Bjarmi - 15.07.1909, Blaðsíða 12

B .1 A R M I
11()
Hvort viltu heldur kjósa, lesari
góður?
Á verði.
I’að er ekki lítilsvirði í ófriði, að
varðmennirnir sjeu árvakrir og ósér-
hlífnir, allur herinn er í hættu, ef þeir
eru óaðgætnir. — IJjóð vor á í har-
áttu við ýmsa óvini og er illa komin,
ef varðmennirnir, sem hún hefur selt
gagnvart þeim, eru ekki sívakandi.
Eins og kunnugt er, er Bakkus einn
þessara óvina. Hann komsl í dular-
klæðum inn i landið, þóltisl vera
aldavinur vor, en hjó og lagði varnar-
litla menn óðar en hann komst á
land, seldi marga efnilega unglinga í
æfiþrældóm og lék sér að tötrum og
tárum munaðarleysingjanna.
I^oks reis meiri hluti þjóðarinnar
upp og gjörði liann úllægan að fárra
ára fresli, en þá hófusl vinir hans
handa, fengu í lið með sér nokkra
undarlega sljóskygna sómamenn, og
reyna nú sem óðasl að fá þjóðina
til að rétt aftur vinahönd að högg-
ormstönnum. — Því er áríðandi að
verðirnir séu árvakrir. Og hverjir
ættu fremur að standa nú.á verði en
prestarnir? Þeim er trúað fyrir sið-
ferðismálum þjóðarinnar, þeir hafa
öðrum fremur tækifærin til að heyra
raunasögur herlekinna manna og ásl-
vina þeirra, og jþeir hafa margir að
undanförnu sýnt í orði og verki að
þeim var alvara að útrýma áfengis-
bölinu.
Væntanlega er þvi óþarfi að skora
á alla presta landsins að taka nú al-
varlega í taumana gegn óheillafélagi
því, er reynir að ónýta bannlögin og
bjóða aftur velkomið alt tjónið og
böiið, sein jafnan fylgir áfengisverzlun-
inni, Þeir munu geta séð í gegn um
orðaflækjur andbanninga og ekki vera
svo svartsýnir að ímynda sér, að sé
einum lesti útrýmt, komi jafnan annar
verri í staðinn. —
Gætið sóknarbarna yðar og leið-
beinið þeim í þessu mikilvæga máli,
að þau láti ekki blekkjast svo af stór-
yrðum eða hrakspám, að þau styðji
þá starfsemi á nokkurn hátt, sem að
því miðar að auka hættur og freist-
ingar á vegi sona yðar. Pjóðin hefir
stigið heillaspor lil að hrinda af sér
eignatjóni og gæfuráni, er hún sam-
þykti aðílutningsbann áfengis; það er
mjög komið undir prestum landsins,
hvort hún heldur áfram á þeirri hraut,
eða snýr við og opnar öll lilið fyrir
erlendri og innlendri spillingu.
Það væri óskandi, að enginn, og [)ó
allra sízl prestar, láli »guð« vínsins
hafa áhrif á afstöðu sína gagnvarl
þessu máli. Má vera að sumum
prestum finnist, að þeir haíi ánægju
sjálfir al’ »ofurlitilli« vínnautn. Um
það skal ekki þráttað hér; læknarnir
geta skýrt frá, hvað vínnautn sú sé
holl líkamanum, og sumt sóknar-
barnanna, hvað holl liún sé andleg-
um áhrifum prestsins. — En hvað
sem því líður, má ekki vænta þess,
eða jafnvel lcrefjast þess, að preslarnir
séu manna fúsastir • til að inna kær-
leikslorn af liendi vegna breyskra með-
bræðra?
»Gæt þú lamba minna«, sagði frcls-
arinn. Belur að þau orð mættu
hljóma í sálu livers sáluhirðis, þegar
verið er að reyna að fá hann eða
sóknarbörn lians til að styðja starf
Bakkusarfélagsins. — Ábyrgðin er
þung, ef verðirnir sofa; en þakklæti
og gleði bræðra þeirra fylgir þeirn, ef
þeir eru árvakrir og einbeittir, gagnvart
ölluni árásum andstæðinganna.
Um bindindismálið oy adfhdninys-
bannið var samþykt svolátandi tillaga
á prestastefnunni: