjónin
með umboð fyrir nokkur
kvikmyndafyrirtæki I útgáfu á
myndböndum.
Þess utan eiga þau Regn-
bogann, sem þau hjónin
reka í sameiningu, og Helga
fer yfirleitt með manni sínum
í innkaupaferðir fyrir kvik-
myndahúsið. Fyrir utan eigin
rekstur eiga þau hjónin svo
hlutabréf I nokkrum fyrirtækj-
um, þar á meðal Stöð 2, eins
og frægt er orðið.
„Ég sé aðallega um rekstr-
arhlið Regnbogans en fer
með Jóni í flestallar inn-
kaupaferðir,11 segir Helga en
myndir eru keyptar inn fyrir
kvikmyndahúsin á alþjóðleg-
um messum í Cannes, Míl-
anó og Los Angeles. „Þetta
eru skemmtilegar ferðir en
þetta er mjög erfiður bransi
og mikil samkeppni ( honum.
Við erum ekki í föstum við-
skiptum við neitt eitt stórfyrir-
tæki en skiptum við marga af
sjálfstæðu aðilunum í kvik-
myndaheiminum. Við höfum
verið heppin með myndir frá
því að við keyptum bíóið
1989 og það hefur gengið
mjög vel.“
Nú er Helga nýbúin að
opna gallerí í efra anddyri
Regnbogans; Tolli var sá
fyrsti, sem sýndi þar, næstur
kom Egill Eðvarðsson og því
næst Sigurbjörn Jónsson.
Þarna eru stórir og miklir
veggir sem Helgu fannst
synd að láta standa meira
og minna ónotaða. „Ég
ákvað því að opna gallerí og
þarna er líka rekið lítið kaffi-
hús, eingöngu fyrir bíógesti.
Þeir geta litið á myndlist í
hléi og þetta hefur mælst
mjög vel fyrir. Ég veit ekki til
þess að neitt kvikmyndahús
í heiminum sýni líka mynd-
list,“ segir Helga með stolti.
Helga segir reksturinn
krefjast mikillar vinnu og að
umfang fyrirtækjanna sé
orðið mikið. „Sem betur fer
erum við komin með mjög
gott starfsfólk sem er nauð-
synlegt því maður getur ekki
endalaust gert allt sjálfur.
Með árunum erum við að
læra að láta af stjórninni og
láta aðra gera hlutina. Við
erum bæði ofboðslega
stjórnsöm en ég finn að við
erum að ná því að hætta að
skipta okkur af öllu sem er
mjög gott þegar umfangið er
orðið svona mikið."
Hvernig er góður starfs-
maður?
„Góður starfsmaður er
fyrst og fremst sjálfstæður
og fylginn sér og hann fram-
kvæmir það, sem honum er
sett fyrir, og gerir það vel.
Það held ég að sé aðalmál-
ið; að fá fólk til að vinna úr
því sem því, sem er sett fyrir,
og vera sjálfstætt um leið.
Heiðarleiki er þó að sjálf-
sögðu mest um verður, það
finnur maður fljótlega sem
fyrirtækjaeigandi. í verslun-
um eru oft ör starfsmanna-
skipti og þá skiptir miklu máli
10 VIKAN 8. TBL. 1994