Bjarmi - 01.09.1922, Blaðsíða 12
164
BJARMI
sjálfir fyrir heiðingjuin. Arið 1920 gerðust
600 stúdcntar í Norður-Ameríku kristni-
boðar, og sleptu með pví öllum vonum
um »feit embættiw heima. Ekki var þcim
kristíboð hjegómamál.
Heiðnir Kínverjar eru surnir vel ánægðir
yfir kristniboðinu, og segja, að kristindóm-
ur sje ágætur i siðferðislegu og menn-
ingarlcgu tilliti, en aðrir eru sárgramir,
og þvi er þar nýmyndað aandkristið stúd-
entafjelag« með því markmiði að berjast
gegn kristniboði, fjekk það í vetur ýms
heiðin dagblöð i lið með sjer og gefur
auk þess út sjerstakt blað sjálft. — Á hinn
bóginn taka kristnir Kínverjar höndum
saman betur cn áður til sóknar og varn-
ar. Hjcldu þeir 10 daga þing í Shanghai í
mai, og sóttu það yfir þúsund fulltrúar.
Hafði það verið mjög vel undirbúið og
lýsti miklum áhuga. Alveg sjerstaka eftir-
tekt vakti það að þingið tjáði sig mót-
fallið öllum trúflokkaaðgreiningi evan-
geliskrar kristni. »Pótt hann kynni að vera
nauðsynlegur í Vesturlöndum, hefði hann
enga sögulcga þýðingu i Kína, en væri
þar ckki til annars en valda ringulrcið
og veikja störfin.« »Fyrir því og vegna
þess að Jesús hefði beðið um, að læri-
sveinar sinir væru allir eitt,« lýsti þing-
heimur, að þeir vildu allir sameinast í
eina kínverska kirkjudeild, sem gæti al-
veg ráðið sjcr sjálf, og skoraði á kristni-
boða og slyrklarmcnn þeirra erlendis að
hjálpa til að svo mætti verða. Altaris-
gestir1) kristu safnaðanna í Ivína árið
1877 vor ekki ncma 14 þúsund, 1890 voru
þeir rúmlcga 37 þúsund, en 1922 375 þús.,
hafa þannig tífaldast á rútnum 30 árum.
Verði áframhaldið svipað, verður kornið
skarð i heiðnina árið 2000.
Þrír kristilegir alþ j óðafu n dir
voru haldnir i byrjun ágústmánaðar í
Kaupmannahöfn. Fyrst hjelt aiþjóðasam-
band K. F. U. M. þriggja daga fund. —
Mættu þar um 80 framkvæmdarstjórar
frá 29 löndum. Síra Fríðrik Friðriksson
kom frá íslandi og verður ytra fram á
haust.
Forstjórar þingsins voru: formaður al-
þjóðasambandsins i’oul des Gouttcs,
franskur lögniaður, framkvæmdarstjóri
þess dr. Karl Friis, Svíi, búscttur nú i
1) Flestar rclormertar kirkjur telja altarisgesti
eina reglulega safnaðarmeölimi.
Sviss, Bernadotte Sviaprins og konungs-
bróðir, formaður K. F. U. M. í Sviþjóö,
dr. John Molt, W. Boutter frá Natal i
Suður-Afríku, Alfrcd Marling frá Norður-
Amcríku og síra Olfert llikard, formaður
K. F. U. M. í Danmörku. Iiann var eini
presturinn, hinir forstjórarnir allir »leik-
prjedikarar«. Var þessum mönnum öllum
boöiö á konungsfund í viðurkenningar-
skyni fyrir störf þcirra. Á kvöldin voru
ræður haldnar fyrir almenning og er
auðsjeð á blöðunum að ræður J. Molls
hafa vakið mesta eftirlckt. — En aöra
tíma dags voru fulltrúa- og nefndafundir.
Meðal annars var þar skýrl frá að i und-
irbúningi væri tulltrúaþing í júni að ári,
fyrir starfsmenn drcngjadeilda K. F. U. M.
um allan heim. Fað þing verður í Ports-
chach í Austurríki, á að vera í 10 daga
og búist við 600 fulltrúum frá 55 lönd-
um. — Sra Fr. Friðrikssyni er boðið
þangað. Pingið gcrði 16 yfirlýsingar eða
samþyktir. Ameríkumcnn, scm sjcrstak-
lega móta alþjóðasamböndin kristilegu,
eru svo verkhyggnir að þeir vita, að það
cr ckki nóg að linnast og skrafa saman
og hlýða á erindi, það vcrður að scgjaat
skýrt og ákveðið hvað menn vilja Og að
hverju sje stefnt, svo að aðrir geti áttað
sig á því.
Fyrst og fremst var því lýst yfir, að
aðalhlutverk K. F. U. M. væri ákvcðið
kristilegt starf (cn ckki íþróttir og trú-
laus menning, eins og stundum hefirver-
ið borið á fjelögin i Amr. í og eftir ófrið-
inn). Sömuleiðis að mörg viðskifta- og
atvinnumál meðal ciustaklinga og þjóða
væru alveg ókristileg, cn K. F. U. M. teldi
skyldu sína að hjálpa til úrlausna slikra
málefna í anda Krists. — Næsti fundur á
að verða í Helsingfors í Finnlandi að
ári.
Eftir Ií. F. U. M.-þingið tóku við 2 önn-
ur kirkjuþing hvort á eftir öðru, annað
kenl við þjóðafrið cn hitt við hjálpsemi
við bágstaddar kirkjudeildir. Sóttu þau
þing margir biskupar og aðrir aðallcið-
togar kirkjudeilda úr ýmsum löndum.
Germanos erkibiskup frá Tyatira í Lydíu
(sbr. Opinb. 2, 18.) vakti mikla eftirtekt cr
hann flutti í fullum biskupsskrúða crindi
um liörmungar grisk-kaþólskra inannna
í Litlu-Asíu, sömulciðis Kawashiri pró-
fessor frá Japan, en annars voru það
cnsku og ameríkönsku ræðumennirnir
sem mest bar á og þungyrtastir voru um