Bjarmi - 01.04.1927, Blaðsíða 10

86
B J A R M 1
engum siðferðisþrótt að miðla, en lif-
andi frelsari veitir þrólt og fyrirgefur
syndir. (Meira).
Oddur Hermannsson
skrifstofustjórl
andaðist 5. febr. í Kaupmannahöfn.
en þar hafði hann dvalið um hríð
og leitað sjer lækningar. Þegar jeg
frjetti lát hans komu í huga minn
þessi orð: Sárt sakna jeg þín, mjög
varstu mjer hugljúfur. — Skólabræður
vorum við og æskuvipir. En auk
þess áttum við sameiginleg áhugamál,
því að Oddur var trúaður lærisveinn
Drottins, og kannaðist við trú sína,
og viðtal við hann veitti mjer mikla
uppörfun i starfi mínu. Jeg veit þá
einnig, að það vakti gleði hjá mörg-
um kirkjuræknum mönnum, að sjá
Odd Hermannsson vera meðal kirkju-
gesta á hverjum helgum degi, og átti
hann í því sammerkt við tengdaföður
sinn Jón Magnússon forsætisráðherra.
Þeir voru báðir öðrum til fyrir-
myndar, og jeg veit, að minningin
um þá er blessuð af kirkjunnar
vinum. Guð blessi minningu þeirra,
sem hjer hafa kannast við Drottin
fyrir mönnunum.
Oddur Hermannsson var nýtur
embættismaður, er starfaði með
þekkingu og dugnaði í þarfir lands
og þjóðar. En hann var einnig ferð-
búinn, því að hann átti þann fjár-
sjóð trúarinnar, sem hægt er að taka
með sjer heim. Nokkru áður en hann
dór skrifaði hann mjer á þessa leið:
»Jeg hefi fundið, að ekki er til
annað ráð en að leggja alt líf sitt í
líknarhendur Drottins, trúa því, að
allar ráðstafanir hans sjeu náðarráð-
stafanir, sem miði manni til bless-
unar, enda þótt manni falli erfitt aö
beygja sig undir þær. Hann einn sjer
og veit, hvað best hentar hverjúm
einum«.
Þegar slík játning býr í hjartanu;
geta menn lifað, og þá geta menn
dáið, til þess að lifa.
Oddur var vakandi og starfandi
ættjarðarson. Vakandi var hann
í starfi sínu, og stöðugur í trú sinni.
Hann gerði engann samning við hið
hál/a. Sjálfur var hann heill í trú
sinni, og valdi hið heila. f*ar sem
hann var, var orðið orð, og maður
rnaður, já var já, og nei var nei.
Embætti sitt rækli hann með þekk-
ingu, trúmensku og greind, og starf
I hans kom fjöldanum við. En sjálfur
dró hann sig burt frá fjöldanum, og
var einn með Guði.
Kraft til starfs sótti hann til Drott-
ins, í lestur hollra og lielgra bóka,
og yndi var honum að því, að dvelja
í heilögu húsi Drottins, og jeg skil
ósk hans og þrá, er hann skrifar:
»Mikið langaði mig á jóladaginn að
vera kominn i blessaða kirkjuna
heima; mjer finst, að hún sje mjer
svo kær«.
En sæl er sú sál, sem á þá trú,
er horfir heim til eilífrar gleði í
hinum himneska helgidómi.
Blessuð sje minning hins nýta
einbættismanns, hins trúaða læri-
sveins. Bj. J.
Trúboðsfjelög kvenna eru nýlega
stofnuð .bæði á Akureyri og Vatnsleysu-
strönd. Fjelagið á Akureyri liugsar sjer
sjerstaklega að styðja ungfrú Margrjetu
Sveinsson, sem við og við hefir sent
Bjarma frjeltabrjef frá Indlandi. Er von-
andi að þeim fari fjölgandi, sem styðja
kristniboð og ættu nágrannar Akureyrar
að senda kristniboðsgjafir sínar forstöðu-
konu trúboðsfjelagsins þar, frú Jóhönn*
Pór, Oddeyri.