Bjarmi - 01.02.1985, Blaðsíða 14

Hvað er
fagnaðarerindið?
„Fagnaðarerindið er boðskapur
sem sýnir og veitir einungis náð og
fyrirgefningu í Kristi“ (lúthersku játn-
ingarritin). í fagnaðarerindinu vottar
ekki fyrir dómi, skilyrðum eða áskor-
unum.
Ef við eigum að svara spurningunni
um hvað fagnaðarerindið sé er nauð-
synlegt að gera sér ljóst að við getum
predikað Jesúm sem vinnur krafta-
verk, hjálpar þeim sem líður illa og
læknar sjúka -— án þess að við höfum
flutt fagnaðarerindið. Við getum sagt
margt fallegt um náð Guðs og kær-
leika án þess að hafa boðað fagnaðar-
erindið.
Fagnaðarerindið er alveg sérstakur
boðskapur: Jesús sonur Guðs sem
varð maður og gekk inn í okkar kjör
og tók á sig refsinguna fyrir syndir
okkar. Hann sætti okkur við Guð
með dauða sínum og upprisu og hefur
haldið allt lögmálið í okkar stað. Það
er með öðrum orðum boðskapurinn
um hann sem var gjörður að synd
okkar vegna og að við verðum rétt-
lættir fyrir Guði óverðskuldað og af
náð.
Þetta sjáum við ljóslega þegar við
lesum 1. Kor. 15. Þar er okkur
kunngjört „fagnaðarerindi það sem
ég boðaði yður... sem þér og verið
hólpnir fyrir.“ Hvert er efni þess?
„Kristur dó vegna vorra synda sam-
kvæmt ritningunum og hann var graf-
inn og hann er upprisinn á þriðja
degi“ (v. 1-4).
þetta. Þetta hefur líka verið kunn-
gjört djöflinum og árum hans. Fyrir
því gerir djöfullinn sér far um að
skyggja á þenna boðskap og koma í
veg fyrir að hann nái til hjartnanna
eins og Guð hefur flutt hann.
TRÚ
OG GÓÐ
SAMVISKA
Þetta verður með öðrum orðum að
predika ef við ætlum að boða fagnað-
arerindið. Vanti þessa tóna er ekki
um að ræða fagnaðarerindi Biblí-
unnar. Þá vantar boðskapinn sem er
kraftur Guðs til hjálpræðis.
Fagnaðarerindið kemur til okkar í
tvenns konar mynd. Önnur er boð-
skapurinn um að Guð hafi gefið
einkason sinn til að friðþægja fyrir
syndina. Hin er sú að þér er sagt þetta
— þetta varð þín vegna, það voru
þínar syndir sem friðþægt var fyrir og
goldið fyrir.
Það er þetta sem syndari þarf að
heyra svo að hann verði frjáls. Það
þarf að láta hann vita hvað Guð hefur
gert, hvað hjálpræðið hefur kostað
Guð og að þegar Jesús hékk á
krossinum var syndin afmáð og vegur-
inn til Guðs opnaður. Þetta gerði
hann fyrir þig. Það var þín refsing sem
hann tók á sig, þinn dómur og þín
glötun sem hann þoldi.
Hinn náttúrlegi maður í okkur
telur sjálfsagt að fagnaðarerindið sé
boðskapur um að við verðum laus og
frjáls, nú muni okkur ganga betur, við
verðum enn hreinni og frjálsari en
áður. En Guð kunngjörir í fagnaðar-
erindinu: „Ég frelsa (leysi) þig“ (Jes.
43,1). Drottinn „leysti oss frá syndum
vorum með blóði sínu“ (Opinb.1,5).
Við sjáum að sögnin sem er notuð í
Opinb. 1 er í liðinni tíð. Þarna er ekki
um eitthvað að ræða sem ég á að bíða
eftir að rætist heldur hefur verið gert.
Frelsunin og lausnin frá syndinni er
staðreynd. Guð hefur kunngjört
Boðunin þarf að
snúast um Krist £
Kristur þarf ævinlega að vera
þungamiðja í predikuninni ef áheyr-
endur eiga að sjá að þeir eru frjálsir.
Þetta varðar ekki aðeins réttlæting-
una heldur líka boðun til helgunar.
Við sjáum í orði Guðs að helgunin
í lífi okkar er verk Krists (1. Kor.
1,30). Trúaður maður helgast ekki
með því að taka sig á eða hefja
baráttu við eigingirni sína. Það ereins
og að fljúgast á við sótarann, hefur
Hallesby sagt. Við verðum einungis
svartari. Nei, það er þegar Kristur
verður kjarni lífs okkar að við líkj-
umst Jesú meira en áður í breytni
okkar, eins og við lesum í 2. Kor.
3,18.
Áhrif slíkrar ».
boðunar
A. Svo fer þegar við hlustum á
predikun sem gerir okkur frjáls að við
berum kristindóminn ekki framar
heldur ber kristindómurinn okkur.
Það er erfitt að rogast með kristin-
dóminn. Það er okkur „um megn“
eins og skáldið kemst að orði. Sárt er
að vita til þess að margir þeirra sem
slógust í hópinn með kristnum mönn-
um komust ekki lengra en að bera
kristindóminn. Þess vegna drógust
þeir aftur út í heiminn og nú segja
þeir: „Ég hef reynt kristindóminn en
ég fann ekkert, það er til einskis fyrir
mig að reyna aftur.“
Eða þeir sameinuðust hinum stóra
skara trúhneigðra manna sem treysta
á trúhneigð sína og lifa og deyja á
hinni mestu sjálfsblekkingu. £
Hvers vegna fór þannig? Þeir hafa
aldrei komist að raun um að kristin-
dómurinn sé neitt annað en byrði.
Hjarta þeirra þekkir ekki fagnaðar-
erindið. Þeir hafa ekki séð að fagn-
aðarerindið er kraftur Guðs til hjálp-
ræðis hverjum þeim sem trúir. Fagn-
aðarerindið boðar mér að „einnig í
lífsins læging mestu, er loforð Drott-
14