Bjarmi - 01.07.1927, Blaðsíða 14

154
B J A R M I
Jesús er frelsari minn.
Pegar synda sárin blæða
og Satan hygst að ógna mjer,
hvað má undir hjartans græða
Herra, ef jeg sleppi þjer?
En heljar stríður stormur geysar
og stoltar bylgjur hnakkann reisa.
Undir þinna kvala krossi
kæri Jesú, finn jeg skjó),
út frá þinum unda fossi
eilíf ijómar frelsis sól;
þar jeg örugg þreyi, Drottinn,
þar er lifsins rós uppsprottin.
Lof sje þjer og eilíf æra,
alvöld mildin himnum á,
sem mjer gerði frelsið færa
fyr en dagsins Ijós jeg sá;
sonur Guðs þá saklaus píndist
svo að andi minn ei týndist.
Herra minn i himins prýði
helgum, frjálsum skara með,
lofa jeg þig minn lausnari blíði,
líflð eilíft hefi jeg sjeð.
Ó, hve dýrðlegt er að skoða
í anda lifsins morgunroða.
Guðrún Hannesdóllir.
Athugasemd.
Hr. ritstjóri!
í heiðruðu blaði yðar (13,—14. tbl. þ. á.)
eru ummæli nokkur um það, sem jeg ritaði
i »Strauma« um afturhvarf eftir dauðann.
Nú leyfl jeg mjer að gera dálitla athuga-
semd við grein yðar og vonast tiJ, að þjer
veitið mjer rúm fyrir hana í Bjarma.
Jeg gladdist af þeim fregnum, að þjer
liefðuð hafnað útskúfunarkenningunni, og
þess vegua þykir mjer mjög leiðinlegt, ef
það er á misskilningi bygt. Að minu viti
ættu að vera til þrír möguleikar um
afturhvarf óguðlegra annars heims:
1. Enginn fær aftur snúið eftir dauða-
stundina, og er sú skoðun kölluð út-
skúfunarkenning. 2. Allir snúa að lokum
við (Allsherjarviðreisn eða apókatastasis).
Staðir í ritningunni fyrir þeirri kenning
eru t. d.: Post. 3, 21 og I. Kor. 15, 28.
3. Sumir snúa við, en sumir ekki; og er
það sú skoðun, sem mjer virðist þjer
halda fram og þess vegna hefi jeg leyft
mjer að fullyrða, að þjer væruð á móti
útskúfunarkenningunni, sem gerir ekki
ráð fyrir aflurhvarfi neins eftir dauðann.
Álit mitt staöfestist af orðum yðar i
Bjarma 1925, bls. 162 (þeim sömu sem
þjer hafið endurtekið í grein yðar nú),
og öðrum á bls. 163: »Sumir trúaðir menn
eru hræddir um, að það sje ekki til ann-
ars en tjóns, að segja mönnum frá, að
nokkur von sje til iðrunar og
sinnaskifta eftir dauðann ...
Jeg deili ekki um það við þá, en hygg
s a m t, að vonin sje engin tál-
von«'). Mjer finst þetta vera nokkuð
ljóst.
Pegar þjer minnist á ritdóm yðar um
bók Sundar Singh’s, hafið þjer, þótt leiðin-
legt sje til afspurnar, ekki haft rjett eftir
sjálfum yöur það, sem þjer sögðuð i
Bjarma 9.—10. tbl., efst á bls. 66. Pau orð
eru þó ekki óljósari en svo, að höfundur
sjálfur hefði ekki átt að þurfa að misskilja
þau. Á bls\ 66 eru orðin á þessa leið:
»Sumstaðar (þ. e. í bók S. S. S.) er bent
til vonar um allsherjar viðreisn að lok-
um, sem mjer virðist biblían ekki
gera«. — En nú segið þjer í síðustu
grein yðar: »Jeg benti einmitt á, efst á
bls. 66, að mjer virtist S. S. S. f a r a í
bága við biblíuna, er hann láti í
ljósi vonir um allsherjar viðreisn«. —
Pað er mikill munur á því að álíta, að
S. S. S. geti ekki sannað skoðun sina út
frá bibliunni, og liinu, að finnast hann
vera í mótsögn við hana; en það hafið
þjer ekki sagt fyr, svo jeg viti.
Pjer segið, að orð min um bók S. S. S.
sýni vanþekkingu á »gamal-guðfræði vorra
tíma« og vitnið í Helga-kver. Jeg ætla hjer
hvorki að fara að rekja kenningar Helga-
kvers nje spíritista. Heldur vil jeg mæl-
ast til, að sem flestir lesi og kynni sjer
bók S. S. S. (Jeg geri ráð fyrir að hún
fáist hjá yður), og rit spíritista, til saman-
burðar við sumt annað, sem haldið hefir
verið að fólki, meðal annars i kverinu.
Að lokum vil jeg að eins benda á eitt:
Helga-kver heldur fram eilífri útskúfun.
Sundar Singh og spíritistar gera ráð fyrir
afturhvarfi eftir dauðann, og jeg fæ ekki
1) Leturbreytlng öll mtn. J. J.