Heima er bezt - 01.03.1965, Qupperneq 23

burði við hin tvö „yfir-heimsveldi“ hafa hin fornu stór-
veldi eða heimsveldi hrapað niður í annað eða þriðja
sæti. Af þessum sökum stöndum vér nú andspænis al-
gerlega nýrri taflstöðu á skákborði heimsstjórnmálanna.
Hversu „yfir-heimsveldin“ tvö eru geysivoldugri en
nokkurt Evrópuríki sést á nær öllum sviðum, víðáttu
þeirra, fólksfjölda og framleiðslumagni.
Þó eru yfirburðir þeirra miklu mestir á sviði hem-
aðar og vopnabúnaðar. Þau hafa næstum því einokun á
kjarnorkuvopnum, sérstaldega þó langdrægum eld-
flaugum. Þau ein stunda geimfarir. Á öllum sviðum
hernaðar standa hin ríkin þeim langt að baki, jafnvel
þótt vígbúnaður þeirra allra væri samanlagður. Óhjá-
kvæmileg afleiðing þessara staðreynda er, að vér
Evrópumenn getum aðeins notið hernaðarlegs öryggis
með því að standa undir vernd annars hvors þessara
stórvelda, að svo miklu leyti sem hægt er að tala um
öryggi á þessum tímum. Þegar vér höfum gert oss
þessa staðreynd Ijósa, er víst, að vér eigum ekki í ann-
að hús að venda um hernaðarlega vernd en til Ameríku.
Það er staðreynd, sem margsinnis hefur verið auglýst;
að Sovétríkin keppa að því að þrúga allan heiminn und-
ir yfirráð kommúnismans, og um leið ræna allar þjóðir
frelsi, bæði þjóðlegum sjálfsákvörðunarrétti og frelsi
einstaklingsins.
Þegar frjálsar þjóðir báðum megin Atlantshafsins
undir forystu Bandaríkjanna sameinuðust 1949, til þess
að verjast hættunni af framrás kommúnismans, var það
rökrétt afleiðing sögulegra atburða. Bandaríkin ákváðu
að vernda grundvallar reglu, sem 173 árum áður, eða
1776, hafði verið lýst í fyrsta sinn í heiminum í
Ameríku, en það var mannréttindayfirlýsingin um
frjálst samfélag frjálsra manna. Til þess að varnir hinna
frjálsu ríkja hefðu nokkurn möguleika á að standast
árásir kommúnistatröllsins rússneska, þurfti 173 ára
þróun, eða með öðrum orðum vöxt og viðgang Banda-
ríkjanna frá fátækri smáþjóð landnema til þess að verða
mesta stórveldi samtíðar vorrar. Það snertir viðkvæma
strengi, er vér hugsum til þess, að á 20. öldinni hafa
Bandaríkin haldið verndarhendi yfir þeim ávexti, sem
spratt upp af sæði því er sáð var fyrir 173 árum af
hinu veika sambandi enskra nvlendna, sem brotizt
höfðu til sjálfstæðis.
Björgun vora 1945 eigum vér algerlega að þakka
Bandaríkjamönnum og þeirri ákvörðun þeirra að verja
með vopnavaldi þær grundvallarhugsjónir Evrópu- og
Ameríkuþjóða, sem fram höfðu verið settar undir hin-
um sérstöku kringumstæðum 1776. Ameríka er eina
veldið, sem jafnt gegn kommúnismanum sem gegn naz-
ismanum hefur bjargað oss og í framtíðinni getur bjarg-
að oss frá því að þola hin ömurlegu örlög að verða
knosaðir undir járnhæl einræðisríkjanna.
St. Std. þýddi.
Andrea Jónsdóttir . . .
Framhald af bls. 99. -----------------------------
félags-þegnum. Og þaðan fylgdi hún einnig manni sín-
um eftir til hinztu hvíldar í grafreitinn á Kollafjarðar-
nesi. (Franklín andaðist eftir 35 ára sambúð þeirra
hjóna 20. júlí 1940.)
Þau hjón eignuðust 13 börn, sem öll komust til full-
orðinsára, og eru þau talin hér eftir aldri:
1. Þórður, bóndi í Litla-Fjarðarhorni, kv. Ingibjörgu
Bjarnadóttur Guðlaugssonar. Börn þeirra: Jóna,
húsfreyja á Felli í Kollafirði, Ingunn, hjúkrunar-
kona, Franklín, heima, Lára, gift, búsett í Reykja-
vík.
2. Sigurður, tvíburi Þ., bóndi í Litla-Fjarðarhorni.
Bústýra: Signý Sigmundsdóttir frá Einfætlingsgili,
sonur þeirra: Sigmundur Jóhann.
3. Hermína, g. Ingólfi Guðmundssyni, verkstjóra. Bú-
sett í Reykjavík.
4. Eggþór, í Litla-Fjarðarhorni.
5. Anna Margrét, á Þóroddsstöðum í Hrútafirði. Son-
ur: Magnús Þorbergsson.
6. Guðbjörg, g. Guðmundi Einarssyni, vélstjóra, bú-
sett á Siglufirði. Börn: Einar, vélfræðingur, Helga,
Maron, Benedikt, Guðrún, Sigurður og Inga.
7. Aðalheiður, g. Benedikt frænda sínum Þorbjarnar-
syni í Steinadal, d. 1948. Börn: Þorbjörn, Hallfríð-
ur, Jón, Franklín, Gunnar og Stefán. Aðalheiður
er búsett á Akranesi.
8. Guðmundur Helgi, búsettur í Reykjavík, kv. Elísa-
betu Kristjánsdóttur. Barn: Ragnar.
9. Hallfríður Nanna, g. Baldvin Guðjónssyni.
10. Benedikt Kristinn, kv. Regínu Guðmundsdóttur.
Börn: Jónína, Ásdís, Andra og Guðmundur, tví-
burar. — Búsettur á Selfossi.
11. Jón Líndal, kv. Sveinbjörgu Jónsdóttur. Börn:
Helga, Ásrún, Andrea. Búsett á Selfossi.
12. Margrét, g. Halldóri Bjarnasyni, frænda sínum, frá
Ljúfustöðum. Böm: Gunnhildur, — dánir Bjami og
Benedikt. Búsett á Siglufirði.
13. Guðborg, g. Albert Sigurðssyni. Börn: Sigurmar,
Guðmundur og Óskar, (Andrea látin). Búsett á
Siglufirði.
Fjölskyldu-myndin var tekin fyrir nokkrum árum.
Höfðu þau þá mælt sér mót í Fornahvammi. Sýnir það
ljúfar og traustar minningar við bernsku sína og æsku-
heimili, og hve römm er sú taug, er tengir vel uppalin
systkin traust við föður og móður.
Þá er það og kveðja til eftirkomendanna, bæði í svip
og sjón, og það sem innar og dýpra liggur: — Ræktar-
seminni innan fjölskyldunnar.
Heima er bezt 103