Bjarmi - 01.04.1978, Side 9
þvert á móti sem æ fleiri kúlur
klyfu loftið yfir höfðum okkar.
Fleiri og fleiri bardagamenn bætt-
ust í hópinn. Útlitið virtist satt að
segja vera nær vonlaust.
Að baki okkar og heldur ofar
voru lögreglumenn og aðrir bæjar-
búað með uppspenntar byssur, til-
búnir að spúa eldi og dauða yfir
marga vini okkar og bræður úr
þessum þorpum.
Rétt fyrir framan okkur og til
beggja handa stefndu tvær fylk-
ingar hvor á móti annarri og létu
byssurnar tala.“
Hugdirfska
„Þið hafið þá snúið heim?“
„Nei, ekki strax, því að nú voru
þeir Kússía og Berisha lagðir af
stað, áður en ég vissi af, inn á
það svæði, sem enn þá var á milli
óvinanna. Mér fannst þetta vera
að ana út í opinn dauðann og gerði
ráð fyrir, að köllin í hátalaranum
myndu nú brátt hljóðna fyrir fullt
og allt.
Hljóðleg bæn steig upp úr huga
mér, þaðan sem ég stóð við bíl-
inn, að Guð tæki í taumana og
léti allt fara vel. Og Guð heyrir
bænir. Eftir stutta stund virtust
hvatningarorð prestanna fara að
bera árangur. Skothvellimir urðu
færri, og sumir bardagamannanna
sneru til baka inn í þorp sín.
Um það bil einni klukkustund
síðar var friður kominn á.“
„Tókust þá fullar sættir?“
„Nei, friðurinn stóð ekki lengi,
því miður. Daginn eftir hófust aft-
ur mikil átök, þar sem nokkrir
áhrifamenn vildu heldur láta lið-
styrk og vopnin skera úr um
ágreiningsmál sín en ræða þau í
friði og ró. Þar kom þó um síðir,
að menn hættu að berjast.
En þó að friðartilraunir prest-
anna hefðu ekki borið skjótan ár-
angur, unnu þeir sér traust og
virðingu margra. Á meðan aðrir
og þar með yfirvöldin hugsuðu um
sitt eigið öryggi, lögðu Berisha og
Kússía sig í mikla hættu til að
reyna að sætta landa sína. Þetta
gerðu þeir, vegna þess að þeir voru
kristnir og litu á það sem skyldu
sína að flytja frið og bera klæði
á vopnin.“
„Ef til vill hafa þeir minnzt
orða Jesú: Scelir eru friöflytjend-
ur, pví aö þeir munu Guös synir
kallaðir veröa?“
„Já, og þess vegna hættu þeir
jafnvel lífi sínu.“
Krístnir Víetnamar þola sumir þrengingar vegna trúar sinnar. BiSjum
fyrir þeim! — Myndin er ai þorpshöfðingja í SuÖur-Víetnam.
Þrengingar í Víeinam
í bréfum, sem smyglað hefur
verið út úr Víetnam, kemur fram,
aö hinir kommúnisku valdhafar í
landinu hafa sett kristnu fólki í
miðhúlendi Suður-Víetnams strang-
ar skorður, segir norska dagblaöið
Várt Land. Ráðamenn í Hanoi hafa
byrjað að flytja fólkið burt í stór-
um stíl til þess að sundra félags-
legum og menningarlegum hefð-
um meðal þessara þjóðflokka. t>aö
voru franskir krístniboðar, sem
fluttu fólkinu boðskapinn um Krist
á sínum tíma.
Þýzk krístniboðssamtök hafa ný-
lega greint frá því, að allri trú-
málastarfsemi sé nú mjög þröng-
ur stakkur skorínn. Prestar mega
ekki vinna verk sín nema með
leyfi stjórnarinnar, og hámessu má
flytja i mesta lagi einu sinni í
mánuði og þá einungis, ef yfir-
völd hafa veitt heimild til þess.
Um það bil 60 þúsund manns eru
kristnir meðal þessara þjóðflokka,
og hafa margir þeirra verið fluttir
nauöugir til annarra landssvœða.
Daglegur hrísgrjónaskammtur full-
orðinna hefur verið minnkaður og
er nú aðeins í eina litla þurr-
mjólkurdós. Börn og gamalmenni
fá enga matarskammta frá rík-
inu. Oft eru börn tekin frá for-
eldrum sínum. svo að þau hljóti
uppeldi í anda kommúnismans.
Jafnvel hjón eru skilin að til þess
að vinna hvort í sínu héraðinu.
Kommúnistar hafa lagt blátt bann
við bœnahaldi, enda sé þá „stolið
dýrmœtum vinnutíma I þágu bylt-
ingarinnar".
9