Kyndill - 01.12.1932, Blaðsíða 10

Kyndill
Hvítu mýsnar
háöir að jafnaði óumflýjanlega til styrjalda, sem veröa
því ægáJegri, sem menningii og vísindum fer meira
fram, því að alit, sem hugiir og hendur skapa, er tekdð
í þjónustu auðvaldsiins á ófriðartímum. Þessar styrj-
aldir sýna ljóslega mótsetningarnar innan auðvalds-
skápulagisins. En það eru líka stríð af öðru tagi, sem
eiga rætur síraar í rikjandi skipulagi, stéttastríðón, stríð
anðstjómanna við atvinniulausa og sívaxandi öreigastétt.
Og danðadómuniinn yfir auðvaldinu liggur fyrst og
fiiemist í þvi, að það skortir möguleika til þess að
stjóma svo, að ekkii komi í andstöðu við hagsntuni
verkalýðsins. Af þeinri rót spretta allar öreigauppreisnir
í auðvaldslöndunum. Og alilar vonir auðvaldsins um að
sigra hina „sociali'sfeku" uppreisn verka'lýðsins eru tál-
vowir vegna þess, að hún verður ekki kveðin rúður,
nema með því að fullnægja takmarki hennar: Afnátni
rikjandi sk&pul&gs og uppbyggingu ffsocialism(tns“. —
Islendingar hafa ekki veiið ófriðarþjóð í nútimamerk-
áingu þess orðs. Þeir þekkja því ekki eins vel og margt-
ar aðrar þjóðir hina maiigþættu bölvun ófriðaiins. Af'
Ieáðingar síðasta heimsófráðar komu að vísu ná'ður á
Islendingum, en höfðu þó að eins óbein áhrif í lífi
þjóðariunar. En nú befir ísienzka „ríkisvaldið" rofið
stéttafriðinn með stofnun „Hvítu hersveiitarinnar", seui
á|n efa verður til þess að leysa úr læðingi þau öf.1, sem
banvæn munu reynast auðvaldimu sjálfu og skipulagi
þess. Er hér á skopiegan hátt og heimildariaust frami'
kværnt eitt af innilegustu áhugamálum Qialdsbroddatina
í Reykjavik. Tvívegis áður hefir íhaldið af mikhi kapp1
152