Bjarmi - 01.12.1996, Blaðsíða 7

BARN ER OSS FÆTT
Sannur maður
- ekki einungis Guð
í Jóh. 1:14 segir á þessa leið: Orðið varð hold, hann bjó
með oss.
Sköpunarorð Guðs, sem allt var skapað fyrir, tók á sig
skapað eðli, manneðli, og gerðist maður. Hann, sem átti
hlutdeild í dýrð Guðs frá eilífð (sbr. Jóh. 17:5), kom inn í
heim okkar sem einn okkar mannanna. Hann gerðist
maður með líkama, sál og anda eins og aðrir menn.
Hann, sem fæddist í fjárhúsinu í Betlehem, er af Föðurn-
um fæddur frá eilífð eins og segir í Níkeujátningunni.
Hann er hugsun Guðs holdi klædd.
Hold táknar hér ekki hið áþreifanlega, líkamlega,
heldur allt hið skapaða, mannlega. Jesús Kristur var ekki
andi Guðs í likama manns heldur sannur maður.
Holdtekjan er raunveruleg. Jesús fæddist af konu eins
og aðrir menn (Gal. 4:4) en var hvorki svipur né vofa og
átti ekki einungis guðlegt eðli.
í Fil. 2:6-7 er talað um að frelsarinn hafi afklæðst dýrð
himnanna er hann kom í heiminn.
Guðspjöllin vitna um að Jesús var sannur maður og
hafði til fullnustu alla eiginleika mannsins, mannlegan
vilja og skyn. Hann hungraði og þyrsti. Hann barðist við
freistingar og grét. Hann þjáðist og dó.
En hann er meira en sannur maður. Hann er hinn sann-
asti maður, hinn nýi maður sem er í samræmi við upp-
haflegan sköpunartilgang Guðs. Hann bætir fyrir afleið-
ingar syndafallsins með dauða sínum og gefur öllu mann-
kyni kost á endurreistu sambandi við Guð með upprisu
sinni.
Sannur Guð og sannur maður
Guðleg persóna Sonarins og mannlegt eðli af eðli
móðurinnar mynda eina persónu, Jesú Krist, sem er Guð
og maður jafnt. Hann er í senn fullkomlega Guð og
fullkomlega maður.
Guðdómur Krists táknar vegsemd hans og hátign en
mennskan er sjálfsafneitun hans og læging í þágu okkar
mannanna.
Upphafning Jesú var ekki vegna hans sjálfs heldur í þvi
skyni að upphefja manninn til réttrar stöðu, til réttrar
myndar, þeirrar myndar sem Guð skapaði manninn til i
upphafi (Jóh. 1:12 og 17:24).
Maður varð að gjalda syndarinnar og bæta fyrir brotin.
Guð einn gat brotið á bak aftur vald illsku og dauða.
Guð vildi ekki ofurselja mannkynið afleiðingum
fráhvarfs þess og óhlýðni. 1 óskiljanlegum kærleika sínum
gaf hann son sinn i heiminn til að bjarga syndugu
mannkyni frá glötun Qóh. 3:16).
Þessu náum við aldrei til fullnustu. Við getum ekki
skilið dýpt kærleika Guðs eða dásemdir leyndardóma
hans.
Sonur Guðs tókfullkomlega á síg mennskuna. Hann
gekk algjörlega inn í hlutskipti manns og hlaut því
aðfœðast sem barn.
Guð og barnið
Sonur Guðs tók fullkomlega á sig mennskuna. Hann gekk
algjörlega inn í hlutskipti manns og hlaut því að fæðast
sem barn.
Hann benti einnig á það síðar meir að börnin væru
fullgild og gætu átt hlutdeild í Guðsríki ekki síður en full-
orðnir (Mark. 10:13-16).
í samtíð okkar deyja mörg börn hungurdauða, eru
hneppt í þrældóm, kúguð til vændis, líkamlega og andlega
vanrækt. Þau börn eru Guði kær. Hann hefur sjálfur reynt
hvað það felur i sér að vera umkomulaust barn og barn
flóttafólks (Matt. 2:13-15). Hann þekkir og skilur aðstæð-
ur allra barna og allra manna af því að hann
kom ekki í neina kurteisisheimsókn í heiminn
heldur gekk fullkomlega inn í kjör og aðstæð-
ur mannanna. Hann var gerður að synd vegna
okkar til þess að við yrðum réttlæti Guðs í
honum (II. Kor. 5:21).
Guð mætir okkur
Dýrð Drottins ljómar í dimmu fjárhúsinu. Frið-
ur Guðs fyllir óhrjálegt skýli gripanna. Kúg-
uppgefin og þjáð móðirin er sælust allra á jörð.
í barninu í jötunni mætast eilífur Guð og
nýfædd manneskja, almáttugur Drottinn og
vanmáttugur hvítvoðungur. Hann, sem er
óháður öllum og hefur allt í hendi sér, er
sjálfur orðinn algjörlega ósjálfbjarga og háður umhyggju
annarra.
í Kristi auðmýkir Guð sig undir vald mannanna, felur
sig á vissan hátt okkur mönnum á vald. Við getum með-
tekið hann eða hafnað honum, tekið þakklát í sáttarhönd
Guðs eða slegið á hana og hafnað lífgjöf hans.
Játumst kærleika Drottins, felum okkur náð hans á
vald. Þá eigum við sanna jólagleði sem ekkert getur tekið
frá okkur og varanlegan jólafrið sem enginn ófriður rænir
okkur.
Sr. Ólafur Jóhannsson,
sóknarprestur [
Laugarneskirkju.
7