Æskan - 01.04.1989, Blaðsíða 45

Umsjón: Sigurður H. Þorsteinsson skólastjóri
um þegar sverfur að. Þótt snjótittling-
ar séu hér vel þckktir sem staðfuglar
8cfa nýjustu rannsóknir til kynna að
^Umir þeirra fari til Evrópu á veturna.
fænlenskir fuglar koma líka hingað
11 vctrardvalar í staðinn. Varp hefst í
maí og eru 4-6 egg í hreiðri scm vana-
cga er falið inni á milli steina. Péttast
^arP hefur mælst í Flatey á Breiða-
r 1 Þar sem rannsóknir á varphátt-
Uln sn)ótittlinga hafa verið stundaðar
Uln árabil.
Þá vitið þið að sólskríkjan og
snlótittlingurinn eru sami fugl-
lnn. Þegar þið finnið hreiður þá
s uluð þið fara með það af mikilli
^rferni og ekki vera lengi við
Pað svo að eggin kólni ekki.
Næsta útgáfa var hin svokall-
a a Norðurlandaútgáfa. Að þessu
Slnni er hún með myndum þjóð-
Uninga. Skautbúningurinn hef-
Ur áður komið á frímerki, 100
ronur 1985. Hér eru bæði
Puysuföt og upphluturinn. Þá er
a eins kyrtillinn eftir.
^orðurlandafrímerki 1989
slensjýr þjóðbúningar cr myndefni
cnsku frímerkjanna þegar hin svo-
c ndu Norðurlandafrímerki koma út
1 8' skipti.
^ . iúðbúningar íslenskra kvenna nú
y °8um eru einkum með fernu móti:
Pphlutur, peysuföt, skautbúningur
°8 kyrtill.
^Vsuföt draga nafn af svartri, nær-
st /’nni> langerma klæðispcysunni,
sín Peysunni- Búningnum fylgir
l . I svarl, klæðispils, hvítt peysu-
svu°St> sr^^áslifsi og silki- eða dúk-
nta; enn fremur svört skotthúfa,
f]aIOnu® ur ullarbandi eða saumuð úr
Ue b með löngum silkiskúf. Skart-
Ur hvítu cða gylltu silfri eða úr
svu*’ erU skúfhólkur, slifsinæla,
hr./UU^naPPur cða svuntupör og
ntPrÍónar.
SamPPhlUtUr ^elur hlotið heiti eftir
klæív u Um sv°rtum ermalausum
lram1S'5°' me^ skrautborðum að
ast h30 ^nc*lr holnum er skyrta, oft-
Vltleit, en, eins og peysufötun-
y'gia búningnum klæðispils,
hvít"14 °§ skotthúfa. Kvensilfrið,
don C 3 ®ykt, cr belti mcð pörum og
rcim>Um C^a st°kkabelti, millur með
skúfh°? na*’ úrióstnál, ermahnappar,
'ngu °mur °S húfuprjónar. Mcð bún-
Uum eru svartir skór og sokkar.
um,
EvrópumerKin
Á Evrópumerkjunum eru
myndir af leikföngum barna. Þau
eru gefin út í öllum löndum sem
eru í Evrópusambandinu.
Færeyingar gefa til dæmis út
myndir af báti frá víkingatíman-
um og hesti. Þetta eru myndir af
raunverulegum leikföngum sem
fundist hafa þar við fornleifa-
gröft.
Síðastliðna þrjá áratugi hafa forn-
leifafræðingar fundið fjölda menja frá
þessu tímabili. Nær því ekkert hefur
fundist af vopnum cn aftur á móti
mikið af leikföngum. Gæti verið að
þetta segði okkur citthvað um hvers
konar menn það voru sem við nefn-
um „víkinga" í daglegu máli? Far-
mcnn voru þcir miklir; á því er eng-
inn vafi. Það sýnir skipið sem er
myndefni annars frímerkisins. Lcik-
fangið er úr uppgrcftri á Kirkjubæ frá
1955. Það er 24,7 sm langt, skorið út í
rekaviðarbút. Virðist þarna vera um
hafskip að ræða frekar en bát - eða
byrðing en þeir munu hafa komið til
Færeyja öðru hvoru á þessum tíma.
Þó eru engin merki um þilfar, þóftur
eða siglu. Það er flatbotna og hefir því
verið notað sem leikfang innanhúss.
Frímerki þetta cr að verðgildi 3,50
kr. og er teiknað af Bárði Jákupssyni.
Hesturinn, sem er myndefni hins
frímerkisins, fannst í Kvívík við upp-
gröft þar árið 1957. Hann er 13,2 sm
langur, skorinn út úr þunnri fjöl. All-
ar hliðar eru flatar nema makkinn
sem er skorinn í þunnan kamb. Gerð
hans líkist handföngum trafabrctta
frá síðari tíma. Þetta frímerki cr að
verðgildi 6.00 kr. og er einnig teiknað
af Bárði.
Þá kom út samstæða tveggja
merkja sama daginn, eða 10. apríl.
Þessi merki sýna færeyska þjóðbún-
inga, annars vegar karlmann í sjó-
stúku með stafnhettu á höfði og er
það mcrki að nafnvirði 3,50 kr. Þetta
er sparibúningur sem notaður var við
hátíðlcg tækifæri. Sjóstúkan, sem í
fyrstu var hversdagsbúningur, varð
síðan sparibúningur um miðja nítj-
ándu öld. Hún er knésíður vaðmáls-
frakki úr svörtu efni. Með sjóstúku
eru notaðar hvítar hosur og leðurskór
með silfurspennu. Stafnhettan var
höfuðbúnaður ríkra bænda og ann-
arra mektarmanna.
Betri helmingurinn, konan, fær
búning sinn á dýrara merkið sem er
að verðgildi 6,00 kr. Stakkurinn cr
þekktur sparibúningur kvcnna og til
er lýsing á honum frá 1673.
ÆSKAFT 45