Heimilisblaðið - 01.08.1919, Blaðsíða 16

128
HE IMILISBLAÐIÐ
Leggið alt i hönd Guðs.
reiðslubókinni þinni hljóta að vera margar
og leiðinlegar prentvillur.
t*að sem sagt er um Ameríkumanninn Dr.
M o h n,, er fögur og sönn frásaga um það,
hvernig manni er geíið að gefa sig algerlega
Guði á vald, möglunarlaust.
Hann var búinn að þjóna Guði árum sam-
an. Þá varð hann alt í einu veikur í augum
og augnlæknirinn tjáði honum, að hann
mundi verða blindur. Hann sneri sér þá til
Guðs í bæn og bað þess, að sér yrði hlíft
við að missa sjónina; en Guð varð eigi við
þeirri beiðni hans, og hann varð blindur.
Þegar hann sá, að hann mundi aldrei fá
sjónina aftur, þá sneri hann sér aftur í bæn
til Guðs á þessa leið: »Himneski faðir, eg
beygi mig fyrir vilja þinum. Hjálpaðu mér
nú til að finna, hvernig eg geti breytt því
böli í blessun, sem þú hefir nú lagt á mig«.
Óg Dr. Molin fann það, sem hann bað
um. Hann varð þúsundum blindra manna til
blessunar. Hann var maður duglegur og gáf-
aður. Hann fann upp eina þá tegund af letri
handa blindum mönnum, sem nú eru notað-
ar. Með letri hans liafa guðspjöllin verið
prentuð á meir en 500 tungumálum.
»Lát gleymast ei um æfi mér
að umboðsmaður þinn eg er«.
Skrítlur.
K o n a n (við sótarann): IJað hlýtur að
vera slæmt og leiðinlegt starf sólarastarfið.
Sótarinn: Já, víst er það leiðinlegt;
það fást heldur ekki í það nokkrir almenni'
legir menn.
A. Hvernig líður syni yðar, sem fór ti*
Ameríku?
B. Honum líður nú víst vel; hann fer nu
að kvongast, því að þegar hann skrifaði mel
seinast, þá var hann á leiðinni til hefðar-
stúlku, sem Fíladelfía hét (eitt af Banda-
ríkjunum með því nafni).
Di'á.ttnr sá, sem orðið hefir á útkomu
blaðsins, stafar af annríki í prentsmiðjunnn
Kvittanir til þeirra, sem borgað hafa
blaðið, hefir útgef. ekki gelað sent enn, vegna
annríkis. Það verður gert fyrir áramót,
þá verða vonandi a 11 i r búnir að borga.
DýrtíÖin. eykst og peningar falla í verðJ.
þrált fyrir það að ^tríðið er búið. Nú erU
tveir vegir framundan fyrir útgef. HeimdlS'
blaðsins, annar er sá, að liækka eitthva
verð blaðsins, hinn er sá, að láta það h?elta
að koma út. — Hver er vilji kaupendanna
í þessu máli ?
Kaupandi (í mjólkursölubúð): Mjólkin,
sem eg hefi keypt hjá yður nú síðasta kastið
hlej'pur saman, þegar eg sýð hana«.
Mjólkursalinn: So-o, en hinir, sem
við mig skifta, segja, að hún lilaupi sundur.
U n g k o n a: Eg er viss um, að þér finst,
að eg geti ekki búið til góðan mat.
Ungi maðurinn: Nei, langt frá að
svo sé, ljúfan mím, mér finst þú einmitt vera
fjarska myndarleg í matreiðslu, en i mat-
Kaupendnr blaðsins austanfjalls boio1
til Andrésar Jónssonar. kaupm. á Eyrarbakks.
þar sem ekki eru innheimtumenn í hrepP
unum fyrir blaðið.
Húnvetningar eru beðnir, eins og að UIlC*
anförnu, að greiða andvirði blaðsins til hcirJ
Kristófers Kristóferssonar á Blönduósi.
Útgefandi: Jón Helgason, prentari.
Preulsmiöjan Gutenberg.