Afturelding - 01.06.1962, Page 2

AFTURELDING
AFTURELDING
kemur út annan hvorn mánuð —
að undanteknum júlí og ágúst —
og verður 84 síður á árl. — Árg.
kostar kr. 35.00 og grelðist 1
íebrúar. Verð i Vesturhelml 2 doll.
A Norðurlöndum 8 danskar kr. —
1 lausasölu kr. 8.00 eint.
IUTSTJÓRI: Ásmundur Eiríksson.
CTGEFANDI: Fíladelfía. — Síml
16856. — Ritstjórn og afgreiðsla:
Hveríisgötu 44, Reykjavík.
Borgarprent & Co. — Reykjavik.
kalli hans og látum okkur falla í
opinn náðarfaðm hans, eins og lítil
börn, er hverfa til góðs föðurs.“
Hve satt og einfalt þetta er! Þeg-
ar ég var barn og var að vaxa upp,
hugsaði ég oft: „Hve óendanlega
góður má Guð vera, þegar jarðnesk-
ur faðir getur verið svo góður, sem
faðir minn er.“
Heimili okkar var fullt af kærleika.
Við báðum saman. Við fögnuðum
og sungum saman. Ég dáist að
því og unni því, hvernig pabbi og
mamma töluðu saman og umgengust
hvort annað. Þau voru eins og einn
maður. Þegar þau hlógu saman, var
það eins og hljómlist fyrir eyrum
mínum. Pabbi var mjög gamansam-
ur maður, og það dreifði birtu og
græskulausri gleði yfir heimilið.
Pabbi elskaði heimili sitt innilega.
Þess vegna vissi ég það, að það var
stór fórn fyrir hann í hvert skipti að
þurfa að fara að heiman, þegar hann
var að fara út í sín löngu söng-
ferðalög. Síðustu dagarnir heima,
áður en ferðir þessar voru hafnar,
einkenndust af hljóðri og djúpri
angurværð pabba. Það var vegna
iþess, að hann saknaði heimilisins
svo mikið, saknaði mömmu og okk-
ar dætranna. Þá vildum við gera
honum allt til ánægju og gleði, og
við systurnar, ásamt mömmu upp-
örvuðum hann með mörgu móti. Það
34
enti þá oft með því, að hann sagði
eitthvað á þessa leið: „Já, ég veit
það, að þegar ég er kominn af stað,
þá er ekkert betra en að vera trúr
köllun sinni.“
Eftir að pabbi var lagstur á sjúkra-
beðinn, spurði ég hann einu sinni,
hvort hann langaði ekki til að lifa
lengur. Hann svaraði: „Vissulega
væri það yndislegt að fá að lifa
lengur og sjá framgang Guðsríkis á
jörðinni.“ Hann elskaði köllun sína,
sem lá í því að syngja fagnaðarer-
indið um náð Guðs inn í hjörtu
mannanna. Við fundum þetta öll í
fjölskyldunni, að þetta var hans
mikla lífsköllun. Hve mörgum sinn-
um hef ég þakkað fyrir það, að fað-
ir minn var þessari lífsköllun sinni
trúr, þegar ég hugsa um hve margir
góðir söngvarar hafa lifað lífi sínu
án Guðs, og dáið án vonar.
Pabbi var alltaf glaðastur, þegar
hann söng um himininn, og seinustu
ár ævi hans, var hann meir og meir
leystur frá öllu hinu jarðneska. Og
nú er hann kominn inn í þann him-
inn, sem hann söng svo mikiö um.
Ó, hvað við söknum hans. Hans
bjarta andlits, innileika hans og
mildra brosa. Ég ræð ekki við það,
að tárin renna viöstöðulaust niður
vanga mína, þegar ég er að skrifa
þessar línur. Það eru ekki aðeins
saknaðartár, heldur þakkartár, að
Guð skyldi gefa mér svo yndislegan
föður.
Þrátt fyrir hið mikla tómarúm í
lífi mínu, eftir föður minn, þakka
ég Guði af innstu tilfinningum mín-
um fyrir þau forréttindi að ég fædd-
ist og ólst upp í því heimili, sem
trúin á Guð var daglegt brauð okk-
ar barnanna.
Þegar ég sit hér í Kalíforníu, sem
varð annaö föðurland foreldra
minna, og reyni að framkalla mynd
af föður mínum, sem ég elskaði svo
heitt, kemur fyrir innri sýn mína,
kveðjustund hans hér í Kaliforníu.
Hann hafði ráðið það við sig að
fara heim til SvíþjóÖar, til að leggj-
ast þar inn á sjúkrahús, en þar bjóst
hann við að dánarbeður sinn yrði.
Alt var tilbúið og hann beið eftir
því að stíga inn í bifreiöina, sem
átti að flytja þau út á flugvöllinn.
Þá stendur pabbi upp og gengur
yfir gólfið og setzt við flygilinn sinn
og spilaði sálm einn, sem hann hafði
sungið svo oft í Ameríku, og tón-
arnir fylltu heimilið.
Ég gekk út og grét, því að ein-
hvern veginn snerti þetta mig svo,
að þetta mundi vera þyngsta stundin
í lífi pabba. En hann þakkaði Guði
fyrir allt. Hann átti þá trú, sem
bar hann uppi, jafnt í gleöi og sorg.
Einn dag, er hann var aðframkom-
inn dauða, smaug lítill sólargeisli
gegnum þykk gluggatjöldin, sem
voru alveg dregin fyrir gluggann á
sjúkrastofunni, og geislinn féll á
sængina. Þá opnaði hann augun og
sagði: „Dragið gluggatjöldin frá og
hleypið sólinni inn í herbergiÖ til
mín, því að nú er ég að fara til
landsins, þar sem sólin gengur aldrei
til viðar.“
Bibbí Ekberg.
ÁIIEIT OG GJAFIE TIL
FÍLADEEFÍUSAFNAÐABINS.
G.S. Rvík kr. 100, F.K. Rvík 110, N.N.
Rvík 10, G. Rvik 500, S.l. Rvík 10, N.N.
Rvik 1.200, I.Ó. Ve. 50. N.N. Norðf. 50,
S.J. Rvik 1.000, R.S. Vestf. 1.000, I.H.
Rvík 300, K.S. Selí. 200, D.G. Skr. 500,
S.J. Danm. 265, I.J. Skr. 200, S.J. Rvik
100, S.E. Keflavik 1.000, G.S. Rvlk 100,
Þ.H. Rvik 500, G.H. I mlnningu ömmu
1.000, I. J. Rvík 200, S.J. Danm. 583,
Fjölskylda utan af landi 3.590, I.S. úr
sveit 800, G.S. Rvik 100, A.M. Rvík 245,
G.G. Hafnarf. 600, N.N. Rvík 500, A.B.
10.000, G.S. Hf. 1.800, Vlnir í Noregi 295,
V.H. Chicago 1.073.75, S.J. Rvik 500, F.K.
Rvík 160, N.N. 3.000, G.J. Karlskrona,
Svíþjóð 5.000, N.N. 2.500, Fr. Val. Göte-
borg 1.000, N.N. 2.500. Samt. kr. 42.641.75.
Fíladelfíusöfnuðurinn þakkar hjartan-
lega fyrir bessar mörgu gjafir og biður
Guðs blessunar til handa gefendunum.