Heima er bezt - 01.02.1960, Side 15

Málið.
Málið skaltu mæla rétt
meðan hrærist dreyri.
Ortu snjallt og ortu slétt,
— öll svo þjóðin heyri.
Kennslustand.
Kannað hef ég kennslustand
kærum undir Fjöllum,
Ólafsfirði, út við Sand,
og hjá Fljótaköllum.
Afmœlisvísur til barna.
Laus við fárið löngum sértu,
lukkuhár og beinn.
Natinn, knár við námið vertu,
níu ára Sveinn.
AUÐUNN BR. SYEINSSON:
Ví sur
og smákvæði
Basl.
Heldur grófur hagur minn,
hérna' óar vaka.
Basl er nóg við búskapinn,
brenni snjó og klaka.
Á „sjoppuu.
Kom á „sjoppu“, keypti ís
kaldur, loppinn drengur,
auðnuskroppinn, alls til vís.
Fkkert stoppar lengur.
Kveðið við mann.
Þótt |ni hafir meiri mátt
og máski fleira að sýna,
hér þú enga heimild átt
að hæða krafta mína.
Þú ert átta ára,
orðin skólamær.
Fljóðið fagurhára,
foreldrunum kær.
Ofbeldi Breta á íslandsmiðum.
Ofbeldinu örugg mætum,
ei þó reynist létt.
Veraldar í vonzkuþrætum
virðum lög og rétt.
Það, sem gildir: að við eigum
orðin mörg og snjöll.
Veifum andans vængjum fleygum.
Vakni þjóðin öll.
Bugast síðar Bretaveldi,
batnar þjóðarmat.
Dróttir vita: Davíð felldi
digran Golíat.
Hríðahamur i Fljótum.
Enn þá vex um allar jarðir ógnar snærinn.
Og þegar vorsins vermir blærinn
verður yfirfullur særinn.
Líður á sumar.
Sumarið er senn á förum,
sé ég þrútin vindaský.
Enn þá skipt er ýmsra kjörum
Ætli nokkur trúi því?
Sérðu bliknuð blöð á greinum,
berin þroska hafa náð.
Einhvers staðar er í leynum
ógnavald — með sóknardáð.
Kom þú, haust, ég hræðist eigi
hæruskotinn kollinn þinn.
Nú skal fagnað nýjum degi,
nú þó reyni á þolrifin.
Heima er bezt 51