Heimilisblaðið - 01.08.1919, Blaðsíða 1

- VIII.
Reykjavík í ágúst 1919.
8. tbl.
ongiZFc
Það er eins og liörpuhljómur
hreyfist inst í lijarta mér,
himinjagnr unaðsómur
eins og bergmál, hvar sem fer.
Sumar, vetur, ár og aldir
ómar þetta himnalag.
Það er ísland sem að syngur,
syngur bœði nólt og dag.
Gullinn foss á stuðlastalli
sterkan flytur jötunsöng,
niðar brimrót bassa þungum
bylur dimi í hamraþröng.
Heyrast fjöllin enduróma
eins og fagurt millispil.
Helgur söngur, ást og yndi.
íslands vœttir lilýða til.
Eins og himnatónar titri
tigni land í helgum eim,
þannig berast hörpuhljómar
hjartans til úr fjallageim.
Það er ísland, sem að syngur,
sgngur þetla himnalag
daga, nœlur, eins og eilíft
álftakvak um sumardag.
Syngið skáld og söngmenn snjallir,
sgngið eins og landsins foss.
Sgngið sterkt sem brim á björgum,
blítt og snjalt sem ástarkoss.
List og söngur, ást og iðja
eiga höll í töfrageim;
sérhver tónn frá lireinu hjarla
lilýtur bú í sölum þeim.
Ríkarður Jónsson.
Það ætti að vera ófrávíkjanleg regla allra
foreldra. að þeir kendu börnum sínum að
hlýða. Þar getur ekki verið um gott uppeldi
að ræða, sem börnin alast upp í óhlýðni.
Það bukar foreldrunum hverja mæðuna af
annari, er börn fá að ráða sér sjálf alt of
snemma og gera það eitt, sem þeim gott
þykir.
Þar sem óhlýðnin kemst að, týna foreldr-
arnir valdi sínu, og slæmar afleiðingar óhlýðn-
innar koma brátt í ljós í skólanum og heima
fyrir.
Hörmung er að sjá, ef foreldrarnir geta
ekki agað börn sín, þá má hver og einn
ósjálfrátt bera ltvíða fyrir framtíð barnanna.
Það er meiri vandi en vegsemd að taka
við slíkum börnum í skólana, því þegar þau
eru ólögblýðin heiina fyrir, tekst kennurun-
um sjaldnast að ná benni úr þeim. Og eitt
óhlýðið barn getur spilt öðrum börnum á
líkan hátt og kláðakind sýkir alla hjörðina,
þó að hún sé ekki nema ein.
Foreldrar mega því vita, að með því að
senda óklýðin börn í skóla, þá kamla þau
ekki að eins sínum börnum frá að færa sér
í nyt skólafræðsluna, heldur baka þau kenn-