Hljómlistin - 01.06.1913, Qupperneq 4

HLJÓMLJSTIN
06
Jónasi Helgasyni. Um vorið kom hann norð-
ur aftur og var þá ráðinn organleikari við
Þingeyrarkirkju; en að hann tæki við þeim
starfa drógst þó, sökum þess að liarmoníum
til kirkjunnar kom ekki fyr en um haustið
1880.
Þennan drátt á komu harmonísins í Þing-
eyrarkirkju notuðu Miðfirðingar sér, og fengu
Böðvar um tíma vestur að Mel til að spila
þar í kirkjunni, því mikið þólti hann taka
fram Sigurði Magnússyni, er þar var organ-
íeikari, og lærði samtímis Tionuni í Reykja-
vík. Eftir að harmoníum kom að Þingeyrum,
lluttist Böðvar þangað, og var þar til vorsins
1882, að liann flullist að Hjaltabakka. Á
Hjaltabakka var liann lil vorsins 1887, að
liann flultist að Slóru-Giljá og var þar 1 ár.
Öll þessi ár var hann organleikari á Ping-
eyrum og lengsl af á Hjaltahakka.
Haustið 1882 giftist liann Arndísi Ásgeirs-
dóttur frá Lambaslöðum, meslu ágælis- og
rausnarkonu; hún var söngelsk sem maður
liennar, og lék mæla vel á guitar. Vorið
1888 flultusl þau hjón að Hoíi í Vatnsdal, og
I) juggu þar í 13 ár. Heimili þeirra var glað-
værðarheimili mikið og risnu sem víða er
þekt. Ekki varð þeim hjónum barna auðið,
en tvö munaðarlaus slúlkuhörn tóku þau lil
uppfósturs, og breyllu að öllu við sem eigin
börn. Önnur þeirra misti heilsuna þá hún
var uppkomin, og kostaði Böðvar sjúkrahús-
legu hennar og læknishjálp, á annað þúsund
krónur. Fékk hún ból á sjúkdómi sjnum —
sem var tæring, — en tók skömmu síðar
laugaveiki, sem leiddi liana lil hana haustið
II) 10.
Vorið 1901 fluttu þau hjón frá Hofi á
Blönduós, og tók Böðvar við sýsluskrifara-
störfum um hauslið og gegndi þeim starfa
samfleylt í 8 ár. í þeirri slöðu þólti hann
mjög fær, og var lokið lofsorði á alla af-
greiðslu frá sýsluskrifstofunni á meðan hann
gegndi þar störfum. I hreppsnefnd átti hann
sæli frá árinu 1883 til ársins 1910, að einu
ári undanskildu, er liann ekki gaf kost á sér.
Alla sína hreppsnefndarlíð var hann oddvili,
nema aðeins 2 ár. Árið 1908 var Böðvar
kosinn gjaldkeri Sparisjóðs Húnvetninga og
hefir allaf verið endurkosinn til þess starfa
síðan. Ári síðar, eða 1909, var hann skip-
aður póstafgreiðslumaður á Blönduósi, og er
hann við þann starfa enn.
Öll þessi slörf heíir hann unnið með hinni
meslu vandvirkni og hefir honum komið það
að góðu haldi, að hann er reikningsmaður
með afbrigðum.
Konu sína misti Böðvar haustið 1905 og
giftist aftur 21. janúar 1912, merkiskonunni
Guðrúnu Jónsdóltur frá Kagaðarhóli.
Lengst af hefir Böðvar verið organleikari
í sóknarkirkju sinni, og er það nú á Blönduósi.
Á þcssum árum heíir liann veitt tilsögn í
harmoniumspili um 30 manns, og má það
kallasl mikið af manni, sem lengst af hefir
verið búsettur í sveit. Ivenslu þessa hefir
hann mcsl haft í frílímum sínum, því alla-
jafnan hefir hefir verið nóg fyrir hendi ann-
að að slarfa. Eins og svo margir fleiri liefir
hann því orðið að stunda sönglistina í hjá-
verkum, og þar af leiðandi komist skemmra
en ella. Sönglislin hefir verið hans mesla
yndi, og aldrei liefi eg þckt liann jafn glað-
ann, sem i hóp sinna samlíðarsöngmanna —
Blöndalanna1) o. fl.
Tvísöngsmaður er hann mikill, og má tclja,
að tvísöngur falli með honum meðal Auslur-
Húnvetninga.
Nokkuð hefir Böðvar fengist við lagsmíðar,
og skal þar sérslaklega tilnefna lag við sálm-
inn: »Nú til hvildar lialla eg mér«. Lagið
er einkar snoturt og laglega raddselt.
Böðvar er cnn ern og hrauslur að heilsu,
og vonandi að hann cigi enn mörg ár fram
undan, og að honum auðnisl að sjá listina,
sem hann ann svo mjög, ná sem meslri út-
breiðslu, og að sem fleslir Iæri að skilja það,
að sönglislin lyftir huganum hærra, hærra;
1) Björn læknir Blöndal á Hvnmmshinga cr
mikill raddmnöur og mjög góöur hassamaður.
Sömuleiðis er liann tvísöngsmaður góður, að lik-
indum sá eini mcðnl Vestur-Húnvetninga.