Bjarmi - 01.12.1919, Blaðsíða 10

186
B J A R M I
Gyðingar, hvítskeggjaðir Talmud-öld-
ungar, nýbakaðir stúdentar, feitlægn-
ir bankastjórar og vestrænir doktor-
ar; ólíkir voru þeir í útliti en allir
rjettu þeir samhuga hægri hönd til
hæða, er þingheimur mælti á he-
bresku: »Ef jeg gleymi þjer Jerú-
salem, þá visni mín hægri hönd
(Sálm. 137,5).
Ekki tókst auðmönnum Gyðinga
að kaupa Gyðingalatrd af Tyrkjum,
en þó fengu þeir ívilnanir um inn-
flutning til landsins, og hafa síðan
myndast Gyðingabygðir hjer og hvar
á fornum slöðvum þar eystra, orðn-
ar yfir 40 nú. Zíonistaþing hafa ver-
ið haldin nærri árlega síðan, en eftir
dauða Herzls vildu sumir stofna Gyð-
ingariki einhversstaðar annarsstaðar
þar sem stjórnarfar væri betra en í
löndum Tyrkja, en ekkert varð þó
úr því.
Frain að ófriðnum mikla var Gyð-
ingum að smáfjölga í Landinu helga,
voru orðnir um 120 þúsundir, og
mælti um helmingur þeirra á he-
breska tungu. Hebreskir mentaskólar
voru komnir í JaíTa og Jerúsalem og
barnaskólar víðsvegaf um Iand.
En alls eru Gyðingar taldir um
137* milljón, svo að tillölulega voru
þeir fáir, sem »heim« voru fluttir.
Og þar sem íbúar Palestínu voru
taldir 600 þúsundir, voru þeir heim-
fluttu ekki nema 76 hluti íbúanna.
Ófriðarárin fækkaði þessum Gyð-
ingum um helming, margir flultu til
Egyptalands og fleiri íórust lieima af
hungri, drepsóttum og ofsóknum
Tyrkja.
Yfir liöfuð voru þau ár afar eifið
Gyðingum, þar eð 6 milljónir þeirra
bjuggu í þeim bjeruðum Rússlands,
sem lierir stórveldanna brendu og
brældu. I’eir urðu að berjast nauðug-
ir hvorir gegn öðrum, og sættu auk
þess og sæta enn á þeim slóðum sví-
virðilegum ofsóknum bæði hjá Pól-
verjum og Rússum. Er svo talið að 4
miljónir Gyðinga hafi mist heimili sín.
En síðan Allenby, hershöfðingi
Englendinga, tók Jerúsalem (11. des,
1917) úr hönduin Tyrkja, hafa vonir
Gyðinga snúist að Palestínu fremur
en nokkru sinni fyr. Kristnum mönn-
um þótti eftirtektarvert hvernig sú
»hertaka« varð, sbr. það sem áður
er um það sagt hjer í blaðinu. Og
lærðir Gyðingar færðu rök fyrir því,
að það hefði einmilt verið sama dag-
inn og Makkabear tóku borgina 2000
árum árum áður (sbr. I. Makkab. 5.
kap.).
Undir eins og Englendingar voru
búnir að laka Palestínu, gjörðu þeir
stórfeldar umbætur bæði í stjórnar-
fari og landbúnaði þar í landi og
buðu alla Gyðinga velkomna. Viður-
kendi friðarfundurinn í París þá ráð-
stöfun þeirra og samþykti að óskum
Zíónista, að Palestína skyldi verða
sjerslakt Gyðingalýðveldi undir yfir-
stjórn stórveldanna. Fulltrúar Zíó-
nista símuðu daginn sein það var
samþykt, 27. febr. þ. á. til Zíónista-
þings í Lundúnum, að þessi dagur
væri merkasti dagur í sögu Gyðinga
síðan Rómverjar ráku þá úr landi.
Hebreskur háskóli var stofnaður í
Jerúsalem í fyrra sumar, og tölu-
vcrðir innfiutningur þegar byrjaður,
en Arabar sem búa fyrir í landinu,
láta illa yfir Gyðingainnfiutningi, og
mun ekki veita af stjórnsemi Eng-
lendinga til að komist verði hjá nýj-
um ofsóknum þar eystra.
t*essi heimflutningur Gyðinga lil
»gamla landsins« er lang eftirtektar-
verðastur fyrir þá sök að spámenn
gamla testamentisins spáðu um hann
endur fyrir löngu, og endurkoma
Krists í biblíunni er selt í samband
við heimför Gyðinga og afturhvarf
þeirra til Krists. (Frh.)