Bjarmi - 01.12.1996, Side 6

BARN ER OSS FÆTT
Sr. Ólafur Jóhannsson
Ung, ófrísk stúlka neyðist til að fara erfiða ferð
til að fullnægja kröfu stjómvalda. Hún er háð
velvild manns síns og samferðamanns. Hann
er ekki faðir bamsins sem hún ber undir belti
sér og gat vel látið hana róa, opinberað smán
hennar og afsalað sér allri ábyrgð á barninu.
Á leiðarenda er stúlkan örmagna enda alveg komin að
því að fæða. Fátækt og fyrirhyggjuleysi valda því að
ferðalangarnir fá hvergi inni í mannabústöðum heldur
verða að gera sér að góðu dimmt og daunillt gripahús. Þar
fæðist drengurinn óskilgetni. Fyrsta hvíla hans er kulda-
leg og óhijáleg jata dýranna.
Er hægt að hugsa sér meiri eymd og umkomuleysi? Er
hægt að fæðast snauðari og nær algerri höfnun?
Rííningin leggur einmitt áherslu á að Jesús Kristur
haji alltaj veríð Guðs sonur. Það var ekki einhver staða
sem hann hlaut tímabundið einhvern tíma á cevinni
heldur joeddist Guðs sonur raunverulega sem maður.
Sannur Guð
- ekki einungis maður
Hann, sem fæddist á þessa leið, var samt sonur Guðs að
koma í heiminn.
Guð kom ekki í heiminn sem augljós, fullkomin hátign
við óaðfinnanlegar aðstæður. Hann var allslaust bam, allt
að þvi óvelkomið.
Þannig er Guð í veröld manna. Hann á
ekki heima meðal okkar af því að
hann er annars eðlis. Það er syndugu
mannkyni eðlislægt að hafna Guði,
snúa baki við honum, líta á hann
sem óvelkominn.
Frá fyrstu stundu mætti Jesús
höfnun af því að hann er sannur
Guð og í synd sinni geta
mennirnir ekki tekið við
Guði á réttan hátt.
En Guð snýr aldrei
bakinu við fallinni sköpun
sinni. í Jesú kom hann í
heim okkar til þess að opna
okkur samfélag við sig, gefa
okkur það líf sem syndin
hefur rænt okkur.
Hann kom sem Guð
og maður
í I. Mós. 2:7 er sagt frá þvi er Guð myndaði
manninn af leiri hinnar ósnertu jarðar og blés
lífsanda í nasir honum. Hinn nýi maður, Jesús
Kristur, er á hliðstæðan hátt myndaður i
ósnertu móðurlífi meyjarinnar fyrir kraft Heilags
anda.
Guðspjöllin tala ekki um að Guð hafi átt barn með
Maríu mey. Heilög ritning ber vitni um að Heilagur andi,
sköpunarmáttur Guðs, klæddi eilifan son Guðs mannlegu
holdi í móðurlífi Maríu.
Ritningin leggur einmitt áherslu á að Jesús Kristur hafi
alltaf verið Guðs sonur. Það var ekki einhver staða sem
hann hlaut tímabundið einhvern tíma á ævinni heldur
fæddist Guðs sonur raunverulega sem maður.
Hann var ekki einungis maður sem Andi Guðs hvíldi
yfir með sérstökum hætti um tíma enda gat hann þá ekki
uppfyllt hlutverk sitt í heiminum.
Hlutverk Sonarins í heiminum var að endurreisa fallna
sköpun Guðs. Hann dó fyrir syndir okkar mannanna og
reis upp sem frumgróði nýs lífs. Hann kom til þess að
skapa nýtt eftir vilja Guðs, græða og endurreisa, friðþægja
og sætta.
6