Bjarmi - 01.12.1919, Blaðsíða 2

BJARMI
1?8
gleöi en dægradvöl misjafnra skemt-
ana.
Konungur jólanna ann þjer gleði-
stunda, á því er enginn efi, en sum-
ar skemtanir, sem tíðkaðar eru um
jólin, eru svo nátengdar ljettúð og
synd, að hygginn æskumaður gætir
að sjer, og kristinn æskumaður spyr
sjálfan sig: »Get jeg lekið þátt í þessu
í Jesú nafni?«
Margur æskumaður gætir þess o/
seint, vertu ekki líkur þeim.
Láttu vinahópinn minna þig á að
þú átt ósýnilegan vin, og þó nær-
staddan, trúfastan, hollari og kær-
leiksrikari en allra besti vinurinn þinn,
sem þú sjerð. Taktu þjer tómstundir
til að vera með honum einum við
og við og rifjaðu þá upp fyrir þjer
jólaversin þín, hálfgleymdu, og ann-
að það sem þú hefir best lieyrt um
hann.
Konungurinn Kristur kallar á þig
þegar jólaklukkurnar hljóma. Sanna
framtíðargæfu finnurðu hvergi nema
undir merkjum hans.
Hlustaðu því með Samúel, syng
lofsöngva með hjarðmönnunum, gakk
af stað með Mattheusi, og starfaðu
siðan með Páli, og þá verðurðu gæfu-
maður, hvort sem leið þín kann að
liggja um fjöll eða dali þessa jarð-
lífs.
III.
í dag er þjer frelsari fæddur, þjer
sem berð hita og þunga dagsins, og
átt erfitt með að gleyma önnum og
áhyggjum, þótt börnin leiki sjer og
æskan skemti sjer.
Jeg býst við að þjer muni ljúft að
stuðla að gleði barnanna, sem þjer
kann að vera trúað fyrir, en vertu
þess fullviss að föður þínum á himn-
um er enn annara um að veita þjer
sjálfum helgan fögnuð nú um jólin.
Endurminningarnar um löngu Iiðin
jól í foreldrahúsum, um horfna ást-
vini, sem voru yndi þitt um jólin,
um vonir, sem dóu, og vonir, sem
rættust, allar þær endurminningar erú
nokkurs konar klukknaómar, sem
kalla þig »til kirkju«, lcalla þig »í
guðs hús«, kalla þig í einrúmi með
Guði.
Par getur þú heyrt englaboðskap
um komu frelsarans, staðfestan af
öllum vinum hans fyr og síðar. Marg-
ur hefir koinið til frelsarans með sár-
ari sorgir en þú hefir reynt, og hlot-
ið huggun, margur komið með þyngri
áhyggjur og losnað við þær, margur
komið með svartari syndir og fengið
fyrirgefningu, margur komið með erf-
iðari efasemdir og fengið örugga trú.
Flcstöllum er oss aldrei jafn auð-
velt að koma til frelsarans eins og
einmitt um jólin. Barnslundin er rík-
ari þá en endranær og því auðveld-
ara að lúta Drottni i fullri auðsveipni
og trausti.
Láttu þá ekki slíka blessunarstund
líða ónotaða.
»Beygið linje og fallið friðum
foringja lífsins náðarblíðum«.
IV.
Ellin og jólin hvað eiga þau sain-
an að sælda?
Hvað finst þjer, sem sestur ert hjá
ellinni? Koma ekki óvenjulega marg-
ar endurminningar að heimsækja þig
um jólin, og eru ekki jólaenglar i för
með þeim, sem benda til hæða á
Betlehemsstjörnuna? Flestir vinir
æskuáranna eru löngu horfnir. Hann,
sem »tók þig í faðm í fyrstu æsku«,
hefir þó ekki farið frá þjer. Vonirn-
ar þínar jarðnesku fórust og hurfu
æðimargar; samt þarftu ekki að vera
vonarsnauður, því að jólaljós tendrar
frelsarinn enn í hverju biðjandi manns-
hjarta, og þau tendra himneskar von-
ir. Biðjandi hjarta, sagði jeg, því það