Valsblaðið - 01.05.1990, Blaðsíða 23

Jóhannes þjólfaði Val árin 1941 og 1942en þá vann félagið alla þá bikara sem keppt var um. Aftari röð frá vinstri: Jóhannes Bergsteinsson þjálfari,
Sigurður Ólafsson, Hrólfur Benediktsson, Hafsteinn Guðmundsson, Ingólfur Steinsson, Ólafur Jensson, ? Kjartansson, Sveinn Helgason, Karl
Jónsson, Egill Kristbjörnsson, FVímann Helgason, Þorkell Ingvason formaður knattspyrnudeildar. Fremri röð fró vinstri: Albert Guðmundsson,
Grímar Jónsson, Björgúlfur Baldvinsson, Magnús Bergsteinsson, Hermann Hermannsson, Ellert Sölvason, Jóhann Eyjólfsson, Snorri Jónsson,
Geir Guðmundsson.
Árið er 1935 í Noregi. Frá vinstri: Hrólfur, Hermann og Jóhannes. Sá á skyrtunni er
heimamaöur.
mjög flínkur „haffbakk” sem við lærðum
mikið af bara við það að horfa á. Það var
synd að fá ekki að spreyta sig á þeim”
Jóhannes varð 7 sinnum íslandsmeistari
með Val á 12 ára ferli sinum með meistara-
flokki Vals en skyldi hann ekki hafa langað til
þess að verða atvinnumaður?
„Það hvarflaði ekki að mér enda þekktist
slíkt ekki á þessum árum. Ég hefði hvort sem
er aldrei getað spilað með öðru félagi en Val.
Frekar hefði maður hætt en leikið með öðru
liði. Á þeim árum sem Valur átti ekki meist-
araflokkslið fóru bara tveir leikmenn í KR en
hinir drógu sig i hlé. Ég hef aldrei kunnað við
mig í Vesturbænum. Það er svolítið einkenni-
legt með Vesturbæinn þegar maður hugsar til
þess að það er varla að nokkur sérverslun
þrífist vestan við Aðalstræti. Það er varla
nokkurt bakarí í Vesturbænum og varla
bankaútibú. Hverju skyldi þetta sæta? Fyrir
mér eru Vesturbæingar alveg sér þjóðflokk-
ur. Þeir halda vel hópinn og passa sig og sína!’
— Fóru þið ekki í einhverjar spennandi ut-
anlandsferðir?
„Jú, við fórum bæði til Þýskalands og
Noregs. Fyrstu utanlandsferðina fjármögn-
uðum við með því að gefa út bók séra Frið-
riks, Keppinautar. Reyndar var það Valur sem
gaf hana út en við sáum um að selja hana.
Með þeim hætti eignuðumst við ferðasjóð og
fórum út með skipinu Líru!’
— Reidar Sörensen þjálfaði Val á einu
mesta blómatímabili félagsins. Var ykkur
ekki vel til vina?
„Jú, við vorum góðir vinir og bjuggum rétt
hjá hvor öðrum. Reidar var ágætis þjálfari og
vel menntaður íþróttakennari. Hann var fyrr-
um frjálsíþróttamaður og kunni mikið fyrir
sér.”
— Fannst þér þú hætta of snemma að
keppa?
„Ég gifti mig árið 1940, fór á síld og síðan
í múrverkið. Ég var í múrverkinu í 55 ár og
kláraði mig gjörsamlega í öxlinni. Ég leitaði
til læknis og hann sagði mér að fá mér annað
starf. Ég sagðist ekki kunna neitt annað nema
ég gæti snúið mér að því að gerast stjórn-
málamaður því til þess þurfi ekki próf. Þá
sagði læknirinn íbygginn að ekki tæki betra
við því þá fengi ég krabba í hálsinn!’
Jóhannes starfið mikið að félagsmálum í
Val eftir að knattspyrnuferli hans lauk. Hann
var einn þeirra sem stóðu fyrir kaupunum á
Hlíðarenda og tók þátt í uppbyggingu félags-
ins á allan hátt. Hann var einnig í fyrstu
landsliðsnefnd Islands og tók þátt í vali á
fyrsta landsliði íslands. „Ég fór út í félags-
störfin vegna þess að félagið þurfti á mér að
halda. Ég var ólatur eins og margir á þessum
árum. Félagsskapurinn var góður að Hlíðar-
enda. Ég var á Hlíðarenda fram undir 1960 en
varð þá að láta staðar numið. Þá fór ég að
byggja og hafði ekki meiri tima aflögu.”
— Manstu eftir fundinum þar sem ákveðið
var að kaupa Hlíðarenda?
23