Menntamál - 01.01.1927, Blaðsíða 15
MENTAMÁL
45
II. Vorið.
Þcgar veturinn er liðinn, kemur vorið; því fagna allir meira en vetr-
inum. Sólin ræðst á klakaskegg gamla karlsins, (karlsins vantaði) itræðir
það (hann) upp til agna, og gerir það (hann) að dansandi lækjum,
sem hoppa syngjandi niður hliðar og brekkur. Jörðin færist í iðgrænan
skrúða. Stórir hópar af fuglum koma sunnan yfir hafið, og skemta
mönnunum með hinum fegurstu söngvum. Þeir leita strax að auðum
lilettum og fara að húa sjcr til hreiður. Ærnar fara að bera. Kýr og
kálfar eru leyst úr fjósinu. Sólin hækkar á lofti, dagarnir lengjast og
næturnar verða bjartar. Fólkið fer að vinna á túnunum, og jörðin kemst
brátt i algrænan búning.
III. Sumarið.
Vorið liður og sumarið fer i hönd. Fje er rúið og rekið á fja.ll. Það
er fært frá ánum og lömbin rekin á afrjettír; en ærnar hafðar heima
og mjólkaðar um sumarið. Þegar túnin eru sprottin, er farið að slá.
Þegar búið er að slá túnin, eru engjarnar slegnar. Ef góð er tið, stend-
ur heyskapurinn sjaldan lengur yfir en 8 vikur. í júní setst (sest) sólin
ekki nema um miðnættið, og þá er nóttin björt eins og dagur. Fuglarnir
syngja (synja) mikið á björtum sólskinsdögum, og er mikil skemtun
að því. Sumarið er fegursti og hlýjasti (hlíjasti) tími ársins, og þá
líður öllum skepnum vel.
IV. Haustið.
Sumarið liður og haustið kernur. Grasið og blómin fölna og deyja.
Blöðin falla af trjánum í skógunum, og þau standa eftir ber og blaðlaus.
Fttglarnir vita líka að veturinn er í nánd. Þeir fljúga i stórum hópum
suðtir i heitu löndin, nema þeir sent geta lifað af vetarrkuldann; þeir
verða eftir. Þá eru í förinni ungar sem fæðst ltafa um sumarið; og
verða þeir að þreyta langflugið með foreldrum sínum. Mennirnir búa
sig líka undir veturinn. Fjenu, sem rekið var á afrjettirnar um vorið,
er öllu smalað, og rekið he'im. Þá tekur við sláturtíðin. Mörgu fje
er slátrað; sumt lagt til heimilisþarfa, en sumt er selt. Bóndinn byrgir
(birgir) hey og hús vandlega, svo snjórinn nái ekki að falla inn í þatt,
þegar veturinn kemur. Bændurnir sækja nauðsynjavöru (nauðsinjavöru)
í kaupstaðinn og flytja heim i búið. Kýr og fje er tekið i hús. Svo fer
veturinn í hönd.