Muninn - 01.11.1961, Blaðsíða 5

— Hvernig finnst þér nýting matarins, er
ekki niiklu leift?
— Jú, það vill brenna við heldur mikið
og gerir fæðið eflaust dýrara. En það er
svona með þessa löngu biðröð, það er svo
mikil fyrirhöfn að fá sér aftur, að fólk hefur
vaðið fyrir neðan sig, vill þá heldur leifa.
Ég er ekki viss um, að það væri drýgra að
skammta á borðin.
— Og hvað verður um leifarnar?
— Þær kaupir bóndinn að Kotá til svína-
eldis.
— Hvað segir þú um kvöldmjólkina?
— Ja — það er nú ekki beint til fyrirmynd-
ar með hana. Um tíma var ástandið þannig,
að komið var með sex flöskugrindur hing-
að, en aðeins fimm grindur af tómum fóru
til baka. En ég held, að hún verði afnumin,
þegar setustofan kemur.
— Hve mikla mjólk notum við að jafnaði
daglega?
— Um 300 lítra daglega og svo súrmjólk-
ina, sem er nýkomin á markaðinn og kem-
ur að nokkru í stað liafragrautsins, sem ég
held, að sé ekki vinsæll af öllum.
— Hvernig finnst þér matarlystin hjá okk-
ur?
— Hún er mest fyrst á haustin, en fer svo
minnkandi, er líður á veturinn, og í próf-
unum þarf mun minna að elda, enda mat-
arlystin sjálfsagt lítil þá. En öll útivist eyk-
ur lystina, til dæmis Utgarðsferðirnar og
vinnan í flasfinu. Mér linnst, að gera mætti
meira af því að láta ykkur vinna, svo sent
við lagfæringu og snyrtingu kringum vist-
ina, enda er þar ýmsu ábótavant.
Nú býður Elinbjörg okkur súkkulaði aft-
ur, og bætir svo við eftir litla þögn:
— Eitt vildi ég gagnrýna, en það er hirðu-
leysisleg meðferð á borðbúnaðinum, sem
mjög dýrt er að endurnýja, og vildi ég, að
betur færi.
— Jæja, viltu segja nokkuð sérstakt að
lokum?
— Nei, ég hef nú fátt sérstakt að segja
ykkur. Mér fellur vel að umgangast ungl-
ÞEIR VITRU SÖGÐU
Gunnar Rafn: „Ég er sem sagt eindregið
fylgjandi minni eigin tillögu um þetta
mál.. . “
Sigurður L. Pálsson um orðið Oxonian
í Ensk orð og orðtök: ,,Ég hef nú aldrei séð
þetta, en þetta er víst til.“
Loftur Ólafsson: „Mjöður, það er eins
konar áfengt vín.“
Sveinn Þórarinsson: „Þetta er náttúrlega
hárrétt lyjá þér, en ég er samt ekki viss um
það.“
Friðrika í 5. S b í fyrra: „Cinq, quinze,
cinquante, þið hljótið að geta lært tölur,
fyrst þið eruð í stærðfræðideild.“
Þorbjörn Friðriksson: „Hvar, sem fleiri
en átta eru saman komnir, er það rnúgur."
Egill Egilsson: „Mér finnst, að tíminn
líði í norð-vestur.“
Jón Hafsteinn: „Þetta er nú svo einfalt,
að við þurfum ekki einu sinni að spandera
á það þríliðu.“
Ingvi Jón lítur inn í stofu 3. bekkjar F.,
í fyrra 5. Sa.: „Nú er hún Snorrabúð stekk-
ur.“
Steindór Steindórsson: „Þessir íslenzku
stílar eru einn lélegasti litteratúr, sem til
er, og langverstir hjá þeim, sem eru kallaðir
stílistar."
Aðalsteinn í 6. S.: „Ég ætla að biðja bar-
barana í öftustu röð að vera til friðs. Við
erum að læra menningarsögu.“
inga og hef kynnzt ýmsu ágætu fólki. Yfir-
leitt er fólkið kurteist, en aðeins misjafnlega
vel upp alið.
Og nú erum við sjálfsagt farnir að tefja
ráðskonuna, þökkum ágæt og greinargóð
svör, kveðjum og óskum henni alls góðs í
starfi hennar. G. B. J. — E. E.
M U N I N N 5