Afturelding - 01.06.1962, Síða 7

AFTURELDING
REYKELSISHÆÐIN
SEINNI HLUTI
Fyrir mörgum verður það þannig, að
þeim finnst reykelsishæðin of langt
í burtu. Okkur finnst, að við munum
aldrei ná þangað upp. Það hefur
bara nokkurum helguðum manneskj-
um lánazt að komast þangað, segir
maður. En hlustaðu á hvað brúðurin
segir í texta okkar, „ég vil fara.“
Það er líka rúm fyrir þig, ef þú vilt.
Láttu ekki andlegan sljóleika eða
fráfallsanda hindra þig í að leita
til þessarar blessuðu hæðar. Þú þarft
svo mikið á því að halda, bæði
vegna þín sjálfs og annarra.
Það eru meira að segja til Drottins
vitni, sem er ókunnugt um þessa
reykelsisilmandi hæð. Þeir geta talað
um hana við og við, en þá eins og
um eitthvað, sem er framandi eða
langt í burtu. Og á þann hátt er
hægt að varna öðrum þangað. Það
getur líka valdið sundrungu meðal
Guðs fólks að fara þangað, vilja sum
ir meina. Það er betra að allir sofi,
heldur en að nokkrir fari að vakna
og byrja að óróa hina sem vilja sofa.
Við höfum það svo rólegt svona, já,
við höfum það reglulega gott í ein-
ingu Andans. En það er Andi með
litlu a. Svona eining er holdleg, ein-
ing kulda og dauða.
Nei, vinir, það sem gildir er að
fara til reykelsishæðarinnar, og það
strax í dag. Sá sem þráir innilegt,
ákveðið, sigrandi bænalíf, verður að
sleppa öllu. — Þú verður að losna
við sjálfselsku og drottnunarvald,
andlegan sljóleika og allt, sem er
veraldlegt. Bein sjónum þínum í
dag til hinnar reykelsisilmandi hæð-
ar! Og hafðu hraðan á.
Reykelsishæðin er heilagur sam-
komustaður. Hverjir mætast þar?
Hinir heilögu, þeir sem eru sama
sinnis. Spor hinna heilögu liggja
þangað á öllum tímum. Þú sérð að
spor Abrahams lágu þangað. Hann
var bænamaður, og „hann kom
ennþá nær“ Drottni sínum í öflugri
bæn. Elía gekk upp á fjallið, og
byggði aftur upp altari Drottins,
bað, og Andinn féll. Aftur fór hann
upp á reykelsishæðina með ákveðið
bænarefni. Og skúrirnar féllu yfir
þornaða mörkina. Ef undur eiga að
ske meðal okkar, verður Guðs fólk
að ganga upp á reykelsishæðina,
ákveðið og í úthaldi. Söfnuður, sem
fær að reyna Guðs undur í starfinu,
þekkir vel þennan stað. Það er þráin
eftir Guði, sem leiðir hina heilögu
saman á hina reykelsisilmandi hæð.
„Allir þessir héldu saman í stöðugri
bæn.“ Þetta segir Biblían um þá hér
um bil hundrað og tuttugu, sem
fóru upp í loftstofuna, eftir að Jesús
steig upp til himna. Þeir höfðu safn-
azt saman upp á reykelsishæðina.
Og það var beðið, sem aldrei fyrr.
Það var bæn um kraft frá hæðum.
Og Andinn féll yfir þá. Þeir fengu
blessunina, skírn í Heilögum Anda!
IV.
Á reykelsishæðinni fáum við að
reyna skírn Andans. Það er reynsla
allra hinna Andaskírðu. Það er bæn-
in, sem leiðir til þessarar undursam-
legu reynslu. Því hann gefur öllum
Heilagan Anda, sem biðja hann. —
Það er ekki stærri nauðsyn til fyrir
hina kristnu í dag, en einmitt skírn
í Heilögum Anda. Þessi reynsla hef-
ur í för með sér endurnýjandi áhrif
í lífi hins kristna manns, og ekkert
annað getur bætt það upp. Um það
ber bæði Biblían og sagan skýrt vitni.
Einhver hefur sagt, að eftir daga
Whitefeilds, hefur sennilega enginn
jafn sterkur sálnaveiðari komið
fram, sem Charles Finney. Hann
segir sjálfur frá reynslu sinni, þegar
hann skírðist í Andanum, á eftirfar-
andi hátt: „Þann 10. okt. 1821 kom
kraftur Heilags andaskírnar yfir
mig. Án þess að bíða eftir því, eða
hafa nokkurntíma hugsað um að
nokkuð slíkt gæti hlotnazt mér, og
án þess að ég, svo langt sem ég man,
hafi nokkurn tíma heyrt nokkurn
tala um þvílíka hluti, kom Heilagur
Andi yfir mig á þann hátt, að það
var eins og liann færi gegnum alla
veru mína, bæði sál og líkama. Það
var líkast því að rafstraumur færi
í bylgjum gegnum mig. Já, mér
fannst eins og bylgjur af kærleika
streyma um mig, ég get ekki lýst því
á annan hátt. Mér fannst það vera
Guðs eigin andardráttur.“ — Þessar
bylgjur komu yfir mig ein eftir aðra,
þangað til ég hrópaði: „Ég dey, ef
þessar bylgjur halda áfram að ganga
yfir mig.“ Og ég sagði: „Drottinn,
ég held þetta ekki út lengur.“ Þessi
undursamlega reynsla var afleiðing
bænalífsins. Finney hélt til á reyk-
elsishæðinni. Þar mætti hann Guði
á þennan dásamlega hátt. Og þar
hefur Guð komið á móts við þúsund-
ir annarra manna, svo að þeir hafa
orðið til mikillar blessunar fyrir
Guðs ríki í þessum heimi.
Látum okkur, sem aldrei fyrr
snúa augum okkar og hjörtum til
reykelsishæðarinnar, og í kyrrlátri
bæn bíða eftir Drottni. Það er þetta,
og ég endurtek það, sem við hin
kristnu þörfnumst mest nú. Það er
39