Bjarmi

Árgangur

Bjarmi - 01.10.1971, Blaðsíða 15

Bjarmi - 01.10.1971, Blaðsíða 15
Saga lútherskrar kirkju í Englandi nær allt aftur til sið- bótarinnar. Samt er raunveru- lega ekki unnt að segja, að hún hafi sprottið eðlilega upp úr enskum jarðvegi á sama hátt og aðrar mótmælendakirkjur þar í landi. Anglikanska kirkj- an, kongregasjonalistar, meþó- distar, presbýterar og fleiri mótmælendakirkjur eru sprottn- ar úr enskum jarðvegi. Lúth- erska kirkjan var eins og jurt, sem flutt var inn og gróðursett í enskri jörð og hefur því alltaf verið talin „erlendur söfnuður" þar í landi. Það er því ekkert undarlegt, þótt menn, sem það- an koma hingað til lands, líti á lútherska kirkju sem sértrúar- flokk, þótt hún sé rikjandi hér. Lútherskir söfnuðir í Eng- landi mynduðust flestir þannig, að erlendir menn, sem settust þar að eða dvöldu þar lengri eða skemmri tíma, mynduðu slika söfnuði. Þannig var t. d. allstór lútherskur söfnuður þýzkra manna þar í landi þeg- ar fyrir fyrri heimsstyrjöldina. Um nokkurra alda skeið höfðu einnig verið þar söfnuðir fyrir Norðurlandabúa, stundum í sambandi við sendiráðin. Nor- rænar sjómannakirkjur hafa og verið reistar í ýmsum borgum Englands, Skotlands og Wales. Það er því skiljanlegt, að lúth- erska kirkjan hafi verið talin erlent fyrirbrigði í Englandi. Þótt sannleikurinn sé sá, að lútherska kirkjan er langsam- iega stærst kirkjudeild mótmæl- enda, eru lútherskir söfnuðir tæpast taldir tilheyra nokkurri kirkjudeild í augum margra Englendinga, svo smá er hún þar í iandi. Árið 1948 mynduðu lúthersk- ir söfnuðir ýmissa þjóðarbrota þar í landi samband, og síðan hefur verið unnt að tala um lútherska kirkju þar. Meðal þeirra, sem mynduðu samband- ið, voru söfnuðir manna frá Þýzkalandi, Eistlandi, Ungverja- iandi, Lettlandi, Póllandi og Norðurlöndum, auk enskra lúth- erskra safnaða. Flestir söfnuðir útlendinganna voru myndaðir Lúthersk kirkja r I Englandi af mönnum, sem flýðu frá áður- greindum löndum, meðan síðari heimsstyrjöldin geisaði, og voru margir þeirra hermenn, sem flýðu lönd sín til þess að berj- ast með Bandamönnum gegn Þjóðverjum. Nú hafa því lúth- erskir söfnuðir frá 11 mismun- andi þjóðum myndað eina heild. Það talar sínu máli um það, hve lítill dropi í hafinu hver söfn- uður hefur verið áður, að í þess- ari sameiginlegu lúthersku syn- ódu eru skráðir safnaðarmeð- limir 15,700. Sú tala segir þó ekki nema brot af því, hve umfangsmikið starf lúthersku kirkjunnar í Englandi er. Tugþúsundir njóta þjónustu hennar ár hvert. Eng- land liggur eins og kunnugt er á krossgötum viðskiptalífs og margháttaðra samskipta þjóða milli. Þar dveljast því stórir hópar stúdenta, kaupsýslu- manna, sendiráðsmanna, auk ferðalanga og sjómanna. Marg- háttuð þjónusta kirkjunnar að boðun orðsins og sakramentum er víðtæk og fer vaxandi. Eins og gefur að skilja sam- kvæmt þvi, hvernig flestir söfn- uðirnir hafa myndazt, eru þeir hlutfallslega fámennir og ófær- ir að standa á eigin fótum. Njóta þeir því margvíslegs stuðnings og þá fyrst og fremst frá Lútherskra heimssamband- inu. Þetta má samt ekki skilja sem svo, að þeir leggi ekki drjúgan skerf til starfs, bæði með mannafla og fé. Starfið er hins vegar svo viðamikið, að þeir hafa ekki fjárhagslegt bol- magn til þess að rísa undir þvi, svo smáir sem þeir eru. Meðal annarra starfsþátta, sem lúth- erska kirkjan vinnur að þar í landi, er kennsla í guðfræði, þ. e. a. s. mjög fær maður flyt- ur guðfræðileg erindi við Ox- fordháskóiann. Þá hefur kirkj- an og heimili fyrir stúdenta og allmikið kristilegt starf meðal stúdenta. Hvíldarheimili, sum- urbúðir, ráðstefnustaðir, æsku- lýðsstai’f og skólahald eru og greinar starfsins. Söfnuðii’nir njóta styi’ks til að launa presta sína, enda eru söfnuðirnir dreifðir og eins og áður segir hver söfnuður fá- mennur. \i/ liMinslóiY. innlvnd liirhja. Mikill hluti presta þeirra, sem nú þjóna söfnuðunum, eru oi'ðn- ir fullorðnir menn, og safnaðar- limir hafa elzt. Líkur eru því þær, að svipað gerist þama og í Vestui’heimi, að yngri kyn- slóðin hverfi frá tungu og sið- um feðranna og sameinist enskri þjóð. Er þeim þá eðlileg- ast að teljast til ensku lúth- ersku safnaðanna, sem hingað til hafa verið mjög svo fámenn- ir. Talið er, að um 70% safnað- ai’meðlima séu nú komnir á eftirlaunaaldur. Hrein-enskir lútherskir söfn- uöir munu vera fimm að tölu, og í þeim eru aðeins 350 sálir. Þótt þessir söfnuðir séu taldir enskir, á það aðeins við að því leyti, að hér er um að ræða Frh. á bls. 18 BJABMI 15

x

Bjarmi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bjarmi
https://timarit.is/publication/379

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.