Afturelding - 01.04.1981, Síða 26

Vernd í víglínu
Afturelding birtir hér athyglisverða grein um engla-
vernd trúaðra hermanna. Nauðugir viljugir urðu þeir
að hlýða landslögum og taka þátt í þeim viðbjóði er
styrjöld heitir. Afturelding styður eindregið friðar-
boðskap Jesú Krists og brœðralag allra manna. Eitt
af stórkostlegustu fyrirheitum Biblíunnar er hjá
Jesaja 2:4: „Engin þjóð skal sverð reiða að annarri
þjóð og ekki skulu þœr temja sér hernað framar. “
I styrjöld Finna og Rússa frá árunum 1940-1944,
fengum við að reyna ýmsa atburði, alveg óskiljan-
lega, sem ekki var hægt að taka öðruvísi en að æðri
máttarvöld væru þar á bak við. Iðulega kom það
fyrir, að gjöreyðing virtist blasa við, sem skyndilega
breyttist til björgunar og undankomu, fyrir tilstilli
engla og Guðs miskunnar.
Persónulega fékk sá er þetta ritar, að reyna slíkt,
sem ekki verður skilið öðruvísi en yfirnáttúrleg
kraftaverk, á réttum augnablikum. Ég bjargaðist án
öra, eða sára, úr fremstu víglínu þessa hildarleiks.
Var ég þó allan tímann af og til í fremstu viglínu. Ég
hafði tekið þá ákvörðun, vegna trúar minnar, að
deyða aldrei mann, hvorki vin eða óvin. Fannst mér
velþóknun Guðs sterklega hvíla yfir þeirri ákvörð-
un. Orðin í Davíðssálmum 91, 7. vers, urðu bók-
stafleg reynsla mín. „Þótt þúsund falli þér við hlið
og tíuþúsund þér til hægri handar, þá nær það ekki
til þín.“
Ég var skipaður í stórskotaliðið, með það hlut-
verk að miða 6 tommu Bofors fallbyssum. Við vor-
um neyddir til að vera eins framarlega og mögulegt
var, vegna yfirsýnar yfir línur andstæðinganna.
Fllutverk mitt og manna minna, var því ekki fót-
gönguliðans. Áhersla var lögð á að þegar við hæf-
umst handa, yrði unnið markvisst. Því var það oft
hlutverk okkar að vera hljóðir og koma andstæð-