Heima er bezt - 01.04.1967, Page 30

Loks er sýningunni lauk, ætlaði Linda strax heim, en
Drífa var nú ekki aldeilis á því að missa af henni við
NÍUNDI svo búið. Hún sagði að Linda yrði nú fyrst að koma
HLUTI heim með sér, hún þyrfti svo margt að spjalla við hana.
Og Linda komst alls ekld undan því að fara heim með
Drífu.
Heimkynni Drífu var eitt lítið herbergi, sem hún
hafði á leigu í gömlu og fremur hrörlegu húsi, en
INGIBJÖRG SIGURÐARDÓTTIR
DALAPRIN SINN
Linda og frú Gyða eru byrjaðar á uppþvottinum
eftir kvöldverðinn, og enn hefur Linda ekkert fært
bíóferðina í tal við húsmóður sína, en nú getur hún
varla dregið það lengur, því senn kemur Drífa að sækja
hana samkvæmt því sem hún sagði í morgun, og þá
verður Linda að vera búin að ákveða sig af eða á. Loks
segir hún lágt og feimnislega:
— Mér hefur verið boðið á bíó í kvöld, hvað segir
þú um það, frú Gyða?
— Ég hef ekkert um það að segja, góða mín, svarar
frú Gyða hlýlega. — Vitanlega ræður þú sjálf ferðum
þínum, og engan rétt hef ég til að skerða frelsi þitt á
neinn hátt, en ég vil að þú sért í góðum félagsskap,
vina mín.
Linda svarar þessu engu, og samtalið fellur niður.
Jæja, frú Gyða hefur þá ekkert á móti því, að hún
fari í bíó, og það er þá líklega bezt að láta að vilja
Drífu í þetta sinn og fara með henni, hugsar Linda. Og
strax er hún hefur lokið uppþvottinum, býr hún sig til
ferðar.
Á slaginu klukkan hálf níu kemur Drífa í leigubif-
reið til að sækja Lindu, og þær fara nú í fyrsta skipti
saman á bíó í höfuðborginni.
Liðið er langt fram yfir miðnætti, er Linda læðist
hægt og hljóðlega inn í húsið og beina leið til svefn-
herbergis síns. Bíóferðin tók miklu lengri tíma, en hún
gerði ráð fyrir í upphafi, og nú eru allir sjálfsagt sofn-
aðir fyrir löngu á þessu reglusama heimili. Drífa gat
ekkert rætt við hana, meðan á sýningunni stóð, því
hún var auðsjáanlega með allan hugann við bíómynd-
ina. En sjálf hafði Linda haft lítið gaman af að horfa
á það, sem þar fór fram. Myndin gekk aðallega út á
afbrot og leynilögreglu, og það fannst Lindu fremur
hrollvekjandi en skemmtilegt. En Drífa var auðsjáan-
lega mjög spennt og hrifin af sýningunni.
Lindu fannst herbergið ekkert óvistlegt. Og þarna sagð-
ist Drífa hafa ætlað henni að deila með sér kjörum í
vetur og láta þær hafa það reglulega gott, en hún hefði
þá laglega brugðizt sér. Og nú yrði hún að skrifta fyrir
sér um allt, sem á dagana hefði drifið, síðan þær skildu
fyrir norðan í Fagradal síðastliðið sumar og fram á
þetta kvöld.
Síðan reyndi Linda að segja Drífu þá sögu í sem
stytztu máli, og aðeins það helzta, sem allir máttu vita.
Og nú vissi Drífa það, er mestu varðaði fyrir hana, um
ráðningartíma Lindu, og einnig öll hin góðu boð hús-
bænda hennar fram til næsta vors. En ráðningartíminn
var aðeins til jóla, og þá var Linda frjáls ferða sinna,
og það voru kærkomnar fréttir fyrir Drífu.
Drífa fór því næst að segja Lindu frá ýmsu skemmti-
legu, sem hún hefði sjálf upplifað, eftir að þær skildu
síðastliðið sumar. Og eins og svo oft áður tókst Drífu
að gæða frásögu sína og lýsingar hinu heillandi,
skemmtilega lífi, sem hún hefði notið, og þeim töfrum,
svo að Linda gat ekki annað en hrifizt með henni, og
allt var þetta undur saklaust og eðlilegt í orðum Drífu,
og Linda gat ekki fundið neitt athugavert við það, þótt
ungt fólk sækti þá skemmtistaði, sem Drífa lýsti svo
fagurlega. Og brátt tókst Drífu að vekja hjá Lindu hin-
ar sömu kenndir og síðastliðið sumar, og kitlandi löng-
un til að sjá þetta með eigin augum. Og áður en þær
skildu, fékk Drífa Lindu til þess að lofa því að koma
með sér á dansleik næstkomandi laugardagskvöld.
Nú skaltu fá að njóta lífsins hér í borginni, eins og
ég var búin að heita þér, vinkona, sagði Drífa að skiln-
aði, er hún kvaddi Lindu eftir að hafa fylgt henni heim
að húsdyrunum. Og Linda efast ekki um, að Drífa
muni standa við það fyrirheit, vilji hún aðeins fylgja
henni... .
Lindu líður nú samt allt annað en vel í einveru næt-
urinnar. Það er sama uppnámið í tilfinningalífi hennar
142 Heima er bezt