Muninn - 01.11.1970, Blaðsíða 26

draumóraeindanna.
Skortir okkur siðferðls-
þrekjtll að standa í þessu
stappi ærvilangt? E.t.v.
afsölum viö okkur okkar
sjálfsagða rétti til veru
uppi,skríðum niður^og deilum
hlut meö þeim útskúfuöu.^
Eða við leggjum árar í bat
og látum reka um yfirborðið
með sektarkend a.m.k. f
fyrstu. E.t.v. tekst okkur
meö aðstoð samborgara okkar
að eyða hennl svo a& hliknum
ekki við að nota okkur kerfið
og tökum af fólsku^þatt í
holabrögðunum um haborglna.
Kerfið er sjálfdæmt o§
hrynur fyrr eða síðar. Kett-
lætið sigrar;ef ekki veröur
um seinan og samfelögin tor-
tími hvert öðru áður.
í eftirfarandi hugvekju
vil ég á meöan ég held sön-
sumjlítlð spilltum segja mitt
álit.
líg ræöst a umhverfið og
umhverfi umhverfisins.
Reiðist einhverjar eindir
persónulegum aðöróttunum, vil
ég fyrirfram neita þvl að
þar valdi persónuleg meinhyggja
mín til þeirra. Miklu heldur
séulþær skllgetin afkvæml um-
hverfisins og óaöskiljanlegftr
því. Allir bera jú sinn
hluta ábirgðar..
SÍRPPtUS Ttb fCllzeA^EM -WAFA
AONécVAM ÖAFA'
Sekstán ára komum við hingaö.
Lægrl skólarnir rækja skyldu
sína misvel og sjaldnast vel.
Viö lærðum aö haga okkur að
höfði yflrboðara sem leitast
við að samræma nemendahópinn
og gera hann sem meðfærileg-
astan. Skólinn hefur því
yflrleitt neikvæð áhrif á
sjálfstæða persónumyndun
barnsins.
Við lærðum hvert af öðru
nýjustu drápstæknl frá Ameríku
Eugarþroskann öölumst við
með því að gleypa í okkur
slík kynstur af þurrum stað-
hæfingum að fæst situr eftlr
nema í svip. Eyrst og síðast;
var metið eftir einkunnum.
Árangur : i-eir sem miður
vegnar koma út sem þursar með
minnimáttarkennd,en "þelr
góöu" sem volaöir'einVrunna-
sjúklingar.
Hingað kemur svo talsvert
af þelm góðu og fer fyrir
þeim allavega. 0§ áfram
heldur markviss motun múgmenn-
isins.
ág treystist ekki til at-
lög-u við námskerfið f heild
hér. Vil ég þó minnast á til-
högun sö^ukennslu,sem virðist
mjög í felagslegu samhengi
við þjóöfélagsaðstæðurnar.
Forðast er vandlega að
ganga í skrokk efninu,en
farið með yfirborðinu í ná-
kvæmri upptalnlngu. Eftirá
erum við heldur fáfróð um
mál,eins og pólltíska hug-
myhdafræði,atburðarás 2-
3ggja síöustu alaajþar sem
kæmi mjög inn á stettabar-
áttu(rætur kalda stríösins),
sem við þreifum á síðar (og
þá staurblind),aukheldur og
1 nánu samhengi siöfræði,
sem kennd er lítlllega og
undir rós í biblfusögum fyrir
smábörn,og auðvelt að gleyma.
Það leynir sér ekki,að
forðayt- er að kenna þá þætti
sem kom'iö gætu illa vlð ríkj-
andi stjórnarfar.
Við hátfðleg tækifæri erum
við föðurlega minnt á að
rækja skyldur okkar viö skól-
ann og að nota okkur hann
sem bezt eins og hann er.
Gamli skólinn hafi ekki
reynzt öörum lakari fram
leiðslu mætra manna handa
Þjoðfelaginu. Það megi sjá á.
að ymis mestu stórmenni þjóð-
arinnar séu héðan útskrifuð.
,Af abyrgöartilfinningu og
trunaðartrausti er varað við
b^ltingarmönnum sem hér ríðl
husum. Þeir séu falsspámenn,
grlðnyðingar og jafnvel mál-
svarar RÚssa.
Hlð smásmugulega einkunna-
kapphlaup heldur afram. Mats-
menn þjoðfélagsins dæma eftir
einkunnum.