Heima er bezt - 01.01.1999, Blaðsíða 42

Guðjón Baldvinsson:
Komdu nú
að kveðast á...
71. þáttur
X Tið byrjum að þessu sinni á vísum eftir Sófus Berthelsen úr Hafnarfirði, en um vísumar segir ▼ hann þetta: Gamanvísur ofan úr sveit 1917 Dýrtíðin hún sverfur nú að sveitunum, seinka viidu þingmennimir leitunum.
„Ákaflega er misjafnt hvemig afgreiðslufólk í verslun- Gat hann ekki kennt að vinna,
um ber sig til í framkomu við viðskiptavininn. í stór- hann Gvendur prófessor,
versluninni, sem ég versla jafnan í, er ung stúlka á svo gemlingamir hefðu ekki dáið úr hor?
kassa, sennilega innan við tvítugt. Hún brosti alltaf til Svo œtla margir sjóarar
mín þegar hún afgreiddi mig og ræddi oftast við mig ef að setjast upp í sveitimar.
hún hafði tíma. Það halda margir hálfvitar,
í fyrstu flaug mér í hug að hún sæi eitthvað við mig, að hœgra sé að lifa þar.
gamlan skrögginn, en svo só ég að hún kom svona fram við alla. Henni var þetta eðlileg framkoma. En þetta fian það verður þeim til bölvunar.
Það er ekki ónýtt fyrir verslun að hafa svona fólk í Þá verður ekki kaupið hátt hjá köllunum,
þjónustu sinni. og kampagleiðir nikka á sér sköllunum.
Á Þorlóksmessu fékk ég henni miða, að gamni mínu, Þeir hœlast um að fólkið hafi fengist út við sjó,
sem d stóð þetta: og fínast er að sveitin verður einvöld og í ró. En milljónimar minnka þá,
Æskan og ellin sem margir hafa stagast á.
Oft er lund mín leið og örg, Þeir iíða fram á lestunum
löt er þá ellin ígeði mínu, með lófaklapp hjá gestunum.
en yngismeyjan Ingibjörg, yngir mig með brosi sínu. Þeir gleyma stundum sjálfum sér og hestunum.
Nú er orðið skammt í skar, skeður oft að ellin þvargar, en birtist í sálu Sófusar, sólskinsbrosið Ingibjargar. En síidin hefur farið illa á fjörðunum, og frosið hafa rófurnar í görðunum. Mörgum þykir kjötið dýrt og kaupa ekki slíkt. Og krónu mörinn! Þetta er nú kannski nokkuðýkt. En til að mynda að taia nóg,
Sá er stöðugt stýrir sól, það tel ég alltofmikla fró.
og stjómar gieði og tárum, Svo er líka lauslætið,
gefi þér vina, gleðileg jól, með launkrakkana og kvenfólkið.
og gœfu á komandi árum. Það kostar eitthvað fjórtán ára uppeldið.
Og Sófus sendir okkur einnig eftirfarandi limru: Það var um daginn, sem ég fór á ffíarí, og fjarri var ég hefði átt að hreyfa því.
Við hvetjum ei hesta vakra, Hann er svona eitthvað skrítinn, karlmannskærleikinn,
og helst kaupum smjörlíkið Akra, og kemur stundum illa týrir, er þó besta skinn.
en máski er víst, Eina ég hitti auðarlín,
um málið það snýst, en mér fannst hún nokkuð fín;
að varla þarfClinton Viakra. ég sagði eitthvað á þá leið: „Elskan mín, ílífi og deyð."
Marta S. Jónasdóttir frd Efri-Kvíhólma, sendir okkur ljóð eftir Jóhann Berg Jónsson, Björnssonar frd Drangs- Með óþreyju ég eftir hennar svari beið.
hlíð undir A-Eyjafjöllum, en hann bjó lengi að Heiðar- „Þú ert ekkert annað heidur en mont og moj,
dal í Sandgerði. Ljóðin nefndi Jóhann mikið ertu vemmilegur, svei og oj,
34 Heima er bezt