Bjarmi - 01.07.1927, Blaðsíða 15

B J A R M I
155
sjeð, hr. ritstjóri, að þjer væruð í neitt
dónalegum fjelagsskap, þótt þjer væruð
þeim megin,
12. júní 1927. Virðingarfylst.
Jakob Jónsson.
Viðból ritstjórans. Datt mjer ekki í hug
að lofsorðin hjá útgefendum »Strauma«
yrðu skammvinn. Veit jeg varla hvort til
nokkurs er að ræða þetta mál við Jakob
Jónsson. Hann vill fyrir hvern mun fá
fólk til að trúa, að jeg sje á þeirra bandi
og trúi ekki »útskúfun«, mikið að hann
skuli ekki reyua að koma mjer líka í hóp
spiritista!-------
Vegna lesendanna er líklega best að
jeg reyni að skýra málið betur. Erfitt á
jeg með að trúa, að hann sje svo lítt
lærður i kristilegri trúfræði, að hann viti
ekki að skýring hans á hvað sje »útskúf-
unarkenning« er alröng. Menn geta játað
með t. d. aðventistum: »Enginn fær aftur-
snúið eftir dauðastundina«, og trúað svo
gereyðingu óguðlegra. Hvar ætli J. J. hafl
sjeð þá trú kallaða »útskúfunarkenn-
ingu?« Veit hann ekki að trúfræðingar
tala um eilífa »útskúfun« eða rjéttara sagt
eilífa vansælu forhertra manna, án tillits
til hvorum megin grafar forherðingin kom
fyllilega í ljós? Sundar Singh talar um
afturhvarf eftir dauðann, en hallast þó í
sumum ritum sinum að gereyðingu þeirra,
sem alls ekki vilja taka sinnaskiftum.
Mjer virðist biblíufastur kristindómur
verða að gera ráð fyrir afturhvarfs-
möguleikanum fyrir þá, og þá eina,
sem ekki höfnuðu Kristi vísvitandi í
þessu lífi, en eilíf vansæla bíði forhertra.
Orðið »útskúfun« vil jeg ekki nota,
því það má misskilja. Guð rekur engan
frá sjer nauðugan. í fyrra (15. febr. 1926)
skrifaði jeg nánar um þetta í Bjarma.
Hefði J. J. lesið það, þá hefði hann
væntanlega ekki misskilið mig, nje furðað
sig á, að jeg herti á ummælum mínum
um skoðun Sundar Singh’s, er »Straumar«
misskildu fyrri ummæli mín um hana.
Jeg hjelt að orð Sundar Singh’s um
starf engla og anda hefðu komið J. J. til
að telja skoðanir hans í ætt við skoðanir
spíritista, og vildi því minna hann á 6.
kaflann í Helga-kveri. Hitt kom mjer ekki
til hugar, að liann reisti þessa ímynduðu
frændsemi á afturhvarfs-vonum beggja —
eftir dauðann, því að þær vonir eru alls
ekki nein sjereign spíritista. Með þess
háttar »röksemdafærslu« mætti telja æði-
marga í ætt við þá. Spíritistar trúa t. d.
að Guð sje til; það gera Mormónar líka;
— en ætli þeir vilji kannast hvorir við
aðra fyrir það?
Jeg hefi að undanförnu verið að lesa
ágæta bók eftir nafnkunnan enskan
biskup1). Þar ræðir hálærður maður og
viðsýnn langflest vandamál kristindóms-
ins, og tekur sífelt tillit til hvað fremstu
guðfræðingar kristninnar fyrr og síðar
hafa ritað um þau efni. Hann segir (bls.
926) um afdrif óguðlegra, meðal annars:
»Athafnir móta venjur, venjur móta
lundarfar eða viljastefnu, og viljastefna
smáfestist, uns liún virðist óbreytileg. —
Svo virðist að veruleika athafna-ábyrgðar
sje samtengdur sá möguleiki, að persónu-
legur vilji geti runnið svo saman við hið
illa, að viljinn missi hinsta hæflleika til
góðs og verði að lokum ósamþýðanlegur
Guði. En þegar svo er komið, verður
nálægð guðlegs heillagleika óþolandi, og
vekur ekki annað en óp, er minna á hin
hræðilegu orð Jesajasar: (Syndarar í Zíon
eru hræddir. Skelfing heflr gagntekið guð-
leysingjana). »Hver af oss má búa við
eyðandi eld? Hver af oss má búa við eilíft
bál?« — Umhugsun þessa hræðilega mögu-
leika, algerðrar tortímingar og vansælu,
vekur skelfingarhroll inn að hjartarótum
vorum, og henni er ætlað það hlutverk.
— Jeg fyrir mitt leyti get ekki skilið að
nokkur, sem alment ihugar mannlegt eðli,
geti efast um, að hugsunin um takmarka-
lausar afleiðingar ásetnings-syndar, —
orminn ódauðlega, eldinn óslökkvandi,
— hafi og sje ætlað að hafa óviðráðandi
áhrif á oss, einmitt á stundum afarslerkra
freistinga, þar sera vjer þó höfum tíma
til og vilja á umhugsun. »Hræðist hann«,
sagði Drottinn vor, »sem eftir að hann
hefir líflátið, hefir vald til að kasta í
Helvíti; já, jeg segi yður, hræðist hann«.
(Lúk. 12, 5.). — Heimskulegasla fyrirbrigð-
ið í trúmálum samtímans virðist mjervera
að hafna þeim ótta«.
Pannig ritar enski biskupinn, og jeg
ætla að orð hans sjeu íhugunarverð fyrir
miklu fleiri en útgefendur »Strauma«.
S. Á. Gislason.
1) The Rcconstruction of Belief. Belief in God.
Belief ín Christ. Tlie Holy Spirit and tlie Churcli,
by Ch. Gore D. D. Önnur prentun 1920. Kostar í
bandi (1024 bls.) 7 shilling og 0 pence.