Afturelding - 01.04.1981, Síða 18

Af þessari lýsingu fræðumst við ekki einungis um
ytra og innra útlit kirkjunnar, heldur og einnig um
kenningastrauma Azusa-strætis. Þeir voru í öllum
meginatriðum þeir sömu og í hinni „heilögu hreyf-
ingu“, sem ruddi sér til rúms upp úr síðustu alda-
mótum, með þeirri undantekningu þó, að tungutal
varð aðal mælikvarði skímar í Heilögum Anda.
Þessi náðargjöf Andans varð grundvallar að-
dráttaraf! í samkomunum.
Aðrar gjafir Andans voru einnig reyndar. Boð-
skapir í tungutali voru túlkaðir jafnóðum yfir á
enska tungu og viskuorð og þekkingar voru staðfest.
Hið sama gilti um lækningagáfu. I upphafi vakn-
ingarinnar mátti sjá á víð og dreif um trúboðsstöð-
ina, hækjur þeirra, sem læknast höfðu fyrir bæn.
Þegar fréttir af starfseminni í Azusa-stræti náðu
eyrum íbúa nærliggjandi sveita og því næst landsins
alls, flykktust fréttamenn til staðarins, ásamt sjúk-
um mönnum og spíritistum, sem reyndu stundum
að yfirtaka samkomurnar. Seymour var gefin sér-
stök aðgreiningargáfa, til að „reyna“ andana. Illir
andar voru oft reknir út af þeim sem reyndu að
kveikja falskan eld í herbúðum heilagra.
í Azusa-stræti var lögð mikil áhersla á nauðsyn
þess að lifa helguðu lífi. Frank Bartleman sem ritaði
greinar í nokkur kristileg tímarit um það sem fram
fór á samkomunum, skrifaði að „enn einu sinni hafi
blóð Jesú Krists verið ákallað“ og bætir við: „um
þessar mundir var fólk mjög leitandi". Þeim sem
leitandi voru var ekki ráðlagt að leita eftir gjöfum
Andans fyrr en ákveðinni helgunarreynslu eða
„hreinu hjarta“ var náð.
f Azusa-stræti var einnig lögð mikil áhersla á
skjóta endurkomu Krists. í rauninni var litið á allar
þær gjafir Andans, sem opinberuðust í Azusa-
stræti, sem sanna vísbendingu þess, að koma
Drottins stæði fyrir dyrum.
Það fólk sem lagði leið sína til Azusa-strætis var
eins og þverskurður af amerísku þjóð-, efnahags- og
trúarlífi. í fyrstu var meirihluti guðsdýrkenda
blökkufólk, sem komið hafði með Seymour frá
Bonnie-Brae götu, en fljótlega náðu hvítir menn
yfirgnæfandi meirihluts. Þegar fram liðu stundir
bættust ýmis þjóðerni í hópinn s.s. Mexikanar,
Kínverjar, Rússar, Grikkir, Gyðingar og margar
aðrar þjóðir. Kynþættir, flokkadrættir og þjóðerni;
allt féll þetta í gleymskunnar haf og Azusa-stræti
varð sönn hvítasunnumiðstöð fyrir Bandaríkin og
síðan fyrir allan heiminn. „Litamismunurinn var
þveginn burt 1 blóði Jesú Krists", hrópaði Bartle-
man.
Seymour og Parham.
Vakningin stóð í þrjú og hálft ár sem er líklega
met í tímalengd vakningar. Samkomur voru haldn-
ar alla sjö daga vikunnar og þrisvar á dag var kallað
fram til fyrirbæna og lækninga. Innifalið í náðar-
gjöfum Andans var „heilagur hlátur“, „heilagur
dans“ og „söngur í Andanum", sem söfnuðurinn
kallaði „himneskan kór“. Bartleman líkti söng í
Andanum við slag grísku vindhörpunnar: „sannur
andardráttur Guðs“.
Þegar fréttist af starfseminni um Ameríku og
síðar út um víðan heim, lagði mikill fjöldi pílagríma
leið sína til Azusa-strætis til að upplifa sína eigin
hvítasunnu. Nokkrir þeirra sneru aftur til heim-
kynna sinna og stofnuðu alþjóðlegar hvítasunnu-
hreyfingar sem áttu eftir að telja milljónir manna
fáum áratugum síðar.
Frá Memphis í Tennessee fylki, kom hópur fólks
frá „kirkju Guðs í Kristi“. Leiðtogi fyrir hópnum
var C.H. Mason og eftir að hann hafði meðtekið
skírn í Heilögum Anda, leiddi hann fylgjendur sína
inn í upplifun hvítasunnunnar. í dag, þegar aðeins
20 ár eru liðin frá dauða Masons, telur söfnuður sá
sem hann stofnsetti yfir 3 milljónir manna. Frá
Dunn, í Norður-Karólinu, kom G.B. Cashwell frá
„Kirkju heilagra", sem kenndi sig við hvítasunn-
una. Á sex mánaða predikunarreisu tókst honum að
kynna hvítasunnuna fyrir mörgum „Heilagra
kirkjum“, þ.á m. „Kirkju Guðs“ (í Cleveland og
Tennessee), „Kirkju heilagra“, sem kenndi sig við
eldskírn, fyrir söfnuði sem kenndi sig við hvíta-
sunnuna en aðhylltist frjálst val um skírn, og fyrir
söfnuði þeim sem hann kom frá „Kirkju heilagra".
í gegnum þjónustu T.B. Barratts, breiddist eld-
urinn óðfluga út um Evrópu. Barratt þessi var
meþódistaprestur frá Osló í Noregi. Meira óbeint,
breiddist „hvítasunnueldurinn“ til Chile fyrir
milligöngu meþódistatrúboðans Willis C. Hoover;
til Brasilíu í gegnum hina sænsku trúboða Daníel