Valsblaðið - 01.05.1959, Blaðsíða 14

12
VALSBLAÐIÐ
að gera enn róttækari aðgerðir,
sem sé að dæma vítaspyrnu, ef lið
eyðileggur sóknarleik, með því að
spyrna þrisvar í horn.
Aukaspyrna í sta'ö innvarps.
1 þessu sambandi skal minnst á
innvarpið. Að spy'rna út fyrir
hliðarmörk, er einnig alltof auð-
veld, að ég ekki segi auðvirðileg
aðferð, til þess að brjóta velskipu-
lagða sókn. Hvernig er nú því liði,
sem af mikilli elju og lipurð hefir
tekist að ná góðri sóknarstöðu og
skapa sér markfæri, bættur skað-
inn? Einn af leikmönnum þess
fær að varpa knettinum inn á völl-
inn með höndunum, sem þýðir, að
hann lendir ekki langt frá þeim
stað, þaðan sem honum var spyrnt
útaf, en samherjamir eru í verri
aðstöðu en áður, þar sem mótherj-
arnir hafa, á meðan þetta gerðist,
getað skipað vörnum sínum. Því
væri réttlátara að dæma auka-
spyrnu frá hliðarmörkum í stað
innvarps. Þá mundu bakverðirnir
og aðrir varnarleikmenn hugsa sig
um tvisvar, áður en þeir spyrntu
útaf. Þeir mundu þá frekar ráðast
gegn mótherjanum og stöðva hann
þannig og reyna að ná frá honum
knettinum og svo senda hann með
góðri sendingu á ákveðinn stað,
ef þeir ættu það á hættu, að spyrna
eitthvað út í bláinn, leiddi til auka-
spymu, sem gæti haft alvarlegar
afleiðingar í för með sér fyrir lið
þeirra.
Allar þessar aðgerðir neyða þá,
sem eru þannig skapi farnir að
vilja „hafa sem minnst fyrir líf-
inu“ í kappleik, til að reyna að
gera sér ljósan tilgang knatt-
spyrnunnar, kryfja hana til
mergjar sem leik og uppeldismeð-
al og þegar það lægi opið fyrir,
mundu þeir hætta að leika hana á
þann hátt, sem hvorki á skylt við
eðli hennar eða tilgang.
Nýr stigareilcningur.
Svo að lokum nokkur orð um
stigareikninginn. Það hefir oft
verið um það rætt, að núgildandi
stigareikningur gefi ekki sanna
mynd af því, sem hann á í raun
og veru að sýna. Nú er þetta þann-
ig, að lið sem sigrað hefir með
1—0 eða 10—0 hlýtur aðeins tvö
stig, hvoi'ki meira né minna. Sem
sé, það er ekkert, sem örvar fram-
herjana til að skora eins mörg
mörk og þeim frekast er unnt.
Þá er sú kenning meira en vafa-
söm, sem haldið er fram, að það
útaf fyrir sig, að hindra að of
mörg mörk séu skoruð, jafngildi
hálfum sigri, sama gildir og um
allar þær fyrirfram gerðu varnar-
áætlanir, sem gera ráð fyrir að
margir framherjanna séu sífellt á
þönum vörninni til aðstoðar og
verða þannig meira þátttakendur
í vörn en sókn. En orðið fram-
herji, sem komið er af enska orð-
inu „forward", merkir mann sem
sækir fram.
En hvaða hugmyndir eru þá
uppi um breytingar á stigareikn-
ingnum? I þessu sambandi skal
þess getið, að til er nú þegar ná-
kvæmt kerfi um þetta. Þar sem
tekið er fullt tillit til gerðra
marka. Höfundur þessa nýja kerf-
is er rússneskur verkfræðingur að
nafni Alexej Semjonov. 1 stórum
dráttum er kerfi þetta hugsað
þannig: Fyrir unnin leik með 1:0
tvö stig, fyrir unnin leik með 2:0
2.1 stig, fyrir unnin leik með 3:0
2.2 stig o. s. frv.
Með slíkum stigareikningi sem
þessum myndi hvert lið reyna að
gera eins mörg mörk og það frek-
ast gæti, og leggja sig allt fram
þær 90 mínútur, sem leikur-
inn stendur, með það í huga að
ná sem hagfelldastri útkomu, að
því er til stiganna tekur. Hið al-
ræmda „þóf“ sem svo oft á sér
stað, mundi hverfa af sjálfu sér.
Framherjunum mundi verða það
ljósara en nú virðist oft vera, hvert
hlutverk þeirra raunverulega er,
nefnilega að skora mörk og það
sem flest. Þá sigrar að lokum sá,
sem flest mörkin skorar, en ekki
sá sem fæst gerir.
Ég held að þessi stigareikning-
ur, ef upp verður tekinn, muni
hafa mikil og margvísleg áhi'if á
leikmennina, í jákvæða átt, á
leikni þeira og getu, þar sem slík-
ur útreikningur gerir aukna kröfu
til þeirra. Til þess að geta, í sjón-
hending, sótt á frá einu marki til
annars, þurfa til að koma vel
framkvæmdar langspyrnur, sem
hafna nákvæmlega þar, sem mót-
herjinn er veikastur fyrir, uppi
við markið, og hjá þeim samherj-
anum, sem bezt er staðsettur
hverju sinni, bæði að því er tekur
til völdunar af hálfu mótherja og
skotaðstöðu. Og það því fremur,
sem hinar nýju rangstöðu-reglur
væru þeim framherjanum hag-
stæðari, sem staðsettur væri langt
inná vallarhelmingi mótherjanna
og í nálægð við mark þeirra. Hafi
famherjarnir náð góðri staðsetn-
ingu, þá er það algjör óþarfi að
glata henni í eltingarleik við
knöttinn. Miðherjinn á hér að
starfa eins og áttavitanál, sem
stefnir í eina átt og ákveðna —
fram gegn marki mótherjans.
Hans hugur á aðeins að vera
bundinn við það eitt að skjóta
fastar og af meira öryggi en
framherjar andstæðinganna.
Þá mun hvern stórviðburinn í
leiknum reka annan, þ. e. hvert
markið af öðru mun dynja yfir og
leikurinn allur verða fjörugri og
blæbrigðaríkari en ella, áhorfend-
um öllum til aukinnar gleði og á-
nægju og knattspyrnan í heild
tekið stórt skref fram á við.
Ferðahappdrœtti
Vals
Efnt hefir verið til happdrættis
til tekjuöflunar fyrir starfsemi
Vals. Stjórnin hefir haft allan
undirbúning happdrættisins með
höndum og eru miðarnir að
koma í umferð. í happdrættinu
eru 12 vinningar, allir hljóðandi
upp á ferðalög, utanlands og inn-
an, þar sem ýmist er ferðast í
lofti, á legi eða landi. Stærsti vinn-
ingurinn er ferð til Kaupmanna-
hafnar fyrir tvo, heiman og heim.
Miðinn kostar kr. 10.00. Þess er
vænst að félagarnir sýni dugnað
og snerpu við sölu miðanna, en
dráttur á að fara fram 29. júní
og verður ekki frestað.
Valsmenn, yngri og eldri, liggið
ekki á liði ykkar. Takmarkið er:
Allir miðar seljist.