Bjarmi - 01.04.1930, Qupperneq 27

B J A R M I
75
■ Sjón og heyrn hjelt hún óvana-
lega vel á hennar háa aldursstigi. —
Hún gat lesið }>að, sem henni var
kunnugt, gleraugnalaust, þá birta
var hentug, svo sem nýja testament-
ið og sálmabókina. Hún fylgdist vel
með tímanum og frjetti úr íslenskú
blöðunum hvað var að gerast meðal
landa sinna, en því miður er ]>að ekki
alt til glaðningar. Systir hennar,
bórunn, sem alla jafna sat við rúm-
stokk hennar, las og talaði við
hana, ]>eim báðum til mikillar á-
nægju og skemtunar. Þessar systur
hafa verið saman eða í nánu ná-
grenni mest alla æfi sína, en síð-
ustu seytján árin hafa þær algerlega
fylgst að. Var þeim svo innilega vel
saman, að ekkert gat aðskilið þær
úema dauðinn, sem enginn getur
móti staðið. Seinustu fimm árin síð-
an ]>ær fóru frá Selkirk, Man., hafa
]>ær systur verið til heimilis til skift-
Js hjá dætrum Þórunnar, Sigurlaugu
(Mrs. H. Hockett, Shaunovan, Sask.,
°g Jónu (Mrs. H. T. Halvorson),
Eastend, Sask., og voru þessar syst-
urdætur Rutar við rúmstokk henn-
ar, ]>á hún andaðist. Hún og þær
Ueittu sameiginlega sakramentis,
hins ódauðlega kærleika, nokkrum
dögum áður en hún dó, hjá svenskum
lúterskum presti. Hún hafði fulla
rænu til síðustu stundar. Leið hún
út af sem ljós af kulnuðu skari“.
------•> ---------
Frá Alþingi.
VcMtamálaiiefnd NeCri deildar flytur 2
!,r frumvörpum kirkjumálanefndarinnar, um
atanfararstyrk presta og kirkjuráð, l)æði
hó nieð hreytinguni. Um kirkjuráðið segii'
Svo í frumvarpinu:
»Véjfkefni kirkjuráðsins er að vinna iið
efl.ingu íslenskrar kristni og styðju að trú-
ar- og menningaráhrifum þjóðkirkjunnar
með því að:
a) íhuga og gera ályktanir uin þau mál,
sem varða þjóðkirkjuna í heild sinni
og einstaka söfnuði liennar;
b) stuðla að frjálsri starfsemi lil eflingar
kristnilífi þjóðarinnar, mannúðar- og
1 íknarstnrf semi.
Kirkjuráðið liefir:
1) Ráðgjafaratkvæði og tillögurjett um
þau mál, er kirkjuna varða og lievra
undir verksvið löggjafarvaldsins eða
sæta konungsúrskurði. Svo og ]>au mál
önnur, er kirkjustjórnin kann að leita
álits þess um.
2) Samþyktaratkvœði og ákvörðunarrét-t
um guðsþjónustur kirkjunnar, veitingu
sakramenta og kirkjulegar athafnir og
helgisiði, þó eigi fyr en tillögur ráðs-
ins hafa verið samþyktar á presta-
stefnu (synodus). Ennfremur um þau
mál, er hið almenna löggjafarvald
kann að fá kirkjuiláðinu til meðferðar
og fullnaðarákvörðunar.
3) Rjett til að kjósa 1 mann til að taka
])átt í stjórn kirkjulegrar starfseiui í
sambandi við útvarp.
4) Ráðstöfunarvald yfir fje því, sem lagt
kann að verða til frjálsrar kirkjulegr-
ar starfsemi eða annara kirkjulegra
þárfa, eftir nánari akvæðum, sem fjár-
veitingavaldið setur í hvert sinn.
Vafaatriði um takmörk á samþyktar- og
ákvörðunarvaldi kirkjuráðs samkvæmt 2.
lið ])cssarar greinar sæti úrskurði dóms- og
kirkjumálaráðuneytisins, þaugað til Alþingi
ákveður á annan veg með lögum.
Kirkjuréðið skipa 5 menn, biskup lands-
insi og 4 guðfræðingar, kosnir af prestum
])jóðkirkjunnar og kennurum guðfræði-
deildar háskólans. Kirkjumálaráðuneytið
setur reglugerð um kosninguna.“
Kirkjumálanefnd a'tlaðist til, að í kirkju-
ráði sætu: hiskupinn, 'lögfræðingur, til-
nefndur af kirkjumálaráðuneyti, guðfra'ð-
ingur, kosinn af sóknarprestum og guð-
fræðikennnrum háskólans, og' 2 fulltrúar
kosnir at' hjeraðsfundum. En mentamála-
nefnd breytti því, var lirædd við „leik-
mannavald". — Biskup hefir lagt fremur
á móti þessu frumvarpi við Alþingi.