Heima er bezt - 01.05.1965, Page 8

var haldið sjötíu ára gamalli búvenju að eiga jafnan nóg
hey. Hins vegar var byggingarefnið allt með hámarks-
verði, svo og laun smiða og verkamanna um vorið og
sumarið. Skuldirnar voru ægilegar í samanburði við
bústærð og afurðaverð.
Haraldur, bróðir Kristjáns, kvæntist árið 1921, Asdísi
Baldvinsdóttur frá Hveravöllum. Búinu var skipt og
íbúðarhúsinu. Það varð tvíbýlishús, eins og ætlað var í
fyrstu.
Faðir þeirra bræðra hafði keypt jörðina af Kirkju-
jarða-sjóði og þeir tekið við henni til helminga. Land-
spilda, hið næsta bænum, hafði einnig verið keypt á
Hvammsheiði.
Vorið 1925 flutti Haraldur brott með sína fjölskyldu,
fyrst að Fléðinsvík á Tjörnesi, síðan til Húsavíkur, þar
sem þau hjón búa enn. — Kristjáni varð nauðugur einn
kostur að taka við allri jörðinni og allri skuldinni.
Skuldabaggi, sem upphaflega var tveim ætlaður, kom
allur á herðar þeirra hjóna.
Þessi 18 ár viðskiptaharðinda og kreppu fæddust
þeim Kristjáni og Þuríði átta börn, sem öll héldu lífi
og heilsu.
Það þarf ekki frá að segja, að þarna varð erfiður róð-
ur. Búið var enn lítið, eins og það var þá. Kindumar
voru um áttatíu, þar af um sextíu ær, og þrjár til fjórar
kýr. Þá varð að sækja heyskap að. Frá því snemma á
búskaparárum Jóhannesar höfðu Klambrarselsbændur
Engey á leigu frá Grenjaðarstaðarprestinum. Eyjan er
í Laxá undan Brekku í Hvömmum og reitt í hana að
austan. Þangað var sóttur heyskapur frá Klambrarseli
árlega allt fram yfir 1940. Stundum var einnig fengið
engi í Múla og í Fjallsengjum. .
Allt bjargaðist með nýtni, hagsýni og þrotlausu erf-
iði allrar fjölskyldunnar. Gamla ráðið, sem þjóðin hafði
lært af illum viðskiptum fyrr á öldum, var enn í gildi
„að búa að sínu,“ nota heimafenginn til þess ítrasta og
verzla sem minnst. Einn liður í þessu var að halda í frá-
færurnar. í Klambrarseli var lengur fært frá en annars
staðar. Þar lögðust fráfærur fyrst niður 1942. Þetta jók
heimaaflann. Fjárræktin var stunduð með slíkri alúð,
Kristján og Þuríður með börn og tengdabörn sín.
168 Heima er bezt