Bjarmi - 01.03.1987, Qupperneq 13

þau voru skírð. Og vel að merkja
skírnarfræðsla er ekki aðeins kennsla
í trúaratriðum. Trúin byggir á þekk-
ingu, en hún er líf, eilíft líf. Til að
undirstrika það eru dregnir fram fimm
þættir trúarinnar hér á eftir. Öllum
þáttunum þarf að sinna þegar leiða á
barn til trúar á Drottin Jesú Krist.
Þessa þætti má alla finna í guð-
spjöllunum og kenningu Jesú Krists:
1. Pekking. Jesús vegsamaði Guð
og sagði þá: „Allt er mér falið af föður
mínum, og enginn þekkir soninn
nema faðirinn, né þekkir nokkur
föðurinn nema sonurinn og sá er
sonurinn vill opinbera hann.“ (Matt.
11,27). Við misskiljum Jesú ef við
höldum að hann sé að tala um fræði-
lega þekkingu, einhvern ákveðin
fjölda af setningum, sem menn verða
að kunna, til að vera lærisveinar hans.
Þekking í Biblíunni felur í sér tengsl.
Að þekkja Guð er að lifa í samfélagi
við hann. Samfélag okkar við Guð er
algjörlega háð Jesú Kristi. Þóerþekk-
ing á Guði ekki andstaða þess að vita.
Sögurnar um Jesú þurfa börnin að
læra, til að þekkja Guð, eins og hann
hefur opinberast okkur í orðinu.
Sömuleiðis þarf starfsmaðurinn að lifa
með Guði og vita á hvern hann trúir.
Fræðslu er þörf. Það hefur valdið mér
nokkrum áhyggjum að starfsmenn
sækjast ekki eftir fræðslu, nema að
takmörkuðu leyti. Hinn Evangelisk-
lútherski biblíuskóli var stofnaður ti
að veita slíka fræðslu, aðsóknin hefð
niátt vera miklu meiri en raun bei
vitni. Biblíuleshópar veita vissulega
naikla fræðslu og er gleðilegt að þrð
starf gengur vel.
Kenningargrundvöllur KFUM og K
á íslandi er hinn sami og evangelisk-
lútherskrar kirkju, sem er þrjár höfuð
játningar kristinnar kirkju og tvæi
sérjátningar, Ágsborgarjátningin og
Fræði Lúthers minni. Sameiginlegur
kenningargrundvöllur ítrekar það
sem sagt var hér að framan um að vitn-
isburður trúarinnar og skírnarfræðsla
kirkjunnar sé sami hluturinn.
2. Samfélag. í faðirvorinu kemur
samfélagsþátturinn fram (Matt.6,9-
i3). Tvær víddir kristindómsins eru
þar í ávarpinu „Faðir vor“, samfélagið
við Guð og samfélagið við menn.
Trúarsamfélagið á að einkenna deild-
arstarfið, bæn og tilbeiðsla, samfara
umhyggju fyrir einstaklingnum í
hópnum. Flestir komast til trúar ein-
mitt fyrir samfélagsþáttinn, þeir kynn-
ast Kristi í gegnum trúaðan mann.
Trúarleg miðlun fer fram í samfélagi
trúaðra. Við lifum á aldamótum, þar
sem gamli og nýji tíminn skarast, ríki
heimsins og ríki Guðs. Samfélag trú-
aðra er brot af því sem koma skal og
við eigum í bæn og þjónustu.
3. Heilindi (Matt.25,31-46). Starfs-
menn í guðsríki eru ekki syndlausir.
Að gera það að skilyrði væri að gera
lítið úr fagnaðarerindinu, fyrir utan
það að þá fengist enginn til starfa. En
starfsmaður þarf að vera heill og
ærlegur í starfi sínu. Barn er fljótt að
finna hvaða hugur býr að baki verkum
okkar. Heilindi við Guð leiða til heil-
inda við menn. Syndajátning og fyrir-
gefning syndanna er eina færa leiðin.
KFUM og K vilja vera vakningarhreyf-
ingar. Afturhvarfsboðskapur er að
boða mönnum heilindi við Guð og
menn. Vanmáttur okkar og ósam-
kvæmni liggja í augum uppi, en fyrir
hjálp heilags anda erum við ljós.
4. Siðir. Jesús kenndi lærisveinum
sínum að biðja með ákveðnum
orðum, að hafa með höndum heilaga
kvöldmáltíð og að skíra (Matt.6,9-13;
26,6-30; 28,18-20). Trúarsiðirnir
þurfa að vera uppistaðan í fundar-
haldinu. Við eigum að stefna að því að
börnin geti iðkað trúna með sjálfum
sér og öðrum, kenna þeim ákveðin
orð og athafnir, signingu, bænir og
biblíuvers, heimilisguðrækni og helgi-
hald safnaðarins. Sumir tala um siði
sem dauð form og vilja leita að
nýjungum. Það er miskilið frelsi að
mínu mati, vegna þess að frelsi krist-
ins manns er fólgið í bæn og trúariðk-
un. Siðirnir hafa að geyma líf trúar-
innar, vandinn er að tileinka sér.þá,
læra að segja að fagnaðarerindið sé
„fyrir mig“. Sem betur fer eru siðir
hafðir í heiðri á fundum, einsogtrúar-
játning, Faðir vor o.s.frv.
5. Breytni. Jesús kallaði þá hyggna
sem breyttu eftir orðum hans
(Matt.7,24-27). Frelsi kristins manns
er að hann er ábyrgur gerða sinna og
getur elskað með hjálp heilags anda.
En það er frelsi sem hann á í eftir-
fylgdinni við Jesú. Það þýðir að við
Við erum kölluð til að kenna bömum til hvers þau vom skirð.
Skimarfræðsla er vitnisburður trúarinnar, þar sem kristnir menn bera skirt bam inní arf-
leifð trúarinnar, lifandi samfélag, svo að það læri að biðja og lifa eftir orði Guðs.
13