Muninn - 01.11.1961, Blaðsíða 8
HJORTUR PALSSON OG RITLIST I M. A.
Það kom fáum á óvart, er Hirti Pálssyni
voru síðastliðið vor veitt verðlaun fyrir
beztu stúdentsprófsritgerðina í íslenzku
hér í skóla í það skiptið. Mun sjaldan nokk-
ur hafa hlotið verðlaun jafn maklega að
námi loknu hér í skóla. Mér er óhætt að
segja, að Hjörtur sé mestur stílisti af þeim
ungum mönnum, er ég þekki til. Stíll hans
er þróttmikill og mergjaður, af honum er
rammíslenzkt bragð. Ég er þó ekki viss um
að ritstíll Hjartar eigi eftir að afla honum
mestrar frægðar, til þess er hann of gott
ljóðskáld.
Eitthvert albezta ijóð, sem í Munin hefur
birzt, er ljóð Hjartar, „Ódysseifur kemur
heim“, í síðasta tölublaði síðasta árgangs.
Hafi sá, er ljóð þetta les, ekki fyllzt hrifn-
ingu, þegar hann er kominn að niðurlags-
orðum þess, hlýtur liann örugglega að hríf-
ast, er hann les þau:
Penelópa, ég sigraði heimsins höf.
Er hjarta þitt falt að launum?
Þessar ljóðlínur lofa vissulega höfundinn.
Hér verður ekki sett fram nein skoðun
um það, hverja framtíð Hjörtur muni eiga
fyrir sér, en þess í stað sú ósk, að liann skipi
sér ekki í flokk þeirra ung„skálda“ ís-
lenzkra, er álíta, að þeim beri að losna und-
an þeiná starfskvöð, er þjóðfélagið hlýtur
að leggja á herðar hverjum fullburða ein-
staklingi.
Hjörtur er Þingeyingur að ætt og upp-
runa, og er það hvorki sagt hér til að lofa
hann eða lasta. Hann ólst fyrstu ár sín upp
í Enjóskadal, en síðan hefur hann átt heima
liér á Akureyri. í ritgerðum Hjartar og
skáldskap finnast því livergi orð eins og
„afdalaháttur" og „nesjamennska“, sem
sumum Reykvíkingum er tamt að nota til
að sýna fyrirlitningu sína á íbúum lands-
byggðarinnar. Hér verður ekki farið frekar
út í þessa sálma, en þess aðeins óskað, að
Hjörtur megi jafnan verða í skáldskap sín-
um sannur fulltrúi hinna fögru byggða
Norðurlands.
Hjörtur vann meira að framgangi Mun-
ins alla sína tíð hér í skólanum heldur en
flestir liafa gert. Er ósennilegt, að nokkur
hafi jafn lengi setið í ritnefnd Mun'ns, eða
í fjóra vetur samfleytt, síðast sem ritstjóri.
Muninn stendur því í mikilli þakkarskuld
við hann. Mér er ljúft að senda honum
beztu kveðjur fyrir hönd blaðsins. Hjörtur
stundar nú blaðamennsku og norrænunám
í Reykjavík og þjónar þannig íslenzkri
tungu, sem honum er svo liugleikin, á
tvennan hátt.
Hjörtur P/ílsson
8 m u N I N N