Heimilisblaðið - 01.08.1982, Síða 26

Ekkert er eins frumlegt og líf úti í náttúrimnl. Svo
finnst Kalla og Palla. Að laga fullan pott af kjötkássu
yfir báli, er dásamlegt. Þegar sól er sezt skríða bangs-
arnir ánægðir ofan í svefnpokana sína og sofna fljót-
lega. En um nóttina vakna þeir við hljóðið af laumu-
legu fótataki úti fyrir. Kalli setur i sig kjark og gæg-
ist út. Þá sér hann að tígrisdýrið er á ferðinni. Nú
um tíma ná Kalli og Palli heim heilu og höldnu. Þar
slá þeir upp tjaldinu á ný og nú yfir rúminu sínu.
Þeir vildu ekki missa alveg af tjaldlifinu.
Kalli og Palli hafa fengið að gjöf sin hvora öskjuna
af konfekti. Kalli er mesti sælkeri og hættir ekki við
að gæða sér á konfektinu fyrr en kassinn er tómur.
Palli veit, að þegar Kalli er búixm með sitt, muni
hann koma til sin og sníkja. Palla er því nauðsynlegt
að finna góðan felustað. En hvar? Jú, hann fer til frú
Kengúru og biður hana að geyma konfektkassann í
pokanum sínum. Frú Kengúra verður við bón hans.
Tíu mínútum seinna kemur Palli og ætlar að fá mola
úr kassanum sínum, en þá er kassinn tómur, þvl son-
ur frú Kengúru hafði þá verið heima og gætt sér á
sælgætinu.