Bjarmi - 01.09.1969, Síða 3

Ritstjórar: Bjarni Eyjólfsson og
Gunnar Sigurjónsson.
Prentuiv Leiftur h.f.
m.
Eru geimrannsóknir þáttur I
vilja Guðs? .................... 1
Lelð hans lá þar um ............... 2
Ekkert annað fagnaðarerindi ... 3
Lúthersku kirkjurnar í Júgó-
slafíu ......................... 4
Frá starfinu: Mót, kristniboðs-
þing o. fl.................. 6—11
Kristniboðsþættir ................ 12
Minning séra Sigurbj. Á. Gísla-
sonar ......................... 14
Framhaldssagan................. 17
Verðluehkun.
Frá og með síðustu mánaðamótum
varð 30% hækkun á öllum prentunar-
kostnaði. Þetta kemur auðvitað nið-
ur á Bjarma, ekki síður en öðrum
blöðum, og veltur því enn meir en áð-
ur á skilvísi kaupenda hans. Það er
ekki unnt að breyta áskriftargjaldi,
þegar svo langt er liðið á árið sem nú,
þegar fjöldi er búinn að greiða ár-
gjaldið. Þeir sem skulda yfirstandandi
árgang, eru því enn einu sinni vin-
samlegast beðnir um að greiða hann
sem fyrst.
Til hauptíntla ..í fsi/ir'.
Útgefendur norska kristniboðsblaðsins
„Utsyn“ hafa sent skrifstofunni lista
yfir kaupendur blaðsins hér á landi og
beðið um að annast innheimtu áskrift-
argjalda blaðsins hér. Verð þess er kr.
310.00 ísl. á núverandi gengi, og eru
kaupendur þess beðnir að senda
greiðslu sem fyrst á Aðalskrifstofuna,
Amtmannsstíg 2B, sem sér þá um út-
vegun á gjaldeyrisyfirfærslu og send-
ingu til útgefenda.
Ó venjulefi lilnueli.
Það er stundum tímafrekt að reyna
að útvega „Bjarma" auglýsingar, en
eins og útgáfukostnaður er nú, er
blaðinu nauðsyn að fá eins og eina
auglýsingasíðu í hvert tölublað. Ef
einhver vinur og velunnari blaðsins
gæti veitt aðstoð við slíkt, væri það
meira en vel þegið og ómetanleg að-
stoð við útgáfu blaðsins.
Ekkert annað fagnaðarerindi
ÞaÖ er kallað víða að á kristna kirkju og kristilegt starf,
þrátt fyrir állt tal um, að áhrifa hennar gœti œ minna. Þvi
miður er það satt, að hún á ekki þau ítök í hug og lifsskoðun
margra sem áður fyrr. Þrátt fyrir það er til hennar kallað, þegar
þörf er. Æskulýðsvandamálin á hún að leysa, þegar allt annað
þrýtur. Úr nístandi neyð milljóna á hún að bœta, því að hún
á að vera miskunnsarni Samverjinn, sem gengur ekki fram hjá
scerða manninum við veginn. Nú er meira að segja viða á hana
kallað til þess að taka sér vojm í hönd og taka þátt í blóðugri
byltingu, til þess að steypa harðstjórum eða spilltum stjórn-
um og koma réttlœti á með þvi eina ráði sem dugi: Byltingu.
Geri hún það ekki, þekkir hún ekki sinn vitjunartíma.
Kristnum mönnum er sannarlega mikill vandi á höndum.
Þeir sjá, ef til vill betur en flestir aðrir, hve neyðin er nistandi,
sem þjakar meirihluta mannkyns. Þeir urðu fyrstir til þess að
fara vanþróuðum til hjálpar, og sú staðreynd blasir við, að t.d.
voru allt fram til ársins 1950 90% af skólum Afriku starfræktir
af kristniboðinu. Síðan hefur það hlutfáll minnkað mjög, m. a.
vegna þess, að stjórnarvöld nýfrjálsra þjóða hafa viða tekið
skóla kristniboðsins eignamámi og þeir orðið kjarninn i nýju
skólakerfi.
Það er óneitanlega hœtta á ferðum fyrir kristna menn,
þegar kállað er á það til verkefna, sem eiga fullan rétt á sér.
Hins vegar má þeim áldrei gleymast, lwert er raunverulegt
hlutverk þeirra. Þeim má ekki gleymast, að kirkja og Tci'istni
eiga tilveru sina í því einu, að Drottinn hefur falið kirkju sinni
það ákveðna hlutverk að flytja fagnaðarerindi hans til állra
manna. Því getur enginn b'i'eytt. Þótt sárt sé oft, má gœta þess,
að ekkert verði svo mikilvœgt fyrir sálarsjónum vorum, að vér
gleymum því, sem oss er trúað fyrir af Drottni sjálfum.
Þess skulum vér einnig minnast nú, er nýtt vetrarstarf er
framundan fyrir állt kristilegt starf í þessu landi. Alda lát-
lausi'a skemmtana fyrir œskuna rís hátt. Hún er mögnuð œ
meir, til þess að leysa það, sem kallað er œskulýðsvandamál.
Æskan þarf annars við, ef hjálparstarfsemin henni til handa á
ekki að veiða til þess eins að auka enn meira á tómleik hennar
og ráðleysi, kippa enn frekar fótum undan henni í leit að grund-
velli, sem haldi.
Vér höfum þar boðskap að flytja. Það er gamla fagnaðar-
erindið um hjálprœði Guðs í syni hans Jesú Kristi. Það er
kallið til lífs í samfélaginu við hann. Og vér höfum mikla þörf
fyrir það að gera oss enn einu sinni Ijóst, að vér viljum ekkert
annað fagnaðarerindi flytja en það, sem kristin kirkja hefur
boðað mönnunum um állar aldir. Fagnaðarei'indi Guðs um son-
inn hans, Jesúm Krist. Og vér megum gjarna eiga markvissari
vitund um hlutverk vort eins og Páll, er hann sagði: „En ég
ásetti mér að vita eklœi't á meðal yðar nema Jesúm Krist og
hann krossfestan.“
Guð gefi oss náð til að bera fagnaðarerindið enn einarðlegar
fram nú en áður. Það er það eina, sem vér höfum kynslóð vorri
að fœra, sem getur orðið henni til raunverulegrar hjálpar.
Gætum þess því vel að láta ekkei't skyggja á það.
U J A U M I 3