Bjarmi - 01.05.1927, Blaðsíða 12

104
B J A R M I
íhuganir Yið biblíulestur
eftir
sra Björn O. Björnsson.
(Niðurl.)
Við hina trúfastlegu, elskandi til-
raun þína, til að nálgast meistara þinn í
líferni þínu, eftir hans orðum, ertu
einn heilladag kominn til lifandi
sannfæringar um, að þú sjert að
komast í innilegt samræmi við til-
veruna; Jesú vilji sje Guðs eigin vilji
og að Guðs vilji sje farinn að búa
í sjálfum þjer. Þú hefir náð í grannan
og veikan enda og fikrað þig varlega
eftir honum, gætandi þess af alúð
að sleppa honum ekki; og taugin er
að smágildna og styrkjast, eftir því
sem þú rekur þig eftir henni, og er
minst varir ertu kominn í svo að
segja óslítandi samband við himin-
inn, hina eilífu, sönnu tilveru. Hið I
andlega, eilífa, er orðinn veruleikur
í huga þínum, alt öðruvísi en áður
var. Þjer er orðin unun og nautn i
því, að vinna að ýmislegu, sem Guðs
ríki tilheyrir og áður var þjer byrði.
Pú öðlast í hugskoti þínu upplýs-
ingu, er kviknar með leifturljóma
fagnaðar og skilnings, og logar og
lýsir síðan stilt og skært — um Guð
og vilja hans, um Jesúm Krist, um
tilveruna og um meðbræður þína, að
þeir eru raunverulegir bræður þínir
og Jesú Krists, en börn föður yðar,
sem er á himnum; hans, sem þráir
oss öll með föðurlegum kærleika.
Og þú finnur, að þú ert kallaður
ómótstæðilegri köllun, til þess að
reyna að greiða hinum eilifa kær-
leika veg að öllum náungum þínum,
jafnvel þeim, er geðjast verst hold-
legri náttúru þinni; greiða veg hinum
eilífa kærleika, sem samstarfsmaður
og elskandi lærisveinn Jesú Krists.
»Jeg mun sjálfur birtast honum«,
segir Jesús Kristur. Hinn elskandi
lærisveinn, sem hugfanginn, en þó í
margvíslegum veikleika, reynir í trú-
festi að vera raunverulegur lærisveinn,
hann á fyrirheit meistara síns um,
að í honum muni vaxa við hina eiu-
lægu viðleitni hans, einskonar nýtt
skilningarvit, sem gefi honum að
finna til meistara síns sem lifandi
veruleika, lifandi anda, lifandi Drott-
ins. Og við vitum það: þetta hefir
reynst þannig. Ótal helgir menn votta
það, en líferni þeirra votlar, að þeir
ljúga ekki. —
Bróðirl Laða þig ekki veiðlaunin:
að verða næmari fyrir elsku föður
þíns á himnum og Drottins þíns
Jesú Krists; að sjá á nýjan og full-
komnari hátt hinn guðiega kærleika,
sem er fyrir alla, ætlaður öllum, vill
vinna alla, hefir liðið fyrir alla, þráir
alla. — »Svo elskaði Guð heiminn,
að hann gaf sinn eingetinn son, til
þess að hver, sem á hann trúir,
glatist ekki, heldur hafi eilíft líf«. —
Bróðir! Höldum boðorð Jesú.
Hugsum um það á hverjum degi, að
læra af honum. Látum það verða
óaðskiljanlegan hluta af okkur, þetla :
að reyna að læra af Jesú Kristi.
Okkar daglega áhugamál. Svo sannar-
lega sem Við þráum meiri trúar-
reynslu, tökum okkur þá fram sem
elskandi lærisveinar. — »Sá, sem
hefir boðorð min og heldur þau,
hann er sá, sem elskar mig. En sá,
sem elskar mig, mun verða elskaður
af föður mínum, og jeg mun elska
hann og sjálfur birtast honum«. —
Bróðir! Kveikja ekki orð þessi
heilagt kapp í þjer? Er ekki tilvinn-
andi að berjast? Fer ekki þín helg-
asta þrá að lyfta við höfðinu? Svíktu
hana ekki, bróðir! Snúðu ekki við
henni bakinu. Láttu hana eklci vesl-
ast upp af afskiftaleysi. Trúðu henni,
treystu henni. Fylgdu henni, því að