Menntamál - 01.01.1927, Blaðsíða 13

MENTAMÁL
43
meiri í kauptúnununi en nú er hann, þótt jeg hinsvegar játi,
aS þar, sem annarsstaðar, er vandrata'S meSalhófiö. — En
aS síSustu vildi jeg mega biSja alla, sem um bönrin hugsa
ög hyggja aS alt fari heldur versnandi en batnandi, aö muna,
áS börn eru alt af börn, og aö oft „verSur góSur hestur úr
göldum fola“, svo aS þótt okkur sýnist nú æskan ærslafull,
þá hverfa ærslin er minst varir og alvara lífsins ber aS dyr-
um. Jeg hefi nú, eins og þiS vitiö, sint hjer kenslustörfum all-
lengi, og hafa jafnan veriö uppi ýmsar raddir urn börnin, leiki
þeirra og ólæti o. s. frv. Fyrstu nemendur minir eru nú löngu
orönir fullorSnir, hættir aö leika sjer og sumir þeirra eiga
nú hjá mjer börn, og eru rnjög hissa, — eins og aSrir, —
hvaS þau geta nú látiS illa. ÞaS gengur þannig. — Jæja, kæru
börnin mín! VeriS ])iS nú öll hjartanlega velkomin í skólann.
Mjer hefir stundum veriS boriS þaS á brýn, aö jeg væri ykk-
ur of góSur og of vægur. Jeg hefi nú aldrei viljaS trúa þvi.
Jeg held þaS fari best á því, aS þiS getiS öll veríS góSir
vinir mínir og jeg góöur vinur ykkar. Og jeg vona, aS þiö
viljiö stySja mig í öllu því, sem ykkur má miSa til góSs.
Veriö viss um, aö jeg hefi allan hug á aS gera ykkur dvöl-
ina hjer sem ánægjulegasta og nytsamlegasta. GleymiS því
þá heldur ekki, aS hjálpa til þess sjálf. Sýnir ástundun og
dugnaS viS nám ykkar, veriS hjálpfús og háttprúS hvert
gagnvart öSru, og viS fullorSna. Kurteisin kostar ekki pen-
inga. MuniS, aS þiS eruS aö líúa ykkur undir lífiö, og ykkur
mun áreiöanlega iöra þess, ef þiö trassiö þann undirbúning.
Margir gamlir nemendur rnínir hafa sagt viö mig, aS þeir
vildu aö þeir hefSu veriS viljugri aS læra, þegar þeir voru í
barnaskólanum. Og sama mun ykkur finnast, er fram líSa
stundir. — Enginn veit hvaS fyrjr ykkur kann aö liggja, þiS
eigiö ef til vill eftir aö fara í fleiri skóla, þá er gott aö hafa
stundaö námiö hjer vel. ÞiS eigiö sjálfsagt öll eftir aS tak-
ast á hendur vandasöm störf, verSa hreppsnefndarmenn, eSa
siniSir eöa skipstjórar, eSa hreppstjórar, og telpurnar hús-
mæSur, frúr, ljósmæSur o. s. frv. — Þá er betra aS vera ekki