Menntamál - 01.05.1944, Blaðsíða 26

124
MENNTAMÁL
ÓLAFUR Þ. KRISTJÁNSSON:
Landsprófið
Fræðslumálastjórnin hefur nú í vor eins og oft að und-
anförnu sent út prófverkefni í lestri, réttritun og reikningi.
Af blaði því, er með verkefnunum fylgir, má sjá, að börnin
eiga að fá einkunnir við vorprófin í skólunum (þar með
talið fullnaðarpróf) eftir því, hvernig þau leysa þessi
verkefni af hendi, en jafnframt er hér um yfirlitspróf
að ræða handa námsstjórum og fræðslumálastjórn.
Ekki skal það gert að umtalsefni hér, hvort heppilegt
sé, að sama prófið sé notað í þessum tvöfalda tilgangi.
Það, sem um verkefnin verður sagt hér á eftir, er ein-
göngu miðað við þau sem verkefni til vorprófs í skólun-
um.
Sú regla hefur alllengi verið höfð við einkunnagjöf í
lestri, skrift, réttritun og reikningi, að einkunnirnar eru
miðaðar við getu barnanna án tillits til aldurs þeirra.
Þessu fylgir meðal annars sá mikli kostur, að einkunnir
hvers barns eiga þá að geta farið hækkandi frá prófi til
prófs, þar til hæstu einkunn er náð, og barnið og aðstand-
endur þess borið frammistöðu þess og framfarir á hverj-
um tíma saman við eldri próf þess. En því aðeins er þetta
unnt, að prófin séu jafnþung frá ári til árs. Þessi höfuð-
grundvöllur, sem einkunnagjöfin er byggð á, verður að
dúandi sandkviku, ef samræmi skortir í prófin.
Nú má vitanlega ekki skilja þetta svo, að aldrei megi
hvika neitt frá þeirri reglu, að prófin skuli vera jafn-
þung frá ári til árs. Það getur þvert á móti verið nauð-
synlegt að breyta þyngd þeirra. Kröfur til kunnáttu og
getu í námsgrein eða breytingar á kennslu geta gert það