Bjarmi - 01.12.1909, Blaðsíða 8

192
B .1 A R M í
með orðunum: »Frelsarinn er i'ædd-
ur ölluin, enginn einasti, hversu fá-
tækur sem hann er, er fráskilinn
kærleika guðs —« þá kallaði lítil telpa:
»Nei, ekki hún Ivristín gamla heldur!«
Hún liafði sem sé séð Ágústu leiða
Kristínu gömlu inn í sömu svifum.
Ágúsla hafði gert foreldrum sínum
aðvarl um, hvað fyrir hafði komið,
svo þegar Kristín gainla kom inn í
nýju fötunum sínum, fekk hún því-
líkar viðtökur, að henni hafði aldrei
komið annað eins í hug né hjarta.
Presturinn og kona hans leiddu hana
bæði til sætis undir uppljómuðu jóla-
trénu.
Efst í því stóð engill með útbreidda
vængi; leit það út eins og hann breiddi
þá nú yfir gráhærða liöfuðið á gömlu
konunni. Börn og fuJlorðnir liópuð-
ust utan um hana og sungu fagn-
andi einum rómi:
»í dag er glatl í döprúm hjörtum«.
það er víst, að engin drotning í allri
sinni dýrð hefði gctað verið sælli en
hún gamla, fátæka Kristín var þetta
hátíðiskvöld. Heilt kaffi með jólakök-
um var veitt öllum, sem við voru.
Þegar Kristín gamla drakk kai'lið sill
fanst henni eins og heitur straumur
fjörs og ánægju legði um sig alla.
»Jæja, Kristín mín, þér líður 1 ík-
lega skár núna en í snjófönninnk,
mælti Ágústa.
»Já«, svaraði Kristín, »þið eruð öll
saman undur góð við mig, en þó er
drottinn allra beztur, því hann liefir
á þessum blessuðu jólum gert mig að
barni sínu«.
Þessum jóluin gleymdi Krislín gamla
aldrei.
Sálmur
sunginn við skólasetningu i nýbygðu farskólahúsi
í Grímsneshreppi i Árnessýslu I. nóv. 1909.
Lag: Guð imskunni nú ölluin oss.
Lát Kristur þetla kensluhús,
af kærleik vermasl þínum,
að börn liér nemi fróðleik fús
og fylgi skyldum sínum;
lál alt, sem verður unnið hér,
þá ungu blessun krýna;
vér lnisið nýja lielgum þér,
— ver hér með leiðsögn þína
oss veikum veg að sýna.
Gef hér þeim ungu heilagl þor,
lát hverja sundrung víkja,
en trú á inátl þinn meðal vor
og mentun sanna rikja,
þá blessast þessi bygging fríð
og bygðar heillir styður.
I miskunn lierra, liverja líð
á hana lít þú niður.
Hér faðmist ást og friður.
Og hingað safnist börnin blíð
þau blessi DroLtins kraptur,
svo mentuð fyrir lolgna líð
þau fari héðan aftur.
Pau krjúpi hverja kenslustund
við Krists síns Drottins fætur,
og gegni því með glaðri lund
er guðsson hoða lætur.
Hér drotni’ liann daga’ og nælur/
Eiríkur E. Sverrisson.
'J E S Ú S Krislur kæri,
kom, eg bið þig í trú:
kenn mér aðra að elska
undra lieill sem þú.
Eg vil, guðs son góði,
gefa þér hjarta mitl,
hreinsa þú það og lielga,
herra, gjör það þitt.
*