Valsblaðið - 01.05.1990, Blaðsíða 5

MINNINGARKAPELLA UM
SÉRA FRIÐRIK FRIÐRIKSSON
Nikulás Úlfar Másson, arkitekt.
I þeim línum sem hér fara á eftir, mun reynt
að skýra frá nokkrum af þeim forsendum
sem hafðar voru til hliðsjónar við hönnun
minningarkapellu um séra Friðrik Friðriks-
son á félagssvæði Vals að Hlíðarenda.
Súlurnar fyrir framan og á hliðum kapell-
unnar marka göngustíga (pergola) og tákna
þeir lífshlaup séra Friðriks, sem einkenndist
af ást á náttúrunni og útiveru. A mótum stíg-
anna tveggja (kross), í miðju hússins, hefjast
krosslaga súlurnar til himins og mynda um
leið lítinn klukkuturn, sem skilur eftir sig op
(glugga) í þakinu, þannig að klukkurnar
verða sýnilegar innan úr kapellunni, og þar
ofanvið himininn, sem verður hvelfing kapell-
unnar. Annar kross myndast á ská yfir gólfið,
á milli fjögurra veggja, sem bera merki eða
tákn þeirra fjögurra félagsheita sem séra
Friðrik stofnaði. Þessum krossi er haldið
uppi af „sterkari” krossi, þ.e. lífshlaupi séra
Friðriks. Grænn ferningur í gólfinu undir
turninum er tákn um náttúruna, sem kemur
í ljós, er turninn (hið byggða) brýst til himins.
Uppbygging kapellunnar — bæði grunn-
mynd og útlit — er í klassískum stíl, en einnig
má greina hinn íslenska burstabæ í útlitinu.
Þannig blandast erlend og íslensk áhrif, og
sjást þau skýrast á steyptum hornum, sem
minna á hlaðnar klassískar kirkjubyggingar,
og eru þau einskonar hornsteinar kapellunn-
ar eins og hin alþjóðlega kirkja er hornsteinn
kristinnar kirkju á íslandi.
Samsetning timburflatanna á hornum, ýk-
ir léttleika timbursins á móti þungum súlum
og „hlöðnum” veggjum, og framkalla þær
andstæður sem finna má í náttúrunni, og
mönnunum einnig.
I litavali er leitast við að gera kapelluna sem
hlýlegasta og náttúrulegasta úr garði. Höf-
undi finnst einmitt mikið á skorta hvað varð-
ar lita- og efnisval í nútíma byggingarlist í
Reykjavík, þar sem þessir þættir gætu mýkt
umhverfi okkar sem einkennist um of af mal-
biki og gert umhverfið hlýlegra þegar snjór-
inn liggur yfir.
Ljósmyndarar segjast oft reyna að ná
mynd af hinum innra manni, eða lýsa mann-
eskju í einni mynd. Eins má segja hér — að
reynt hefur verið að hafa séra Friðrik í huga,
þ.e. kapellan er stíf i forminu, en ekki er hikað
við að hnika ýmsu til, en þó án málamiðlana
— þannig að uppúr standa andstæðurnar:
mýkt — festa, frumleiki — fastheldni, alvara
— grín.
Heildarflatarmál kapellunnar er 125 fer-
metrar.
Nikulás Olfar Másson, arkilekt.
5