Muninn - 01.11.1970, Blaðsíða 25

TiLBURPIR T(L
-UU&VAKNIMíJAk Cír
SH>FR/tt>SLU.
Minn riaglegl vegur er ekki
vegur allra elnda samfél-
agsins. Hugmyndir mínar voru
óljósar. Samfélagið í heild
motaðist af því,aðeinstakar
eindir þess eru misjöfnum
eiginleikum gæddar við fæð-
ingu. Kerfl samfélagsins
myndaðist. NÚ fæðumst við
inn í kerfið og handa því,
án tillits til hæfileika.
Mér er víst ætlað að fara
þennan vissa veg. Mér var
bara sagt að fj/lgja þessum
eindum. -Þu ert einn af
þeim. Nq ert heppinn ljúf-
urinn,kerfið verður þér
hliðholt og létt. hotaöu
þer það vel,til^að byggja
þig upp,veldu þér grein og
einhæfðu þig. Þa ber þér aö
hjálpa okkur,velgjörðarmönnum
þínum,við að viöhalca kerfinu.
Geröu þetta,og þú þarft ekki
að kviða framtíðinni.- Kram
að þessu haföi ég flotið
veginn gagnrýnislaust. Kér
hefur aldrei fundizt hann
spennandi yfirferðar. Yfir-
boroið er mishæðalítið og
gefur hvorki tllefni til
hamingju né gcfugra hugsjóna.
Nu hefur mér orðið á að
ráfa undir yfirborðið. Af
meðfæddri forvitni rannsaka
ég undirlög vegarins og
grunn. hinhversstaðar fengiö
siðgæði segir mér að talsvert
se þar athugavert.
úg hef orð á því viö kunn-
ingja mina,að þar mætti betur
fara. Þeir láta sér fátt um
finnast. Hvaða máli skiptir
það^höfum við það ekki ágætt^
nn eg er gagntekinn hugsun-
inni. Eitthvað rekur mig til
að kafa aftur. Það er auðsætt,
að ýmis undirlög vegarins
eru ljót og illa fengin.
Þarna er heimuróbreyttu' vinnu-
eindanna. Máttarstólparnir
samanstanda eiginlegja af þessum
eindum,sem þó líta ut eins
og ég. Ejandakornið,ekki vildi
ég vera hluti máttarstoðar.
Elga þessar eindir ekki sama
kröfurétt til birtunnar og
lífsins,og hinar upplýstu
yfirborðseindir. Þetta er
ranglátt,ogj því lengur og
dýpra, sem eg kafa^ þeim mun
hróplegra verðu ranglætið.
ág æði uppá yfirborðiö og
hrópa sannindln,það verði
að stokka upp.þetta stefni
í voöa.
-0 þetta hefur nú löngum
gengið,engin hætta.^-
-En þetta er^ranglátt.-
-NÖ,þú ert þá einn af þessum
vanþakklátu og varasömu •
draumóramönnum. Þú munnt
barma þér manna hæst ef stokk-
að yrði upp.- ág er sár.en
reyni að líta á málin for-
dómalaust. Við gaumbæfilega
athugun má sjá eindasafn 1
myndum ofar yfirborðinu.
Einskonar borg,íburðarmikil.
Ég kann ekki við andrúms-
loftið. Nlðri er andle^t
myrkur og tilveran fányt í
frómri nægjusemi stöðnuninnar.
Eigl yfirborðseindirnar hug-
sjón,þá er hún sú að komast"
í háborgina,og að varna lág-
eindunum að komast jafnfætis
þeim. Þær bolast og nota
nágungann sér til frama-
auka. Guð er sagður almátt-
ugur og aukheldur algóður.
Ég trúi ekki,hamingjan^verði
höndluð með velgengni í
veraldlegu þægindakapp-
hlaupi. Eg^segi gamla verð-
mætamatið ómerkt.
Velmegun eins og hún er
jafnan skilgreind er því
varla göfugasta keppikefli
hé lokatakmark,held.ur hugar-
farsbreyting, sem hlyti að
fylgja uppstokkuninni.
Langt er í land ^og hvað
bíöur okkar,undirroðurs- og