Heima er bezt - 01.04.1978, Blaðsíða 18

Myndaf Akureyri, tekin fyrir aldamól.
Svipað þessu hefur staðurinn litið út er
Jóhann Jacob Mohr kom frá Kaup-
mannahöfn síðsumars árið 1859.
Myndin er merkt H. Schiöth, en þau
hjón Anna og Hendrik Schiöth lœrðu
Ijósmyndagerð og tóku margar prýði-
legar myndir á Akureyri, einkum þó
Anna sem merkti margar myndir sínar
manni sínum. Eign Minjasafnsins á
Akureyri.
í reikningum Hrafnagilshrepps
1859—1860, undir 15. lið,standa þessi
orð:
„Jóhann Jacob Mohr kom seint á
sumri, var hér á hrepp frá Kaup-
mannahöfn, kostaði ferð hans hingað
30 rbd. og fyrir forsorgun hans síðan
20 rbd., samtals 50 rbd.“
Hreppsnefnd Hrafnagilshrepps
hefur áreiðanlega gert sér fulla grein
fyrir því að kostnaður fylgdi þessari
sendingu og eins hinu að meiri mundi
á eftir fylgja. Kaupmannahöfn gerir
von bráðar kröfu á hreppinn fyrir
greiðslu á næstum því 143 rbd. sem
talinn var ómagakostnaður hans þar
ytra. Stefáni Thorarensen sýslumanni
var falið að innheimta þessa skuld
sem hann gerir með bréfi til hrepps-
nefndarinnar dagsettu 15. apríl 1860.
Eitthvað hefur það samt staðið í
hreppsnefndinni að greiða þessa
miklu skuld því sýslumaður krefst enn
greiðslu með nýju bréfi dags. 4. sept.
1861.
Og skuldin er enn ógreidd þegar
skiptin fara fram milli hins verðandi
Akureyrarkaupstaðar og Hrafnagils-
hrepps árið 1863, en þá var ákveðið að
skipti á eignum og ómögum færu
fram eftir hlutfallinu 4:5. Gekk þetta
allt fyrir sig í sátt og samlyndi. 1 hlut
hins væntanlega kaupstaðar kom að
framfæra 8 ómaga og þeirra á meðal
var auðvitað Jóhann Jacob Mohr.
Þessu til viðbótar varð svo bæjarfé-
lagið að líta til með fimm fjölskyldum
vegna báginda þeirra. Skuldinni til
Kaupmannahafnar var skipt á milli
hrepps og kaupstaðar eftir umsömdu
skiptahlutfalli og skyldi kaupstaður-
inn greiða 63 rbd. og 53 sk. en hrepp-
urinn fast að 79 ríkisbankadölum.
Árið 1864 krefst sýslumaður, sem
þá var orðinn bæjarfógeti hins nýja
kaupstaðar, að skuldin verði tekin til
greina þegar útsvör voru lögð á bæj-
arbúa í fyrsta skipti eftir að hreppur
og verslunarstaður höfðu slitið sam-
vistum. Var svo gert. Og auðvitað fékk
Kaupmannahafnarborg sína peninga.
Mestu dýrðardagar þessa rótlausa
faktorssonar voru þegar hann valsaði
um í híbýlum Eyrarlandsmaddöm-
unnar og notfærði sér ótæpilega gjaf-
mildi hennar og höfðingsskap.
Það mun vandfundin sú tóbaks-
nautn sem Jóhann Jacob Mohr
stundaði ekki. Hann tyggur skro, tek-
ur í nefið, svælir pípu og púar vindla,
og allt á kostnað vinkonu sinnar, að
ógleymdum þeim kynstrum af
126 Heima er bezl