Bjarmi - 01.02.1985, Blaðsíða 4

Hugleiðing
eftir Sigurð Pálsson

FAGNAÐAR
HVAÐ?
Sigurður Pálsson er deild-
arstjóri lijá námsgagna-
stofnun.
En öllum þeim, sem tóku við honum, gaf
hann rétt til að vera Guðs börn, þeim, er trúa
á nafn hans.
Jóh. 1,12
Ég var á tali við góðvin minn. Ég hafði beðið hann
að skyggnast ofurlítið með mér í hugarfylgsni mín og
taka þátt í glímu minni við Guð og sjálfan inig. Þá
varpaði hann fram spurningu: „Hefur þú meðtekið
fagnaðarerindið?“
Þessi spurning kom mér í sjálfu sér ekki á óvart. Ég
hafði oft spurt sjálfan mig sömu spurningar. Eigi að
síður staldraði ég við. Hvað er fagnaðarerindið? Hvað
er fólgið í að taka við því? Ég kunni ákveðin svör. Ég
hafA; iftsinnis svarað bæði sjálfum mér og öðrum.
Samt staldraði ég við.
Því heyrist stundum fleygt, bæði í ræðu og riti, að
predikun innan þeirra hreyfinga sem nú eru útgefendur
Bjarma hafi breyst, henni hafi jafnvel hrakað svo að
alvarlegt megi teljast. Svipu lögmálsins sé ekki sveiflað
af sömu djörfung og áður og þess vegna sé lausn
fagnaðarerindisins ekki eins ljós og fyrr. Alvaran sé á
undanhaldi. Ég kann ekki einhlít svör við því. En ég
kann aðrar spurningar sem mér finnst líka mikilvægar.
Þær spurningar eru án samanburðar við fortíðina og
snerta fyrst og fremst nútíðina. Þær varða bæði þá sem
predika og þá sem hiusta. Heyrist hið hreina og
ómengaða fagnaðarerindi þannig að það leysi sam-
visku manna svo að þeir gangi til fundar við
morgundaginn og meðbræður sína í fögnuði hins
leysta, frelsaða manns? Er hugsanlegt að fagnaðar-
erindið fái ekki að vera fagnaðarerindi og sé predikað
sem lögmál?
Nú má enginn misskilja mig. Lögmálið verður að
sjálfsögðu að predika og þá á ég við lögmál Guðs
ómengað af mannasetningum. En fagnaðarerindið
verður einnig að heyrast, ómengað og skilyrðislaust.
Vinur minn lét sér ekki nægja að varpa fram
spurningu. Hann minnti mig einnig á í hverju
fagnaðarerindið væri fólgið. „Það sem skiptir máli er
að Jesús hefur meðtekið þig. Hann fyrirgefur synd
þína. Hann gerir þig að guðsbarni. Hann tekur á móti
þér. Allt þetta gerir hann og hefur gert, jafnvel þótt þú
finnir ekki til þess. Það stendur skrifað! Þetta á við þig,
sem nálgast Guð í Jesú nafni, og fyrir verðskuldun
hans.“
Þessi stutta predikun gerði mér gott. Þess vegna læt
ég hana ganga áfram. Fagnaðarerindi án skilyrða,
vegna þess að skilyrðum hefur verið fullnægt. Leyndar-
dómur dauða Jesú og upprisu gerir það að verkum að
hægt er að predika á þennan hátt. Þeir sem flýja á náðir
Jesú Krists eru þar með „í Kristi", hluti af honum,
huldir í honum. Það er engin fyrirdæming fyrir þá sem
eru í Kristi! Dómur annarra eða fordæming eigin
samvisku getur ekki hnekkt þessum sýknudómi.
Þetta tölublað Bjarma er að hluta helgað afstöðunni
til náungans. Sá sem í raun hefur þegið hið skilyrðis-
lausa fagnaðarerindi og verið „samþykktur“ af Jesú,
hlýtur að draga þann lærdóm af þvi að honum beri að
mæta náunga sínum með hugarfari Jesú Krists, hvort
sem náunginn er í næsta húsi eða fjarlægu hrjáðu landi.
Hvort sem náunginn er „í samfélagi trúaðra“ eða
„vantrúaður“.
Ég kýs að Ijúka þessum hugrenningum með spurn-
ingu vinar míns: „Hefur þú meðtekið fagnaðarer-
indið?"
4