Vorið - 01.12.1971, Blaðsíða 33

*****************************************************************************************£
*******************************************************^K********
¥
¥
¥
¥-
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
*■******>*-*********************************************************
Vorið
Hreindýrið í Fagradal
Yorið 1969 fann Stefán Stefáns-
son, yngri, í Fagradal í Breiðdal
örmagna hreindýrskvígu þar í land-
areigninni. Hann kom henni heim
og lifnaði hún við. Hún virtist vera
örmagna af megurð.
Þetta hreindýr varð liúsdýr í
Fagradal um hálft annað ár. Það
varð spakt við heimamenn, en ótt-
aðist gesti. Sérstaklega liændist það
að ungum pilti, sem var þar í sum-
ardvöl, auk eiganda þess. Ilér er
myn d af hreindýrinu og piltinum,
þar sem hann er að gæða því á ein-
hverju.
Bn síðsumars 1970 fékk hreindýr-
ið einhverja uppdráttarsýki og dó
skömmu síðar.
Ekki er mér kunnugt um hvað
það át einkum, þó fékk það alltaf
fjallagrös, hey og mjólk.
Fólkið í Fagradal hafði ánægju
af að hlúa að þessu óvenjulega hús-
dýri. Og nú ætla ég að biðja Vorið
að geyma þessa mynd af því.
E. S.
177