Bjarmi - 15.07.1909, Blaðsíða 4

108
B J A R M 1
með þessum hætti komst svo bók-
in til trúboðsstöðvarinnar. En á
trúboðsstöðinni var líka baldin dag-
bók, eins og við allar stofnanir, sem
góð skipan er á; var þar ritað all
er snerti trúboðsstarfið og siðan
lagt fyrir nefnd manna.
Ognú kemur það, sem merkilegast
er: Með því að bera saman hina litlu
bænadagabók ameriska skósmiðsins
og dagbók trúboðsstöðvarinnar, þá
kom það í ljós, að dagsetning fyrir-
bænarinnar og bænheyrslan slóð
æfmlega beima. Við 1. sept. slóð t.
d. í dagbók trúboðanna: »D. D.
fékk í dag stóra óvænta gjöi, sem
var 500 pund sterling (9000 krónur)
að upphæð, frá einhverjum ókunn-
um vini. 2. sept.: Systir A., sem
befir legið þungt baldin nokkra daga
er nú í dag sýnilega í góðum aftur-
bata. 3. sept.: P. trúboði bélt
mjög blessunarríka samkomu i
sveitaþorpinu Tsas í dag, margir
komu til bans á eftir til þess að
tala við bann. 4. sept.: Ræningjar
iiaia gert þungar búsifjar í þorpinu
W., en ekkert hafa þeir lireyft við
bústað N. trúboða«.
Svona samsvara þessar tvær bæk-
ur livor annari spjaldanna milli á
dásamlegan bátt. I’að er lögmálið
sem ræður í lieimi bænarinnar, sem
hafði verkað bér þrátt lyrir margra
milna fjarlægð. Maður, sem skildi
leiðsögn guðs anda, hafði lekið i
strenginn vestur í Ameriku og bless-
un drottins komið niður austur í
Kiua.
»En sömuleiðis bjálpar og andinn
veikleika vorum, þvi vér vitum ekki
bvers vér eigum að biðja, eins og
vera ber; en sjálfur andinn biður
fyrir oss með óumræðilegum and-
vörpunum; en hann, sem ransakar
björtun, þekkir byggju andans, með
því bann talar máli beilagra eftir
guðs vilja«. (Róm. 8, 26—27).
En hvað þessi sjúki skósmiður
hlýtur að bafa lifað dýrðlegu bæna-
lífil Guð gefi sínu fólki anda bæn-
arinnar, svo að margir, margir á
meðal vor geti staðið á bak við þá,
sem slarfa meðal heiðingjanna, eins
og Aron og Húr stóðu sinn við bvora
blið Móse og studdu bendur lians.
»Iíröftug bæn bins réttláta megn-
ar mikið«. (Jak. 5, 16).
fí. Á. þýddi.
William Jennings Bryan
annað forsetaefni Bandamanna, við
síðustu forsetakosningar, kom til
Winnipeg í vor og hélt þar ágætar
ræður tvær um trúmál.
Hann þykir mestur núlifandi
mælskumanna í Bandaríkjunum og á
sér fáa jafningja í þeirri grein, þó að
víðar væri leitað.
»Lögberg« flytur útdrátt úr fyrri
ræðunni, sem heilir »Friðarböfðing-
inn«. Oss þykir þessi útdráttur svo
merkilegur, og lýsa svo miklu trúar-
fjöri, að vér viljum lála lesendur
»Bjarma« íá að njóta lians. Það er
holl og hressandi i íslenzku moll-
unni að draga að sér hreinan kristi-
legan fjallablæ, hvaðan sem liann
kemur.
En þetta er upphaf að:
»Vinir mínir! Lengi liefir mig
langað til að koma lil Winnipeg. En
ekki liefi eg þó annað komu minni
lil afsökunar en þennan fyrirlestur.
í kvöld ætla eg að tala við yður um
trúmál:
Fyrir nokkrum ármn var eg að
halda ræðu í Japan; áheyrendur mín-